Αλεξάνδρα Κλάδη:Μια pin up τραγουδίστρια από τη Ζάκυνθο

Κατάγεται από τα Λιθακιά Ζακύνθου. Ανακάλυψε ότι ζει για τη μουσική όταν διορίστηκε μια δασκάλα Μουσικολογίας στο σχολείο της. Πήγε σε ένα μάθημα Αρμονίας της εν λόγω δασκάλας στην εκκλησία του χωριού κι άλλαξε η ζωή της. «Αποφάσισα ότι θα περάσω στο Τμήμα Μουσικολογίας των Αθηνών - ο κόσμος να χαλάσει. Επαιρνα το καράβι και πήγαινα για ιδιαίτερα στην Πάτρα με φουρτούνες και σχεδόν απαγορευτικά μποφόρ. Για να κάνω προετοιμασία για τις Πανελλαδικές. Τόσο αποφασισμένη ήμουν. Εκλεισα το σπίτι στην Αθήνα πριν βγουν τα επίσημα αποτελέσματα. Ηθελα να ζήσω στη μεγάλη πόλη. Πήγα στου Ζωγράφου και δεν έφυγα από εκεί για 15 χρόνια. Τα δύο πρώτα χρόνια χαλάρωσα από το άγχος των εξετάσεων, αλλά το σύνδρομο της καλής μαθήτριας δεν σε εγκαταλείπει εύκολα. Από το τρίτο έτος στρώθηκα στο διάβασμα. Ηθελα να αποφοιτήσω με άριστα. Ε, με άριστα το πήρα». 
Διαβάζει, γράφει, και ασχολείται με τη μουσική από τότε που πήγαινε στην Ε’ Δημοτικού. Πλέον είναι καθηγήτρια Μουσικής και δουλεύει τόσο πολύ που οι έννοιες «προσωπική ζωή» και «ελεύθερος χρόνος» είναι άγνωστες στο λεξιλόγιό της. Γράφει παιδικά παραμύθια, τα μελοποιεί, διδάσκει παιδικές χορωδίες, ασχολείται με παιδικές ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, γράφει μουσική για ταινίες, διαφημιστικά, ντοκιμαντέρ, θεατρικά και έχει έτοιμο υλικό για δυο-τρεις δίσκους. 



«Πώς έμπλεξα; Εγραφα γενικά. Μου αρέσει. Ο πατέρας μου έχει βιβλιοπωλείο στη Ζάκυνθο και μου ζήτησε να γράψω ένα παιδικό παραμύθι. Το έκανα και το έβαλα στο συρτάρι. Για πέντε χρόνια σχεδόν το ξέχασα. Ο πατέρας μου όμως το θυμόταν. Το έστειλε σε εκδοτικό οίκο και με πήρε τηλέφωνο να μου το ανακοινώσει. Πήγα στην Ελληνοεκδοτική και μου είπαν ότι θα το εκδώσουν. Ετσι γεννήθηκε το “Φλώρα, ακολουθώντας τη μαγική πυξίδα” και φυσικά έγραψα και μερικά τραγούδια», λέει.

Οι μαθητές της δεν χάνουν συναυλία της. Αν λάβεις υπόψη ότι έκανε μαθήματα σε παιδάκια δίχρονα, αλλά και σε κυρίες 50 ετών, συμπεραίνεις ότι έχει ποικιλόμορφο κοινό, κάτι που συνάδει με τους χώρους όπου εμφανίζεται. Λόγου χάρη, έχει εμφανιστεί στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός», αλλά και σε πολλά μπαρ του κέντρου. Επίσης, είναι υπεύθυνη για την παιδική θεατρική ομάδα της Ελληνοεκδοτικής, κάνει σπικάζ σε παιδικές σειρές και ακούς τη φωνή της σε πάμπολλες μεταγλωττισμένες παιδικές ταινίες, π.χ. στην πρόσφατη «Ζαμπίζια». 
Τι συμβαίνει στις ζωντανές εμφανίσεις της; «Πάρτι. Πειράζουμε ό,τι τραγούδι μάς αρέσει. Μπορεί να ακούσεις Radiohead και να μη σου θυμίζει τίποτα. Εγώ παίζω γιουκαλίλι, μεταλλόφωνο, ακορντεόν και δίνουμε ένα rock ’n’ roll ύφος στα κομμάτια. Λέμε και παλιά ελληνικά, το “Ας ερχόσουν για λίγο”, το “Αργοσβήνεις μόνη”. Κι αυτά πειραγμένα». 
Γιατί δουλεύει ασταμάτητα; «Κάνω όλες τις υπόλοιπες δουλειές για να επενδύω στη μουσική, να αγοράσω μουσικά όργανα. Η μουσική θεωρείται πολυτέλεια στην Ελλάδα, μακάρι να καταφέρω να βγάζω τα προς το ζην μια μέρα μόνο από το τραγούδι. Μέχρι να έρθει αυτή η μέρα απλώς προσαρμόζομαι στη νέα εποχή». 
Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο της κομμάτι «Στο Κολωνάκι» με την εταιρεία Feelgood Records. Στο βιντεοκλίπ του τραγουδιού, δε, πρωταγωνιστεί σε έγκλημα πάθους χορεύοντας swing. Είναι το pin up look μέρος των εμφανίσεών της; «Α, μη φανταστείς, το αλλάζω συνεχώς. Εχω δοκιμάσει όλα τα χρώματα και όλα τα look. Υπήρξα μέχρι και “μεταλλού”».