Πάνος Κούτρας στη γαλλική Liberation: «Η Ελλάδα είναι ομοφοβική»

Ένα δισέλιδο αφιέρωμα έκανε η γαλλική εφημερίδα Liberation, στον Πάνο Κούτρα, τον Έλληνα δημιουργό που καταχειροκροτήθηκε στο φετινό φεστιβάλ των Καννών με την ταινία του «Xenia».

Το φιλμ που προβλήθηκε στο παράλληλο πρόγραμμα των Καννών «Ένα κάποιο βλέμμα» ακολουθεί το ταξίδι δύο αδερφών, δεύτερης γενιάς Αλβανών, που, όταν η Αλβανή μητέρα τους πεθαίνει, ξεκινούν για τη Θεσσαλονίκη για να βρουν τον πατέρα που τους είχε εγκαταλείψει από πολύ μικρά παιδιά. Ο δεκαεξάχρονος γκέι με το όνομα Ντάνι, μαζί με τον straight αδελφό του Όντι (Οδυσσέας) στον δρόμο βιώνουν την σκληρή πραγματικότητα της Ελλάδας της κρίσης. Δέχονται επίθεση από χρυσαυγίτες, πλακώνονται με συμμορίες Αλβανών,  πυροβολούν και  καταλήγουν στην παρανομία.  

Μέσα από το ταξίδι τους, ο Κούτρας θίγει θέματα όπως είναι η ομοφυλοφιλία, η ξενοφοβία και ο φασισμός, θέματα στα οποία επανέρχεται μέσα από την συνέντευξη του στη Liberation. Πώς ορίζει τον εαυτό του; «Ως γκέι ακτιβιστή και αριστερό καλλιτέχνη. Η κουλούρα μου είναι "αμφιλεγόμενη". Για να καταλάβει κανείς την κουλτούρα μου, πρέπει να διαβάσει  κανείς
Προυστ ή  Όσκαρ Ουάιλντ και να δει Φασμπίντερ ή Βισκόντι. Να δει τα έργα τους από την ομοφυλοφιλική τους διάσταση. Η Ελλάδα κατά τη γνώμη μου είναι μία μια ομοφοβική χώρα, φαινομενικά άνετη, αλλά στην πραγματικότητα πιο υποκριτική από άλλες. Κανένας Έλληνας δεν θα αναγνωρίσει ποτέ έναν αθλητή που είναι ομοφυλόφιλος ή μία γιατρό λεσβία» λέει ο Πάνος Κούτρας. Και κλείνει το θέμα λέγοντας: «Δεν είναι απλό να είσαι ομοφυλόφιλος στην Ελλάδα όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο και επειδή είμαστε μια υποκριτική χώρα το πρόβλημα είναι να το δείχνεις, ακόμη κι αν όλοι γνωρίζουν γι’ αυτό».

Επιμένει όπως λέει στο θέμα της μετανάστευσης, γιατί βρίσκει απαράδεκτο να μην δίνει η ελληνική κυβέρνηση την ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά δεύτερης γενιάς μεταναστών: «Η ισχύουσα νομοθεσία δεν επιτρέπει στα παιδιά δεύτερης γενιάς να πάρουν  την ελληνική ιθαγένεια. Στην Ελλάδα, υπάρχουν 200.000 παιδιά που βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο της "έξωσης". Είναι ντροπή να βλέπουμε από τον ζεστό καναπέ μας τα σκάφη να βυθίζονται στην Λαμπεντούζα. Πώς γίνεται να δεχόμαστε ότι άντρες, γυναίκες και παιδιά για να ξεφύγουν από τη μιζέρια τους, καταλήγουν στα 100 μέτρα κάτω από τη θάλασσα;».

Η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι κάτι που τον ανησυχεί πολύ: «Έχει αναγνωριστεί ως εγκληματική οργάνωση, ένα κόμμα το οποίο διανέμει τρόφιμα στους φτωχούς, με την προϋπόθεση ότι είναι ελληνικής καταγωγής...Η Μαρίν Λεπέν δε με φοβίζει τόσο
όσο η Χρυσή Αυγή, γιατί ο λόγος της κινείται σε πιο λογικά επίπεδα, ωστόσο δε θέλω να γίνει κυβέρνηση γιατί τους ρατσιστές δεν μπορείς ποτέ να τους εμπιστεύεσαι».