Δημήτρης Μυστακίδης: Εβαλε την «Ταμπακέρα» στo top 10 των ευρωπαϊκών charts

«Τώρα μένω στο Ωραιόκαστρο. Στον Εύοσμο μεγάλωσα. Εκεί στη ΣΤ’ δημοτικού ξεκίνησα να παίζω. Ωδείο; Μετά τον Στρατό, στα 20 πέρασα τις πόρτες του ωδείου. Αυτοδίδακτος. Ας είναι καλά ο δάσκαλος στο Δημοτικό που μας έκανε τρεις ώρες μουσική. Η πρώτη μου κιθάρα ήταν δώρο ενός θείου. Εγώ την είχα ζητήσει. Τι έπαιζα; Θρακιώτικα παραδοσιακά. Μετά ήρθαν τα ρεμπέτικα. Επαιζε τότε η τηλεόραση το “Μινόρε της Αυγής”. Το πρώτο CD που αγόρασα; Του Γιάννη Κατέβα. Δεν τον ξέρεις. Κοίτα, είχε πειρατικό σταθμό ένας γείτονάς μου και τον άκουγα. Eπαιζε τα σουξέ της εποχής. Ε, πήγα και το αγόρασα. Και του Γιάννη Φλωρινιώτη έχω αγοράσει δίσκο. Να φανταστείς προχθές το είπα σε μια ραδιοφωνική εκπομπή της Θεσσαλονίκης και ο Γιάννης Κατέβας με βρήκε στο Facebook και μου έστειλε μήνυμα. Μέχρι να τελειώσω το Λύκειο έπαιζα. Μη φανταστείς μεγαλεία. Σε οικογενειακά ταβερνάκια. Eκανα όνειρα τότε να σπουδάσω στην Αμερική. Με υποτροφία. Οι γονείς μου; Δεν ήθελαν να ακούσουν για κιθάρες. Με δανεικά χρήματα τις αγόραζα. Ξέρεις πώς είναι αυτά, δεν ήθελαν να γίνω μουσικός. Γιατρός, δικηγόρος. Τέτοια. Είκοσι χρονών πήγα στο Σύγχρονο Ωδείο. Να προσπαθήσω να πάρω υποτροφία, να φύγω. Γιατί δεν έφυγα; Παντρεύτηκα και δεν έκανα τίποτα. Eκανα οικογένεια. Ξεκίνησα να δουλεύω σε μαγαζιά. Η πρώτη δουλειά στα "Μπλε Παράθυρα", πίσω από το Καυτανζόγλειο. Μετά στο “Μυστικό” και τις “Φυσούνες”.

Ονομα; Δεν είχα κάνει τίποτα. Ηταν πολλά μαγαζιά και έβρισκες εύκολα δουλειά τότε. Για πολλά χρόνια ήμουν στο “Γλεντί Κουλέ”. Εκεί με άκουσε ο Παπάζογλου. Φυσικά ήμουν στην ορχήστρα. Τι γνωστός; Εδώ είχαν έρθει φίλοι μου, δικοί μου στο μαγαζί, πέντε ώρες έπαιζα, ξαφνικά σηκώθηκα και πήγα στο τραπέζι τους και απόρησαν πώς βρέθηκα εκεί. Δεν μου έδινε κανείς σημασία. Και σε σκυλάδικα έπαιζα. Στην “Πολιτεία” με Βασίλη Καρρά και Δέσποινα Βανδή. Διπλάσιο μεροκάματο. Να τα λέμε κι αυτά. Οι κοπέλες που χόρευαν ήταν όλες μπαλαρίνες σε λυρική, δράμα. Το 1994 ξεκίνησα να δουλεύω με τον Νίκο. Εξαιτίας του κιθαρίστα του που έφευγε, του Μπάμπη Παπαδόπουλου, για να παίξει με τις Τρύπες. Eτσι πήρα τη δουλειά. Δώδεκα χρόνια μαζί σε τεράστιες περιοδείες. Σαν να είχα δύο γάμους. Εναν με την πρώην γυναίκα μου και ένα με τους μουσικούς. Πιο πολύ χρόνο μαζί τους περνούσα.

Παράλληλα έπαιζα σε δικές μου ορχήστρες. Είχαμε φέρει τον Ρος Ντέιλι μια χρονιά στο Οικολογικό Στέκι της Θεσσαλονίκης. Δεν έχω πτυχίο. Στην Αρτα μού ζήτησαν να διδάξω εξαιτίας της δισκογραφίας μου. Εχω παίξει σε πάνω από 12 δίσκους. Τι να πρωτοθυμηθώ; Η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά, “16 Ρεμπέτικα με Κιθάρα”, προέκυψε από μια συναυλία με τους τελειόφοιτους φοιτητές μου. Από σπόντα έγινε μέσα σε μία εβδομάδα αυτή η συναυλία, αλλά πήγε καταπληκτικά. Είπα ότι ίσως να αξίζει τον κόπο να το ηχογραφήσω. Σήμερα παίζω με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και του οφείλω πολλά. Αν δεν με ήξεραν από τον Θανάση σιγά μη γινόταν γνωστή η προσωπική δουλειά μου. Και στα δικά του live μού δίνει τον χώρο μου. Τον ευχαριστώ από καρδιάς. Πώς βρέθηκε η τελευταία δουλειά μου στο Νο 8 του World Music Charts Europe; Στέλνεις 54 αντίτυπα του δίσκου σου σε μια διεύθυνση στη Γερμανία κι αυτοί τα μοιράζουν σε 54 ραδιοφωνικούς παραγωγούς και δισκοκριτικούς για να ψηφίσουν. 

Μέσα στις γιορτές με πήρε τηλέφωνο ένας φίλος δημοσιογράφος, ο Γιάννης Μαρκάκης, να μου ανακοινώσει ότι είμαι στη δεκάδα. Θυμάμαι οδηγούσα και ένιωσα μεγάλη έκπληξη. Ναι, στην Ελλάδα σε ξέρουν, όλοι γνωστοί είμαστε, και γράφουν καλά. Εκεί; Εχει αξία να αναγνωρίζουν τη δουλειά σου με άλλα κριτήρια. Εγώ ζω από τη μουσική μου. Οχι χλιδάτα, και μου πήρε χρόνο να τα καταφέρω. Αλλά τα κατάφερα».

info: Δημήτρης Μυστακίδης «Εσπεράντο». 
Τις Παρασκευές 12, 19 και 26 Φεβρουαρίου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο - UpStage, Συγγρού 143, Νέα Σμύρνη, τηλ. 210 9315600. Προπώληση: www.viva.gr, 11876, σε όλα τα καταστήματα Public, Seven Spots, Reload και Media Markt