Αυτο-μάνατζμεντ ζωής

Καθώς όλο και περισσότερος λόγος γίνεται τελευταία γύρω από το coaching και πώς αυτό συμβάλλει στην ατομική βελτίωση, την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής κ.λπ. η πιο γνωστή εκπρόσωπος της ιδιαίτερης αυτής «προπονητικής» στην Ελλάδα, κα Πάμελα Καραβά* εξηγεί -όχι μόνο τι είναι, αλλά κυρίως τι ΔΕΝ είναι το coaching: 

«Συνοπτικά, το coaching είναι η μέθοδος με την οποία οι coaches αναπτύσσουμε σχέση εμπιστοσύνης με τον άνθρωπο και τον βοηθούμε να εξετάσει και να αξιολογήσει τη ζωή του, να καταλάβει τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές του ώστε να αξιοποιήσει το πλήρες δυναμικό του προκειμένου να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο».

» Το coaching δίνει την ευκαιρία στα άτομα να θυμηθούν και να αναπτύξουν δεξιότητες και ικανότητες ώστε να καταφέρουν πράγματα που θεωρούσαν ότι είναι πέρα από τις δυνατότητές τους, να πετύχουν απωθημένους στόχους κ.λπ.»

» Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν ποιες είναι οι ικανότητές τους και ακόμα λιγότερα ποιες είναι οι αξίες τους. Αν ήταν να το δώσω απλά, θα παρομοίαζα την διαδικασία του coaching με το μαγείρεμα: Ο coach προτρέπει τον πελάτη να ανοίξει το ψυγείο του και να δει τι υλικά έχει μέσα -αυτές είναι οι δεξιότητες. Εάν ο πελάτης ξέρει τι θέλει να μαγειρέψει, τον ρωτάμε αν τα υλικά είναι τα σωστά ή αν χρειάζονται και άλλα για να φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα. Οπότε καλείται να δει ποιες δεξιότητες διαθέτει ήδη και ποιες άλλες χρειάζεται να αναπτύξει για να 'μαγειρέψει' το φαγητό που θέλει. Εάν δεν ξέρει τι θέλει να μαγειρέψει, ο coach τον βοηθά να καταλάβει τι μπορεί να φτιάξει με τα υλικά που ήδη έχει. Και στις δύο περιπτώσεις το άτομο καλείται να μπει στη διαδικασία να ξεπεράσει τον εαυτό του: Θα επιλέξει να μαγειρέψει με ανθυγιεινό τρόπο -τηγανητά- ή στον ατμό και ελαφρώς άνοστα; Υπάρχουν άλλες εναλλακτικές; Και ποιές είναι αυτές; Και γιατί να μην γίνει η τέλεια δουλειά και να ετοιμαστεί με τον πιο γευστικό τρόπο α-λα chef; Τι τον εμποδίζει να πετύχει αυτό που θέλει και μάλιστα με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα;»

» Ο coach καλείται να αμφισβητήσει και να προκαλέσει τον πελάτη-συνομιλητή του ώστε να καταλάβει πάνω σε ποιες αξίες και αρχές ζωής στηρίζει τις αποφάσεις του και τη γενικότερη συμπεριφορά του (αντιδράσεις, αναβλητικότητα, έλλειψη αυτοπεποίθησης ή και αυτοεκτίμησης, αρνητικές συνήθειες). Στη γλώσσα του coaching όλοι αυτοί οι αρνητικοί παράγοντες ονομάζονται 'σαμποτέρ' και αποτρέπουν τον καθέναν από εμάς να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του και να ξεδιπλώσει τη δυναμική του». 

» Η υπέρβαση και η επίτευξη των στόχων είναι ένα από τα αποτελέσματα, είναι το προϊόν του coaching. Καλύτερη απόδοση στην εργασία, ισορροπίας προσωπικής ζωής και επαγγελματικών στόχων, προσωπική ανάπτυξη, καλύτερη επικοινωνία με τους γύρω, καλύτερες σχέσεις είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Το coaching είναι μια μέθοδος που στηρίζεται κυρίως σε μια τέχνη -την τέχνη των ερωτήσεων- και σε μια επιστήμη: Τη νευροεπιστήμη. Με δύο λόγια ο coach προπονεί το μυαλό του ανθρώπου ώστε να γίνει πιο ευρηματικός, ευέλικτος και ανθεκτικός απέναντι σε ό,τι φέρει στο δρόμο του η ζωή».

» O νεαρός ιδρυτής του WeTransfer, Ronand Hans (γνωστός με το διαδικτυακό ψευδώνυμο «Nalden»), σε πρόσφατη ομιλία του στο Orange Grove (στην ολλανδική πρεσβεία της Αθήνας), έδωσε έναν εξαιρετικό ορισμό για το coaching: 'το άτομο ολοκληρώνεται όταν έχει τη διάθεση να μάθει, να ξεμάθει και να ξαναμάθει ("learn, unlearn, relearn")'. Εκεί ακριβώς και με αυτόν τον τρόπο γίνεται η παρέμβαση του coach».

» Αυτό που δεν κάνει ο coach, είναι να δίνει συμβουλές -αν και υπάρχει η διαδεδομένη παρανόηση ότι οι coaches δίνουμε συμβουλές, 'καθότι γνωρίζουμε τα πάντα' κ.λπ -κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Χαρακτηριστικό είναι το εξής σενάριο: 'Δεν ξέρω τι να κάνω -ή ξέρω τι να κάνω, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω'. Οι άνθρωποι που έρχονται για coaching με αυτές τις απορίες, έχουν συνήθως φέρει μόνοι τους, αλλά χωρίς να το καταλάβουν, τον εαυτό τους σε δύσκολη θέση. Κατόπιν κατά κανόνα ρίχνουν το φταίξιμο σε εξωτερικούς παράγοντες».

» Είναι οι coaches ψυχολόγοι; Δεν έχω γνωρίσει σοβαρό ψυχολόγο που να μας θεωρεί ανταγωνιστές- δεν κάνουμε το ίδιο πράγμα. Η 'ψυχολογία' του coaching δεν είναι καν ψυχολογία με την κλασική έννοια, όπως και δεν είναι επικοινωνιολογία. Είναι νευροεπιστήμη, εφαρμοσμένη φιλοσοφία σε απλά καθημερινά πράγματα, αποτελεσματική διαχείριση καταστάσεων και ρεαλιστική νοοτροπία με βάση τα δυνατά γνωρίσματα του καθενός που προκύπτουν από τη μελέτη της Θετικής Ψυχολογίας. Αυτό σημαίνει προπόνηση μυαλού: Προπονείται το μυαλό ώστε οι άνθρωποι να σκέφτονται από μόνοι τους αναλύσεις και λύσεις».

» Δεν έχουμε απαραίτητα σχέση με τη ευτυχία -αν και μας έχουν συσχετίσει με αυτό και εσφαλμένα μάς έχουν δώσει τον τίτλο 'γκουρού της ευτυχίας'. Η ευτυχία ίσως είναι ένα από τα έμμεσα αποτελέσματα της δουλειάς μας, όπως και η επίτευξη των στόχων -δεν έρχονται όλοι οι πελάτες να βρουν την ευτυχία ή το νόημα της ζωής τους. Αυτά προκύπτουν αν η δουλειά μας γίνει τόσο καλά ώστε το άτομο να αναπτύξει κριτική ικανότητα και τις σωστές δεξιότητες για να το πάει μόνος του εκεί το παιχνίδι».

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το coaching, καθώς και λεπτομέρειες για το δωρεάν διήμερο εκπαιδευτικό σεμινάριο που θα γίνει σύντομα στην Αθήνα (11-12 Οκτωβρίου), στο www.coachingevolution.org.
 

* Πάμελα Καραβά, EQA Executive, Life & Wellness Coach, Εκπαιδεύτρια νέων coaches (Coaching Evolution International Academy for Coach Certification).