Ποιος είναι τελικά ο καθηγητής Ηλίας Ηπίτης;

Ποιος πολιτικός –και μάλιστα πρώην πρωθυπουργός- βρίσκεται πίσω από την περσόνα του καθηγητή Ηλία Ηπίτη που «κατασκευάζει» στο τελευταίο βιβλίο του ο γνωστός συγγραφέας Δημήτρης Ποταμιάνος; Καθόλου δύσκολο να βρεθεί και να ταυτοποιηθεί το πραγματικό πρόσωπο  αν και ίδιος ο Ποταμιάνος –που διαθέτει και εκείνος επαρκή ακαδημαϊκή… προϋπηρεσία, και μάλιστα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο- επιμένει να δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση, όπως στο μικρό σημείωμα στο οπισθόφυλλο του βιβλίου με τίτλο «Αμφιθέατρο» (των εκδόσεων Ποταμός), ότι «οι πρωταγωνιστές και οι δευτεραγωνιστές του δράματος -με την εξαίρεση ενός και μόνον, που έχει όμως ήδη λάβει τη θέση του στο πολιτικό μας Πάνθεον- είναι γεννήματα φαντασίας. Οποιεσδήποτε ομοιότητες, πόσω μάλλον ταυτίσεις, με πραγματικά πρόσωπα εντοπισθούν από τον φιλοπερίεργο αναγνώστη, θα είναι με δική του πρωτοβουλία και ευθύνη».



Ο συγγραφέας, ομότιμος καθηγητής Επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, τοποθετεί τον καθηγητή Ηπίτη σε ένα πολύ γνώριμο πολιτικό και ακαδημαϊκό περιβάλλον. «Η διαδρομή του Ηπίτη», γράφει ο Ποταμιάνος, «προς το ανώτατο αυτό αξίωμα ήταν μακρά και δαιδαλώδης». Και συνεχίζει: «Είχε κατ΄αρχάς σημαδευτεί από μια σειρά διαφωνιών –κουκουλωμένες ή και ανοιχτές ρήξεις, ανάλογα με την περίσταση- με τον λαοπρόβλητο ηγέτη και ιδρυτή του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο φιλάρεσκα αυτοαποκαλούμενο Κίνημα ακόμα και στο απόγειο της καθεστωτικής του δόξας, είχε επαγγελθεί τη ριζική αναδιάταξη των κοινωνικών δυνάμεων και, αισίως, την ανακατανομή του πλούτου της χώρας.  Καιρός ήταν πια να ξορκιστεί το όχι και τόσο κολακευτικό παρατσούκλι της ως “Ψωροκώσταινας”.

»Ο μεγάλος Αρχηγός -το Αλφα Αρσενικό του Κινήματος κατ΄ άλλους- ο οποίος αρεσκόταν στο να τον αποκαλούν οι πάντες Πρόεδρο -πρώτες δε απ΄ όλες οι επίσημες ή ανεπίσημες ερωμένες του, ως και στις πιο τρυφερές τους στιγμές- έφερε βαρέως τις ενστάσεις που προέβαλλε κατά καιρούς, σχεδόν κατά τακτά διαστήματα θα μπορούσε κανείς να πει, ο διακεκριμένος συνεργάτης του. Του είχε όμως μια ιδιαίτερη αδυναμία, οφειλόμενη εν πολλοίς και στη χάρη που του χρωστούσε –και στην οποία δεν δυσκολεύτηκε ποτέ να αναγνωρίσει- ως νονού του Κινήματος με την κυριολεκτική σημασία της λέξης. Ως ευρετή, δηλαδή, της λιτής και απέριττης αλλά και καταλλήλως δημεγερτικής ονομασίας με την οποία βαφτίστηκε το όλο εγχείρημα: Σοσιαλιστικό Κίνημα, νέτα σκέτα, ή άλλως πως ΣΟΚ».



Στο βιβλίο του Ποταμιάνου το ενδιαφέρον του αναγνώστη προσελκύει και η περσόνα του καθηγητή Ανδρέα Φούσκου, που όπως γράφει για εκείνον «είχε  από νωρίς καταφέρει μέσω και της προηγηθείσας κοινής πορείας τους στο ίδιο πανεπιστήμιο, να εισχωρήσει στον στενό κύκλο των φίλων, εμπίστων συμβούλων και συνεργατών του Ηλία Ηπίτη». Οι πρώην παντειακοί που θα διαβάσουν το βιβλίο του Ποταμιάνου δεν θα δυσκολευτούν καθόλου να… ανακαλύψουν και το πραγματικό πρόσωπο του Φούσκου.