Ο James Joyce επανέρχεται με το «Κονάκι του Φιν»

Το «Κονάκι του Φιν» είναι ένα βιβλίο-πανδοχείο, φτιαγμένο με κόκκινα τούβλα και παράξενες λέξεις, υπάρχει ακόμα στο Δουβλίνο αλλά το συναντούμε και ως γέφυρα ανάμεσα στο αριστούργημα του Οδυσσέα και το σχεδόν απροσπέλαστο έπος «Η αγρύπνια των Φίνεγκαν».

Εκτός από οδοιπόρους, ταξιδιώτες και περαστικούς, το ΚΟΝΑΚΙ ΤΟΥ ΦΙΝ στεγάζει δέκα σύντομα, συνεκτικά και περιεκτικά πεζογραφήματα που ο Τζόις έγραψε το 1923, περίπου έξι μήνες μετά τον Οδυσσέα και λίγο προτού αρχίσει να υποψιάζεται ευκρινώς τη μακρόπνοη σύνθεση της Αγρύπνιας των Φίνεγκαν, του πιο ουσιωδώς ιρλανδικού μνημείου που έχουμε, πλάι στο περίφημο Book of Kells.

Έτσι, οι δέκα αυτές αφηγήσεις αποτελούν ένα άτυπο πρόπλασμα της Αγρύπνιας καθώς επιχειρούν να αποδώσουν στιγμιότυπα από την ιρλανδική ιστορία και μυθολογία τα οποία απλώνονται σε έναν ορίζοντα 1.500 χρόνων.

Το αποτέλεσμα είναι σύντομα, πυκνά και εύστοχα κομμάτια υψηλής –και ξεκαρδιστικής– πρόζας που λειτουργούν και αυτόνομα όσο και ως εισαγωγή σε ερμηνευτικά κλειδιά και γλωσσικούς κώδικες που απαντούν ξανά στην Αγρύπνια των Φίνεγκαν. Δέκα έπη-μινιατούρες, η ωραία σπορά ενός ερωτευμένου μεγαλοφυούς που έμελλε να συνθέσει, λίγο αργότερα, το πλέον μεγαλειώδες βιβλίο όλων των εποχών.