Η «Δεύτερη Ευκαιρία» είναι μια ταινία - ντοκιμαντέρ του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, που πραγματεύεται τη δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Ένας νεαρός Λιθουανός μπλέκεται σε υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών και βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα σε μία χώρα που δεν έχει ξαναδεί, ούτε μιλάει τη γλώσσα της. Θα μείνει στο κελί του παραιτημένος ή θα βρει τρόπο να επαναπροσδιορίσει τη ζωή του; Θα καταφέρει να διεκδικήσει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή;
Δείτε παρακάτω το τρέιλερ και τη σύνοψη του έργου:
«…Βγαίνεις στο προαύλιο. Στο ένα παγκάκι κάποιοι κρατούμενοι συζητάνε για το πώς θα παρανομήσουν, όταν θα βγούνε, δίχως να τους πιάσουν. Στο άλλο μιλάνε για πρέζα, στο παρ’ άλλο μιλάνε για τα καλάσνικοφ και ξαφνικά διακρίνεις εκεί πέρα πίσω, ένα τεράστιο Λιθουανό μαζί με κάνα-δυο παραπλήσιους τύπους να παίζουνε σκάκι…” αφηγείται ένας κρατούμενος δάσκαλος μουσικής στις φυλακές ανηλίκων Αυλώνα. Υπάρχει στην αληθινή ζωή μια δεύτερη ευκαιρία; Ένας έφηβος από τη Λιθουανία βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές ανηλίκων μιας άγνωστης χώρας που δεν έχει ξαναδεί, ούτε μιλάει τη γλώσσα της. Ή θα μείνει στο κελί του παραιτημένος ή θα βρεί τρόπο να επαναπροσδιορίσει τη ζωή του.
Στο σχολείο της φυλακής θα προσπαθήσει να μάθει ελληνικά, να ανακαλύψει τα κρυμένα ταλέντα του κι ίσως μια μέρα να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο. Θα τα καταφέρει;
Για 3 χρόνια μέσα από τη φυλακή παλεύει να πετύχει αυτούς τους άπιαστους στόχους καθώς η κάμερα αποτυπώνει την αγωνία του να ξαναρχίσει τη ζωή του από την αρχή».
Μια συγκλονιστική ιστορία αφορά έναν νεαρό φυλακισμένο που κατάφερε να διαπρέψει στο θέατρο και στο σχολείο ενόσω βρισκόταν στη φυλακή. Τελικά όταν αποφυλακίστηκε ύστερα από τρία χρόνια, αποφάσισε να εκτεθεί στην κάμερα.
«Η κάμερα λειτούργησε ψυχοτρόπα στην περίπτωση αυτή, που έπαιξε κρίσιμο ρόλο ακόμα και για την αποφυλάκισή του», ομολογεί με κρυφή περηφάνια και χαρά ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης. Ωστόσο κανείς δεν ξέρει -και ειδικά ο ίδιος ο σκηνοθέτης και δημιουργός των εκπομπών- πού ακριβώς μπορεί να τον οδηγήσει μια τέτοια περιπέτεια όταν την ξεκινάει - και αυτό όχι μόνο όσον αφορά στην περίπτωση ενός ανήλικου φυλακισμένου. «Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τίποτα όταν ξεκινούσα παρά μόνο ότι λειτουργούσα ανατρεπτικά ως προς το αρχικό σχέδιο, αλλά καθοριστικά ως προς το αποτέλεσμα. Μπήκαμε στις Φυλακές Ανηλίκων για άλλη ταινία και καταλήξαμε αλλού - και αυτό ήταν ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της περιπέτειας. Βρεθήκαμε στον Ασπρόπυργο παρέα με τετράποδα χωρίς πόδια, με καρκίνο, χωρίς τροφή και νερό, δίπλα σε εργοστάσια και παρακολουθώντας τα φτάσαμε μέχρι το Εσεξ της Αγγλίας. Το θέμα, λοιπόν, είναι ότι αυτό που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στην πόλη και στη χώρα, σε έναν ανεξερεύνητο δακτύλιο, έχει τόσο σασπένς που σε πάει από μόνο του πιο πέρα. Αυτές οι ταινίες περιγράφουν 12 ιστορίες που θα μπορούσαν να αποτελούν η καθεμιά μια αυτόνομη ταινία μυθοπλασίας με πολύ δυνατό σενάριο, γεμάτο συγκρούσεις, ανατροπές και φόβους - κι όμως, περιγράφουν κάτι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
Η επίδρασή τους είναι καταλυτική όχι μόνο στους άλλους, αλλά και σε μένα, όταν βγαίνω να παραπονεθώ και αυτομάτως σκέφτομαι ότι είμαι μέρος αυτού του πράγματος και έτσι μου απαγορεύω τέτοιες πολυτελείς θλίψεις και αποσύρσεις. Σαν να μπαίνουν ξαφνικά όλα τα πράγματα στη θέση τους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ταινίες έπαιρναν μορφή από το ίδιο τους το γύρισμα, το οποίο δεν τελειώνει ούτε καν στο μοντάζ, αφού πάντοτε κάτι προκύπτει στην πορεία. Εχει τύχει να ολοκληρωθεί μια ταινία για έναν Ρωμαίο και μια Ιουλιέτα από το Αφγανιστάν που αγαπήθηκαν και κλέφτηκαν καταλήγοντας στην Ελλάδα, έκαναν πέντε παιδιά και βρέθηκαν αντιμέτωποι με το συγκλονιστικό δίλημμα του κατά πόσο πρέπει να στείλουν κάποιο από αυτά στη Γερμανία ώστε να ακολουθήσει κατόπιν όλη η οικογένεια. Πρόκειται για μια ιστορία που παρακολουθούσαμε από κοντά για καιρό και κάποια στιγμή, ενόσω η μητέρα μιλούσε στην κάμερα, την έπιασαν οι πόνοι την ώρα του γυρίσματος και την πήγαμε στο νοσοκομείο για να γεννήσει. Η ιστορία είχε τόσο ανέλπιστη ανατροπή που δεν μπορούσε κανείς μας να τη φανταστεί όταν τη γυρίζαμε, απόδειξη πως οι ταινίες δεν είναι μόνο ενδιαφέρουσες, αλλά μας δείχνουν έναν πολύ ωραίο τρόπο να δούμε ότι η ζωή, παρ’ όλες τις δυσκολίες της, παραμένει ανέλπιστα περιπετειώδης. Και το βασικότερο: δεν στερείται προοπτικών».
Ο ίδιος μπορεί να σου μιλάει αμέτρητες ώρες γι’ αυτές τις ιστορίες και για το πώς συνεχίζονται στο σήμερα: για τον φίλο του πια, νεαρό Μαραντόνα, που τον βοηθάει ακόμα με τα χαρτιά του και τις καθημερινές δυσκολίες, ή για τον άλλον άστεγο φίλο με τον οποίο πηγαίνει σινεμά για να μη νιώθει άβολα.
«Το δώρο μου είναι ότι οι αξιοσημείωτοι αυτοί άνθρωποι με έκαναν να λέω ότι ‘‘μπορώ’’, ότι θα βρεθεί μια λύση και δεν υπάρχει πλήρες αδιέξοδο. Είναι οι προσωπικοί μου οδηγοί και άρα και των θεατών - αρκεί να τους δει κανείς χωρίς στερεότυπα και χωρίς φίλτρα. Κάθε προσωπικό πρόβλημα άλλωστε και κάθε κακή εποχή έχουν ένα τέλος. Και αυτό είναι το μήνυμα αυτών των ταινιών», καταλήγει.
Στην ΕΡΤ1 την Πέμπτη 6 Απριλίου, στις 23:00:
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :
ΣΕΝΑΡΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : Μενέλαος ΚΑΡΑΜΑΓΓΙΩΛΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ : Γιώργος ΜΙΧΕΛΗΣ
ΜΟΝΤΑΖ : Δημήτρης ΠΕΠΟΝΗΣ
ΗΧΟΣ : Στέλιος ΜΠΟΥΖΙΩΤΗΣ
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ : Παναγιώτης ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΣ