Τον Ιούνιο του 1958 ο Ρίτσαρντ Λόβινγκ και η αγαπημένη του, που ήταν ήδη έγκυος, ταξίδεψαν από τη Βιρτζίνια στην Ουάσιγκτον προκειμένου να παντρευτούν. Η Ουάσινγκτον ήταν τότε η μοναδική περιοχή των ΗΠΑ που επέτρεπε τους διαφυλετικούς γάμους. Επιστρέφοντας παντρεμένοι στη γενέτειρά τους συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Δεν έχουν πολλές επιλογές. Ή πρέπει να χωρίσουν ή να φύγουν από την περιοχή.
Αναγκάζονται να ξαναφύγουν για την Ουάσινγκτον και να προσπαθήσουν να χτίσουν εκεί τη ζωή τους μακριά από τις οικογένειές τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Λίγα χρόνια αργότερα, κι ενώ το κίνημα των Αφροαμερικανών με ηγέτη τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έχει φουντώσει, ο Ρίτσαρντ και η Μίλντρεντ Λόβινγκ θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή μίας πολύκροτης δίκης γινόμενοι το λάβαρο του αγώνα για το αναφαίρετο δικαίωμα των ανθρώπων διαφορετικών φυλών στο γάμο.
Αυτή είναι εν ολίγοις η ιστορία του ζεύγους Λόβινγκ. Αυτή είναι και η υπόθεση της ταινίας “Loving” του Τζεφ Νίκολς, που έκανε την πρεμιέρα τον περασμένο Μάιο στις Κάννες και στις 4 Νοεμβρίου θα ξεκινήσει να προβάλλεται στους αμερικάνικους κινηματογράφους, ενώ στην Ελλάδα λογικά θα την δούμε στις αρχές της νέας χρονιάς.
Ο Νίκολς, ένας από τους πιο ικανούς σκηνοθέτες του ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά με εξαιρετικά δείγμα γραφής όπως το “Take Shelter”, «σκύβει» πάνω από το ζευγάρι των ηρώων του. Όχι για να τους αγιοποιήσει, ούτε για να φτιάξει μία καταγγελτική πολιτική ταινία, αλλά για να σκάψει ακόμα πιο βαθιά να αναδείξει την πολύτιμη αξία της αληθινής αγάπης, που δεν γνωρίζει φύλο, φυλή, χρώμα και σύνορα.
Η ταινία του, σύμφωνα με τις κριτικές, είναι ένα ρεαλιστικό, χαμηλόφωνο δράμα εποχής. Και το πιο ενδιαφέρον ίσως στοιχείο είναι ότι ο Ρίτσαρντ Λόβινγκ το μόνο που ζητά είναι να τον αφήσουν να αγαπά και να φροντίζει τη γυναίκα που επέλεξε να έχει στο πλευρό του. Ούτε να γίνει σύμβολο, ούτε να ηγηθεί της επανάστασης. Κι αυτή η αδυναμία να συμβεί κάτι τόσο απλό αποτελεί τον πυρήνα της σκηνοθετικής ματιάς του Νίκολς.
