Μουσικός περίπατος στην μνήμη της Μαρίας Κάλλας

Τριάντα έξι χρόνια από την ημέρα που η Μαρία Κάλλας «έφυγε» από τη ζωή η Εθνική Λυρική Σκηνή «παρέσυρε» περισσότερους από πέντε χιλιάδες  Αθηναίους σε έναν πρωτότυπο μουσικό περίπατο στους δρόμους της πόλης.

Με αφορμή την συμπλήρωση των τριάντα έξι ετών από τον θάνατο της αξέχαστης ντίβας , η  Εθνική Λυρική Σκηνή, αποφάσισε να πάρει «από το χέρι» το κοινό της -και όσους πρόθυμους θέλησαν να ακολουθήσουν- και να τους παρουσιάσει την Αθήνα της Μαρίας Κάλλας, την πόλη που η νεαρή Μαρία Καλογεροπούλου έκανε τα πρώτα της βήματα. Και όπως φαίνεται κέρδισε το στοίχημα.

Περισσότεροι από πέντε χιλιάδες Αθηναίων-κάθε ηλικίας- έσπευσαν να ακούσουν άριες που σημάδεψε με την φωνή της η Μαρία Κάλλας, τιμώντας με την παρουσία τους τις πέντε διαδοχικές υπαίθριες συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν στους δρόμους της πόλης- από το Μουσείο Ακρόπολης, τις Σκάλες Ηρωδείου, την Πλατεία Κοτζιά μέχρι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Ο μουσικός περίπατος ξεκίνησε από την Διονυσίου Αρεοπαγείτου και τον  προαύλιο χώρο του Μουσείου της Ακρόπολης. Η Μαρία Μητσοπούλου και η Ειρήνη Καράγιαννη καλωσόρισαν  το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί  με πολύ γνωστές άριες, όπως το “o mio babbino caro” και τη Habanera της Carmen.  Στη συνέχεια, ένα πλήθος «γεμάτου Ηρωδείου», όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά οι άνθρωποι της Λυρικής, μετακινήθηκε  στα σκαλιά του αρχαίου θεάτρου, όπου τους περίμεναν η Τζούλια Σουγλάκου και η Αντωνία Καλογήρου. Λίγο αργότερα στο μπαλκόνι του κτιρίου του  Συλλόγου των Ελλήνων Αρχαιολόγων, τη σκυτάλη πήρε η Βασιλική Καραγιάννη που ερμήνευσε άριες πως το «una voce poco fa» προκαλώντας κύματα ενθουσιασμού. Βράδυ πια, ο κόσμος έφτασε μπροστά από το δημαρχείο της Αθήνας, στην προτελευταία συναυλία -σταθμό του μουσικού περίπατου. Εκεί η   Μυρσίνη Μαργαρίτη και η  Ελένη Βουδουράκη τραγούδησαν διάσημες άριες της Κάλλας, και κέρδισαν το θερμό χειροκρότημα.

Είναι η ώρα που οι σολίστ προσκαλούν το κοινό στην τελευταία στάση, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εκεί στον κατάμεστο προαύλιο χώρο του Μουσείου, η ορχήστρα της Λυρική υποδέχεται τον Μύρωνα Μιχαηλίδη, μαέστρο και Καλλιτεχνικό Διευθυντή της ΕΛΣ, ο οποίος απευθύνεται στον κόσμο, τονίζοντας ότι η πρωτοβουλία αυτή απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι «η τέχνη δεν έχει κοινωνικούς αποκλεισμούς. Είναι για όλους τους συμπολίτες μας»

Με ένα νεύμα του μαέστρου ξεκίνησε το τελευταίο μουσικό ταξίδι της βόλτας. Λίγα μέτρα πιο πίσω, στην Πατησίων, είναι η Βίλα Κάλλας. Το σπίτι όπου έζησε στην Αθήνα η Μαρία Καλογεροπούλου. Στη “σκηνή”, συγκινητικές οι στιγμές, όταν η Έλενα Κελεσίδη τραγούδησε το “Addio del passato bei sogni ridenti” (Αντίο, όμορφα όνειρα του παρελθόντος), από την Τραβιάτα του Verdi, η Τσέλια Κοστέα, το “Vissi d' arte”(Έζησα για την Τέχνη), από την Tosca του Puccini και η Δήμητρα Θεοδοσίου το “La luce langue” (Το φως σβήνει), από τον Μάκβεθ του Verdi, ντυμένη με το κοστούμι που φορούσε η ίδια η Κάλλας, ως Μήδεια στη θρυλική Μήδεια της Φλωρεντίας το 1953.

Βέβαια, όλη αυτή η διαδρομή, δεν θα μπορούσε να τελειώσει, παρά με νότες αισιοδοξίας, όπως ανέφερε ο κ. Μιχαηλίδης. Έτσι, δύο μουσικές εκπλήξεις έκλεισαν τη μουσική διαδρομή-φόρο τιμής στη μεγάλη ντίβα: Οι τρεις σολίστ, ερμήνευσαν μαζί με τον Δημήτρη Πακσόγλου το “sempre libera” και το “libiamo” από την Traviata του Verdi.

Δείτε αποσπάσματα από τις συναυλίες