Δημήτρης Δανίκας

Το  ίδιο είχε  συμβεί και εναντίον του Κώστα Καραμανλή junior. Το ίδιο  και  για τον Αρη Σπηλιωτόπουλο. Το ίδιο για πολλούς άλλους επώνυμους.  Δυστυχώς  σύμπτωμα κι αυτό. Της   δυσθεόρατης παθογένειας που λέγεται «ανοίγω το  στόμα μου και αμολάω  ότι   κατεβάζει  η   νοσηρή, ανεγκέφαλη κούτρα μου». Οχι μόνο  ζούμε μέσα από τις ζωές των άλλων. Αλλά  από πάνω κοπρίζουμε  στις  ζωές των άλλων!

Από  φθόνο; Παίζει κι αυτό! Από  ιδεολογικές αγκυλώσεις; Κι αυτό! Από  απροσμέτρητη   μακακία;  Σίγουρα κι αυτό. Οτι κι αν πούμε  λίγα  είναι!

Με ένα λόγο γκέι όλοι αυτοί. Επομένως ο  Γαβρίλης  παντρεύτηκε τον καλό του  στο   εξωτερικό. Επομένως  είναι  διεστραμμένος.  Επομένως  έξω απ  εδώ!

Ποιο  το    θέμα; Τι λαμβάνω  σοβαρά υπόψη μου; Το βασικό. Κάνει καλά  την δουλειά  του; Τιμάει  τους  ψηφοφόρους  του;  Σέβεται  το υστέρημα του κοσμάκη  από το οποίο ειπράττει τον μισθό του; Αν όχι  να  «κρεμαστεί»! Αν  ναι  να  επιβραβευτεί. Κάπως έτσι!

Παράδειγμα; Η περίτωση του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου. Που είναι   δηλωμένος  γκέι. Που ασπάζεται στο  στόμα τον σύντροφό του. Τι  με κόφτει  εμένα; Είναι καλύτερη η οικονομία  αυτής της μικροσκοπικής επικράτειας, από την αντίστοιχη  της  Ψωροκώσταινας; Είναι και μάλιστα παρά είναι.  Αυτό εμένα  μ ενδιαφέρει. Αυτό μετράει στην  συνείδησή μου. Αυτό  το καλό  αποτέλεσμα καταλήγει  στην  τσέπη μου!

Εμείς λοιπόν με τους άντρακλες. Εμείς με την δική μας Βουλή  που μυρίζει  αντρίλα. Εμείς οι θεοσεβούμενοι Ορθόδοξοι   Χριστιανοί. Ολοι εμείς  γυρίζουμε στις  αυλές  των «κουτόφραγκων» με την παλάμη ανοικτή!

Ενα πράγμα σας λέω. Και βάλτε το καλά στο μυαλό  σας.  Να κλείνετε τ αυτιά  σας  στις διαδόσεις που αφορούν  στις προσωπικές σχέσεις και την ιδιωτική   ζωή επώνυμων ανθρώπων. Ειτε καλλιτεχνών, είτε πολιτικών, είτε επιχειρηματιών. Το ζητούμενο  ένα και μοναδικό. Αυτός  εκεί ο επιχειρηματίας  διαθέτει παραγωγική μονάδα; Απασχολεί εργατικό προσωπικό; Κάνει εξαγωγές; Ε  αυτό είναι  το  κριτήριο το μοναδικό!

Και που  σαι. Είμαι κουμπωμένος απέναντι σε όσους κάνουν  διαρκώς το σταυρό τους.  Είμαι  κουμπωμένος  σε  όσους ομνύονται υπέρ βωμών και εστιών. Οποιος το   φωνάζει ότι είναι πρωταθλητής σεξουαλικών  επιδόσεων,   μπορεί  αυτός να είναι ανίκανος εντελώς!


Και  για να τελειώνω. Αφιερώνω ελάχιστο   χώρο  στην  συγκρατημένη και κόσμια απάντηση του ίδιου του Σακελλαρίδη. Που ανάμεσα στα άλλα  λέει: «Δεν ανέχομαι όμως τη στοχοποίηση. Και περισσότερο όταν γίνεται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να εξάπτει τα ένστικτα του "φιλοθεάμονος κοινού". Βορά στα θηρία της αρένας δεν έγινα και ούτε θα γίνω προς τέρψη όσων επικροτούν και όσων αποδοκιμάζουν. Όμως αλήθεια ποια είναι τα όρια κάποιων και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν; Δεν θεωρώ ότι ο Τύπος πρέπει να αντιμετωπίζεται με αγωγές, αφού η βιομηχανία αγωγών είναι πλήγμα στην ελευθεροτυπία. Όμως ο επινοημένος κιτρινισμός δεν είναι δημοσιογραφία, οπότε ενίοτε τα όρια μπορεί να τα θέτει και η δικαιοσύνη»!