Το… μαρτύριο του χρόνιου πόνου υφίστανται περισσότεροι από 3 εκατ. Έλληνες ως επίπτωση κάποιας νευροπαθητικής ή μυοσκελετικής ή ρευματολογικής πάθησης από την οποία πάσχουν. Τα νέα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι ειδικοί δείχνουν ότι συνθήκες έντονου άγχους και εργασιακής ανασφάλειας πυροδοτούν τον πόνο μετατρέποντας τον σε μία σοβαρή νόσο που επηρεάζει την ποιότητα ζωής του πάσχοντος και της οικογένειάς του.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν την Τρίτη οι ειδικοί της Επιστημονικής Εταιρίας για τη Μυοσκελετική Υγεία (ΕΠΕΜΥ), η πιο συχνή μορφή πόνου εμφανίζεται στη χρόνια οσφυαλγία, ενώ την επώδυνη αυτή συνέπεια βιώνουν σε καθημερινή βάση οι πάσχοντες από χρόνια ισχιαλγία, αυχενικό σύνδρομο, διαβητική νευροπάθεια, χρόνια οστεοαρθρίτιδα των γονάτων, μεθερπητική νευραλγία, καρκίνο αλλά και όσοι υποβληθούν σε κάποια επέμβαση (μετεγχειρητικός πόνος).
Όπως εξήγησαν οι ειδικοί, οποιοσδήποτε πόνος στο σώμα του ανθρώπου ξεκινά από την περιφέρεια (δέρμα, εσωτερικά όργανα) και καταλήγει στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος, αφού ενημερωθεί και αξιολογήσει τον πόνο, αντιδρά είτε θετικά, μειώνοντας την έντασή του, είτε αρνητικά, απλώνοντας το ερέθισμα σε άλλες περιοχές του, μετατρέποντας έτσι μια απλή αίσθηση σε συναίσθημα που περιέχει δυσάρεστες παραμέτρους, π.χ. άγχος, οργή κ.ά.
Στατιστικές δείχνουν ότι άτομα που πάσχουν από χρόνιο πόνο έχουν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαταραχές της διάθεσης και αδυναμία ελέγχου του άγχους.
Σε αναζήτηση θεραπείας
Ο συνδυασμός αντικαταθλιπτικών φαρμάκων και αναλγητικών ήταν η μέχρι σήμερα προτεινόμενη θεραπευτική λύση. Σύμφωνα με την ΕΠΕΜΥ, σήμερα έχει καταστεί σαφές ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, σε χρόνια χορήγηση, έχουν σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες.