Θανάσης Μαυρίδης

Θανάσης Μαυρίδης

Στις σύγχρονες κοινωνίες οι κυβερνήσεις κρίνονται από τη βελτίωση της ζωής των πολιτών τους με την αύξηση της απασχόλησης και την άνοδο ποιότητας της ζωής τους.

Για άλλη μία φορά το μοναδικό σχέδιο που υπάρχει είναι η έλλειψη σχεδίου. Εκείνο που πραγματικά βρίσκεται πάνω στο τραπέζι είναι ένα αφήγημα που θέλει το ΔΝΤ να αποχωρεί οικειοθελώς από το πρόγραμμα και τους Γερμανούς να δέχονται πλήρως το όραμα του Αλέξη Τσίπρα και του Ευκλείδη Τσακαλώτου για την Ευρώπη. Δηλαδή, για μια Ευρώπη χωρίς τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους. 


Το 2013 ήταν μια χρονιά όπου η χώρα προσπαθούσε να βρει τα πατήματά της μετά το δεύτερο μνημόνιο. Υπήρχε κυβέρνηση αλλά και κάποιες αμυδρές ελπίδες ότι κάποια στιγμή -όχι στο μακρινό μέλλον- θα βγαίναμε από τα μνημόνια. Υπήρχε μια μικρή αισιοδοξία. Εκείνο που σίγουρα δεν υπήρχε ήταν ο λόγος για να σκέφτεται κανείς ότι η χώρα θα προμηθευόταν πετρέλαιο, τρόφιμα και φάρμακα στην Ελλάδα της δραχμής!

Οταν μοιράζεις λεφτά που στην πραγματικότητα δεν έχεις, τότε δικαιώνεις απόλυτα τη συλλογιστική του δόκτορος Σόιμπλε, ο οποίος πιστεύει ότι δεν θα κάνουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις αν μας κλείσει το μάτι στο θέμα του χρέους.

Οι σοβαρές χώρες έχουν σταθερή εξωτερική πολιτική που στηρίζεται από πλήθος επιστημόνων και ειδικών. Οι μη σοβαρές, όπως η Ελλάδα, αλλάζουν συμμαχίες και στρατηγικές κάθε φορά που αλλάζει και κυβέρνηση. Το ναυάγιο του ΔΕΣΦΑ έχει έντονο γεωπολιτικό άρωμα και κρύβει πολλούς μπελάδες για το μέλλον

Την κεντρική ιδέα για το τι πραγματικά συμβαίνει την είχε δώσει πριν από μερικές ημέρες ο πρώην διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος με δηλώσεις του: οι δανειστές θα συνδέσουν τη ρύθμιση του χρέους με συγκεκριμένες δεσμεύσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν και ως ένα νέο μνημόνιο

Το βασικό ερώτημα που φέρεται να απασχολεί διαρκώς τον Αλέξη Τσίπρα είναι το εξής: ο κόσμος τον ψήφισε διότι πίστεψε την αντιμνημονιακή ατζέντα του ή επειδή θεώρησε ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα από τους προηγούμενους τις σχέσεις μας με τους δανειστές;

Το πρωτογενές πλεόνασμα δεν ήταν τελικά όσο πίστευαν ότι ήταν. Μας προέκυψε ένα νούμερο αισθητά μικρότερο από το αναμενόμενο. Ομοίως θα συμβεί και με την είσπραξη των φόρων

Το Υπερταμείο ψηφίστηκε από την Αριστερά και γι’ αυτό θεωρείται σήμερα εργαλείο ανάπτυξης. Αν το είχε ψηφίσει η Δεξιά θα ήταν μία προδοτική απόφαση και η Αριστερά θα ζητούσε να στηθούν κρεμάλες στην πλατεία Συντάγματος

Οι τεχνοκράτες παίρνουν ως δεδομένη για τις προβολές τους μια σταθερή εικόνα και πάνω σε αυτή χτίζουν όλα τους τα σενάρια

Στην κυβέρνηση γνωρίζουν καλά ότι το έργο αυτό που ονομάζεται τρίτο μνημόνιο ή αλλιώς «αριστερό μνημόνιο» δεν βγαίνει με τίποτα. Στην Ευρώπη το γνωρίζουν εξίσου καλά