Η αληθινή ιστορία της Χριστίνας Ωνάση, μέσα από τα μάτια της πιο στενής της φίλης

Νεανικές τρέλες
Πριν μαζευτούν τα σύννεφα του θανάτου πάνω από το Σκορπιό, η ζωή της Χριστίνας Ωνάση και της πιο στενής της φίλης, της Μαρίνας Τσομλεκτσόγλου  ήταν μαγική. Σαν ο όρος «τζετ σετ» να επινοήθηκε για εκείνες. Η Μαρίνα, μιλώντας στο People, διηγείται πως ταξίδευαν διαρκώς με το ιδιωτικό αεροσκάφος της Χριστίνας: Παρίσι, Λονδίνο, Μπουένος Άιρες, Ρίο, Νέα Υόρκη, Γενεύη, Βενετία. «Χορεύαμε στα κλαμπ της Νέας Υόρκης, πηγαίναμε για σκι στο Σεν Μόριτζ και τα καλοκαίρια πάντα τα περνούσαμε στο Σκορπιό με τους διάσημους φίλους της οικογένειας. Βέβαια η Χριστίνα είχε πολύ αυστηρές αρχές. Ποτέ δεν μας άφηνε για παράδειγμα να κάνουμε τόπλες στην παραλία. Και ποτέ δεν έβριζε. Σε αντίθεση με τον πατέρα της» θυμάται.

Οι πλάκες που σκάρωναν οι δύο κοπέλες συζητιούνται ακόμα. «Ένα βράδυ στο Παρίσι κατεβήκαμε στο δρόμο παριστάνοντας τις πόρνες. Μάλιστα σταμάτησε ένα αυτοκίνητο και ο οδηγός του μας πρότεινε 500 φράγκα για να πάμε μαζί του. Μετά από λίγο μας έπιασε η αστυνομία. Ζήτησαν τα χαρτιά μας. Δεν τα είχαμε. Η Χριστίνα είπε στον αστυνομικό πως είναι η κόρη του Ωνάση. “Και εγώ είμαι ο γιος του Ντε Γκωλ”, της απάντησε εκείνος. Όπως ανεβαίναμε το δρόμο η Χριστίνα ειδοποίησε τη Μαντάμ Μαγκί, τη θυρωρό του σπιτιού τους, η οποία επιβεβαίωσε ότι είναι η κόρη του Ωνάση. “Βρώμες! Δεν σκέφτεστε τίποτα”, ούρλιαζε ο Ωνάσης όταν έμαθε τι κάναμε.

Μια άλλη φορά η Χριστίνα είχε την ιδέα να παριστάνουμε τις αεροσυνοδούς. Μετά το δεύτερο επιβάτη όμως, η Χριστίνα βαρέθηκε και μου λέει “πάμε να παίξουμε χαρτιά – ξερή”. Τελικά ούτε για πόρνες κάνετε ούτε για αεροσυνοδοί”, σχολίαζε θυμωμένα ο Ωνάσης. Θυμάμαι μια άλλη φορά στο Παρίσι μάλωσε τόσο πολύ τη Χριστίνα που όταν της είπε να φύγει από μπροστά του εκείνη του απάντησε ότι δεν μπορεί. Τα είχε κάνει πάνω της από το φόβο της. Κατά τα άλλα, συνήθως η Χριστίνα σκεφτόταν πολύ ψύχραιμα.

Θυμάμαι ένα βράδυ που περιπλανιόμασταν με το αυτοκίνητό μου χωρίς αλυσίδες έξω από το χιονισμένο Λονδίνο, έφυγε με τα πόδια και επέστρεψε μετά από μια ώρα με ένα φορτηγό για να με πάρει. Ήταν, βέβαια, και ριψοκίνδυνη. Κάποια μέρα που έκλεισε το αεροδρόμιο του Σεν Μόριτζ και ο πιλότος της είπε ότι δεν μπορούσαμε να πετάξουμε, εκείνη του ζήτησε να απογειωθούμε. Ξαφνικά χτύπησε κάτω το αεροπλάνο και άνοιξαν τα κεφάλια μας. Τότε της είπα ότι δεν θα ανέβω ξανά στο αεροπλάνο της. Επιστρέφοντας στο Παρίσι με το τρένο είχε κλείσει τρία βαγόνια. Στην κουκέτα ήμασταν εκείνη, εγώ και ο πρώην άντρας μου. Κάποια στιγμή θέλησε να κάνει την ανάγκη της. Ο τότε σύζυγός μου την ενημέρωσε ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει κάτι σαν “πάπια” των νοσοκομείων που είχε στο πλάι του το κάθισμα. Και του απάντησε η Χριστίνα “έχω ένα Falcon 50 και θα χρησιμοποιήσω μια “πάπια” τρένου;”», θυμάται η Μαρίνα με νοσταλγία εκείνες τις εποχές.

Ανθρώπινες στιγμές ενός μύθου
Δεν είναι λίγα τα περιστατικά που η Μαρίνα Τσομλεκτσόγλου θυμάται από τη συναναστροφή της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Συνήθως ονειρεμένα γεύματα. Καραβίδες, κόκκινο χαβιάρι και γαλλικό κρασί στο Maxim’s στο Παρίσι και μετά χορό.  Ή παστουρμά και ούζο στο Σκορπιό για εκείνη και τηγανητά αυγά και πατάτες για τη Χριστίνα. Όπως διηγείται στο PeopleQ «Ένα μεσημέρι που κοιμόμουν στο Σκορπιό με ειδοποίησαν πως με θέλει το “αφεντικό”. Έτσι αποκαλούσαν τον Ωνάση. Όταν τον βρήκα με έβαλε στο ελικόπτερο. Ήθελε να μου κάνει έκπληξη. Πήγαμε στην Κέρκυρα για φαγητό. Μου παρήγγειλε δώδεκα αστακούς και καταπληκτικό γαλλικό κρασί. Πάντα σε έκανε να νιώθεις πως είσαι η μοναδική γυναίκα στον κόσμο. Ακόμα θυμάμαι εκείνο το απόγευμα της επιστροφής μας. Και το πόσο τον θαύμαζα έτσι όπως έλαμπαν τα ασημί μαλλιά του στον ήλιο που έδυε. Σκεφτόμουν πως αν δεν ήταν ο πατέρας της φίλης μου δεν ξέρω τι θα γινόταν» μου εκμυστηρεύεται η Μαρίνα. Αλλά δεν έλειπαν και οι εξάρσεις του. «Όπως τότε που έμαθε ότι η κόρη του παντρεύτηκε τον κατά 27 χρόνια μεγαλύτερό της αμερικανό κτηματομεσίτη Τζόε Μπόλκερ και μου τηλεφώνησε λέγοντάς μου επιτακτικά «φέρε τη φίλη σου πίσω”. Και πράγματι, φέραμε τη Χριστίνα στην Αργεντινή πείθοντάς την να χωρίσει».

Ποιον όμως, από τους συζύγους της αγάπησε η Χριστίνα πραγματικά; «Ο Μπόλκερ σίγουρα ήταν μια τρέλα. Ήταν μόλις είκοσι χρονών και ήθελε διακαώς να αποδεσμευτεί από το στενό κλοιό του σπιτιού της. Ο γάμος της με τον εφοπλιστή και τραπεζίτη Αλέξανδρο Ανδρεάδη επίσης δεν κράτησε πολύ. Σειρά μετά είχε ο ρώσος διευθύνων σύμβουλος μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας Σεργκέι Καούζοφ που γνώρισε στο Παρίσι. Εμφανισιακά υστερούσε με τη μικρή φαλάκρα και το γυάλινο μάτι του, αλλά αυτός την αγάπησε πραγματικά. Πήγε στη Μόσχα, ζούσαν με τη μητέρα του σε ένα διαμέρισμα, αλλά κουράστηκε από το καθεστώς. Στην ουσία ήθελε να τον σώσει και για να το πετύχει κατάλαβε πως έπρεπε να τον παντρευτεί. Όταν χώρισαν άκουσα ότι του έδωσε δύο τάνκερ αξίας 12 εκατομμυρίων δολαρίων.  Κάθε χρόνο πήγαινε λουλούδια στον τάφο της στο Σκορπιό. Ο τέταρτος γάμος της ήταν με τον Τιερί Ρουσέλ. Μια μέρα μου τηλεφώνησε από το Παρίσι ρωτώντας με “τι να κάνω; όλο το Παρίσι είναι εναντίον του να τον παντρευτώ”. Οι φίλοι μας δεν τον ήθελαν γιατί ήταν πλέι μπόι. Της είπα “μη σε νοιάζει τι λένε. Πάρτον και κάνε ένα παιδί”. Έτσι και έγινε. Βέβαια εκείνος την ίδια χρονιά απόκτησε παιδί με την σουηδέζα ερωμένη του και πρώην μανεκέν Γκάμπι Λαντχάγκε. Αλλά η Χριστίνα δεν ενοχλήθηκε πολύ. Αντιθέτως έλεγε πως είναι μισά αδέρφια τα δυο παιδιά. Όταν όμως, έκανε και δεύτερο παιδί με την Γκάμπι θέλησε τον χωρίσει. Ήδη ανέχτηκε πολλά».



Σύννεφα θανάτου
Το 1973 η Μαρίνα βρισκόταν στην Ελλάδα. Στην Αργεντινή γίνονταν πολλές απαγωγές και ήθελε να προφυλαχτεί. «Έμενα στο “Μεγάλη Βρετανία” και κάθε φορά που απομακρυνόμουν από το ξενοδοχείο έλεγα στην τηλεφωνήτρια σε ποιο νούμερο θα μπορούσε να με βρει. Πράγματι, το πρωινό της 22ας Ιανουαρίου μου τηλεφώνησε η Χριστίνα. Ήταν στη Βραζιλία και μου λέει “Μαρίνα, ο αδερφός μου είχε πολύ άσχημο ατύχημα και είναι πολύ σοβαρά τραυματισμένος. Έρχομαι αμέσως, να με περιμένεις στο αεροδρόμιο”. Το βράδυ εκείνο κοίταζα από το παράθυρο του ξενοδοχείου την πλατεία και τους γύρω δρόμους που ήταν γεμάτοι με ανθρώπους που κρατούσαν κεριά και προσεύχονταν για τον Αλέξανδρο. Τον λάτρευαν. Το πρωί της επόμενης μέρας είχε φτάσει και ο Αριστοτέλης Ωνάσης με αμερικανούς γιατρούς που έφερε για να σώσουν το παιδί του. Όταν κατέλαβε πως δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι τους είπε να αποσυνδέσουν τα μηχανήματα που τον κρατούσαν στη ζωή. Αλλά ο Αλέξανδρος ζούσε ακόμα. Μόλις προσγειώθηκε το αεροπλάνο από τη Βραζιλία η Χριστίνα ήταν η πρώτη που κατέβηκε. Αγκαλιαστήκαμε και μπήκαμε στο αυτοκίνητο και τρέξαμε στο ΚΑΤ. Ξέραμε ότι ο Αλέξανδρος δεν είχε πεθάνει ακόμα. Τον είδαμε στο κρεβάτι. Δεν είχε τίποτα στο σώμα. Μόνο ένα τραύμα στο κεφάλι. Μετά από είκοσι λεπτά πέθανε. Περίμενε την αδερφή του για να την αποχαιρετήσει. Τότε η Χριστίνα κατέρρευσε. Πήγαμε στο σπίτι τους στη Γλυφάδα και όλο έλεγε “θα αυτοκτονήσω”. Κάποια στιγμή κατέβηκα κάτω και είδα τον Ωνάση. Περπατήσαμε λίγο και του είπα “θα τον ξαναδείτε” (σ.σ. εννοώντας σε μια άλλη ζωή). “Αυτά εγώ δεν τα πιστεύω”, μου απάντησε.  Mετά την κηδεία, πήγα στο Σκορπιό. Όταν έφυγαν όλοι μείναμε ο Αρίστος, η Χριστίνα και εγώ. Κάποια στιγμή έβλεπα από μακριά φώτα. Τη ρωτούσα “Τι είναι εκείνα τα φώτα;”, “Άσε με”, μου απαντούσε. Την τρίτη μέρα πήγα να δω από κοντά τι φώτιζε στο νησί κι ήρθε κι εκείνη. Ήταν τα φώτα του αυτοκινήτου του Ωνάση, αναμμένα για να φωτίζουν τον τάφο του Αλέξανδρου. Ο Αριστοτέλης ήταν εκεί κι έκλαιγε. Δεν άντεξε το θάνατό του γιου του. Μάλιστα είχε δώσει εντολή να τον ταριχεύσουν. Η συντριβή του ήταν μεγάλη. Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου έσβησε το άστρο του. Έπεφτε το κάστρο του, μετά από δύο χρόνια ‘έφυγε’ κι εκείνος» μου εξιστορεί.

Το τέλος της Χριστίνας
Στις 20 Οκτωβρίου του 1988 η Χριστίνα Ωνάση πήγε στο Μπουένος Άιρες για να γιορτάσει τα τεσαρακοστά γενέθλια της φίλης της Μαρίνας Τσομλεκτσόγλου. Η Μαρίνα ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερή της και είχαν γνωριστεί μέσω κοινής φίλης όταν η Χριστίνα ήταν μόλις 15 ετών και η Μαρίνα 17. Από τότε ουσιαστικά ήταν αχώριστες. «Θέλω να μείνω μόνιμα με τους Ντοντέρο στην Αργεντινή», της εκμυστηρεύτηκε. Ήθελε να φέρει και τη μικρή Αθηνά μαζί της, αλλά εκείνη είχε πάθει ωτίτιδα και δεν μπόρεσε να πάει. Τότε ήταν που άναψε η σπίθα του έρωτα ανάμεσα στη Χριστίνα και τον αδελφό της Μαρίνας Τσομλεκτσόγλου, τον Γιώργο. «Εκεί συνέβη η ιστορία με τον αδερφό μου. Βγήκαμε να φάμε και ξαφνικά τους είδα να χορεύουν κολλητά στο πάρτι των γενεθλίων μου. Σε 15 μέρες η Χριστίνα έλεγε ότι θέλει να τον παντρευτεί. Μάλιστα είχαν πάει στον Αρχιεπίσκοπο Αργεντινής Γεννάδιο για να πάρουν την ευχή του».

Το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου έφαγαν όλοι μαζί στο σπίτι της Μαρίνας στο Τορτούγας Κάντρι Κλαμπ. «Όταν μέναμε στο Μπουένος Άιρες κοιμόμασταν στο ίδιο κρεβάτι. Εκείνο το βράδυ όμως, της είπα “σε πειράζει να μην κοιμηθούμε μαζί; Ξάπλωσε εσύ στο δωμάτιό μου”. “Όχι Μαρινίτα. Θα κάνω μια βόλτα με τον Γιώργο και θα πάω για ύπνο μετά”. Πράγματι. Πήγαν βόλτα και όταν επέστρεψαν εκείνη κοιμήθηκε μόνη στο δωμάτιο και ο αδερφός μου σ’ ένα άλλο δίπλα στην πισίνα. Το επόμενο πρωί λίγο μετά τις δέκα ανησύχησα γιατί η Χριστίνα δεν είχε ξυπνήσει ακόμα. Άνοιξα την πόρτα και τη βρήκα στη μπανιέρα νεκρή. Το σοκ ήταν μεγάλο» μου λέει. Ακολούθησε η επίπονη διαδικασία της αυτοψίας. Τελικά στο αίμα της δεν βρέθηκε κάτι ύποπτο. Ούτε χάπια ούτε φάρμακα ούτε άλλες ουσίες.



Έτσι και αλλιώς ναρκωτικά δεν πήρε ποτέ. Μόνο κάποια φάρμακα αδυνατίσματος παλιότερα. Της άρεσε όμως, πολύ η Coca Cola. Έπινε 24 μπουκάλια κάθε μέρα αρχίζοντας από το πρωί. Ήταν σαν να συνέδεε μια αντλία καφεΐνης με τον οργανισμό της. Από εκείνη τη μέρα πολλές φορές νιώθω ότι ο χρόνος σταμάτησε. Δεν ξεπέρασα ποτέ το θάνατό της. Έχασα τον άνθρωπό μου. Η Χριστίνα είχε βαπτίσει τη δεύτερη κόρη μου, τη Χριστίνα, που παρεμπιπτόντως σε λίγους μήνες θα φέρει στον κόσμο την κόρη της. Την Αθηνά δεν τη βλέπω. Αποφάσισε να τραβήξει το δρόμο της», ομολογεί η Μαρίνα, εξηγώντας πως πλέον δεν έχει επαφές με την κόρη της αγαπημένης της φίλης. Αυτές τις ημέρες που είναι στην Ελλάδα, η Μαρίνα θέλει είναι να πάει στο Σκορπιό και να ανάψει ένα κερί για τη Χριστίνα. Εξάλλου σύμφωνα με τη διαθήκη του Ωνάση οι τάφοι και η μικρή εκκλησία δεν μπορούν να πουληθούν. Άλλωστε οι μύθοι δεν αγοράζονται.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.