Αυτές οι έξι τηλεοπτικές σειρές «έσπασαν» τα ταμεία

Καθίσαμε και είδαμε True Detective, Game of Thrones, Breaking Bad, House of Cards, How I met your mother και The Big Bang Theory και σου γράφουμε γιατί πρέπει να τις παρακολουθήσεις και εσύ.

Κείμενο: Ανδρέας Γιαννόπουλος/Χρήστος Τσαπακίδης

Είναι υπεύθυνες για την καταστροφή της προσωπικής μας ζωής, αφού εξαιτίας τους περνούμε ατελειώτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση, λέγοντας «ας δω ένα τελευταίο επεισόδιο», και μετά «ας δω άλλο ένα» και τελικά σε παίρνουν χαράματα. Εχουν επισκιάσει μέχρι και τον κινηματογράφο, μια και στις παρέες είναι πιθανότερο να συζητάς για μία από αυτές, παρά για μία ταινία που είδες πρόσφατα.

Οι τηλεοπτικές σειρές είναι in αυτή την περίοδο και αυτό χάρη στους παραγωγούς τους, οι οποίοι ρίχνουν σε αυτές εκατομμύρια δολάρια, επιλέγουν πρωτοκλασάτους ηθοποιούς στο καστ και δεν διστάζουν να επενδύσουν σε εξωτερικές λήψεις και ακριβά σκηνικά. Συγκεντρώσαμε τις έξι από αυτές που άφησαν το δικό τους αποτύπωμα αυτή τη σεζόν και καλύπτουν από την κωμωδία έως το πολιτικό θρίλερ. 

Από τα Οσκαρ στη μικρή οθόνη

Αναμφίβολα το “new entry” που ξεχώρισε τη φετινή τηλεοπτική σεζόν είναι το “True detective”, με μεγαλύτερη αποκάλυψή της φυσικά τον Μάθιου Μακόναχι. Ο 45χρονος Αμερικανός, μαζί με την εμφάνισή του στο “Dallas buyers club”, μας έκανε να αλλάξουμε πλήρως άποψη για τις υποκριτικές του ικανότητες. Από κλασικός «σέρφερ-μοντέλο-δείχνω τους κοιλιακούς μου αριστερά και δεξιά για να κάνω καριέρα», υποδύθηκε υποδειγματικά τον μπάτσο-ψυχάκι που έχει φιλοσοφήσει βαθιά και με άπειρο κυνισμό την ανθρώπινη ύπαρξη. Στη δουλειά του παραμένει άκρως αποτελεσματικός -ακόμα και όταν όλοι τον αμφισβητούν- και δεν θα διστάσει να φτάσει στα άκρα ώστε να αποκαλύψει την πραγματική αιτία πίσω από μία σειρά εγκλημάτων.
Δίπλα του άξιος συμπαραστάτης ο Γούντι Χάρελσον που ενσαρκώνει τον ντετέκτιβ, ο οποίος θα έβρισκε εύκολα μία θέση για ψυχανάλυση στο ιατρείο του Ιρβιν Γιάλομ. Με όλες τις ανησυχίες ενός μεσήλικα που βλέπει τη ζωή να γλιστρά μέσα από τα χέρια του και δεν ξέρει πού να βρει διέξοδο, κυνηγά κι αυτός έως τέλους μια υπόθεση που όλοι θεωρούν χαμένη. Μήλον της έριδος, γιατί πάντα πρέπει να υπάρχει ένα, η άκρως γοητευτική Μισέλ Μόναχαν.

Ακρως προσεγμένη είναι η επιλογή των τοποθεσιών στη σειρά, με αποτέλεσμα να μπαίνεις απευθείας στο κλίμα, αλλά και η εναλλαγή παρόντος-παρελθόντος στην αφήγηση. Αυτό που μένει τώρα να δούμε είναι πώς θα λειτουργήσει στην πράξη το πείραμα της αλλαγής του καστ τη νέα σεζόν, αφού ως γνωστόν σε κάθε κύκλο θα υπάρχουν και άλλοι πρωταγωνιστές. Σε κάθε περίπτωση πάντως, αν δεν το έχεις δει ακόμα, ξεκίνησε το “True detective” άμεσα, έστω και αν δεν είσαι φαν των αστυνομικών σειρών. Αξίζει τον κόπο.

Κάποτε στο Γουέστερος

«Οταν παίζεις το παιχνίδι των θρόνων, κερδίζεις ή πεθαίνεις», αναφέρει ο συγγραφέας Τζορτζ Μάρτιν δια του στόματος της ανελέητης βασίλισσας Σέρσεϊ. Και έχοντας φτάσει αισίως στον τέταρτο κύκλο της σειράς “Game of Thrones”, βλέπουμε ότι σε καμία περίπτωση ο συγγραφέας δεν μιλούσε μεταφορικά, μια και έχει ξεπαστρέψει ένα σωρό κόσμο - πολλοί από τους οποίους ήταν και αγαπημένοι πρωταγωνιστές του κοινού.

Το σοκ δεν είναι όμως το μοναδικό συστατικό της επιτυχίας του “GoT”, το οποίο σπάει και φέτος κάθε ρεκόρ downloading στο διαδίκτυο και έχει γίνει αντικείμενο ανάλυσης μέχρι και από το έγκριτο περιοδικό “Foreign Affairs”.

Η εξέλιξη της υπόθεσης έως τώρα (έχοντας διαβάσει τα βιβλία της σειράς διατηρούμε κάποιες επιφυλάξεις για τους επόμενους κύκλους), το βάθος των χαρακτήρων (ιδίως των κακών) και η ποιότητα των ηθοποιών που τους υποδύονται και που έχουν καταφέρει να βγάλουν μοναδικές στιγμές -όπως ο σπαραγμός της Κάτλιν Σταρκ, τα παρανοϊκά ξεσπάσματα του βασιλιά Τζόφρι και η έκδηλη αμηχανία-ύφος «πάλι εγώ θα πληρώσω τη νύφη» του Τύριον Λάννιστερ στον «Πορφυρό γάμο»-, η ιδιαίτερη φροντίδα στα σκηνικά και τα κοστούμια, χάρη στα οποία οι παραγωγοί μας χάρισαν έναν άκρως ρεαλιστικό μεσαιωνικό κόσμο είναι επίσης δυνατά στοιχεία για την τηλεοπτική σειρά του HBO.

Παρόλα αυτά, ίσως το σημαντικότερο μυστικό για την επιτυχία της σειράς είναι ότι καλλιεργεί τάσεις φυγής από τον πραγματικό, προς έναν φανταστικό κόσμο. Και για να θυμηθούμε τι έλεγε ο «πατέρας» του fantasy Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, «η φαντασία καλλιεργεί τάσεις φυγής και για αυτό ξεχωρίζει. Εάν ένας στρατιώτης είναι αιχμάλωτος, δεν θεωρούμε ότι είναι καθήκον του να δραπετεύσει; […] Εάν εκτιμούμε την ελευθερία του πνεύματος και της ψυχής, εάν είμαστε υπέρμαχοί της, τότε είναι καθήκον μας να δραπετεύσουμε και να πάρουμε μαζί μας όσους περισσότερους μπορούμε!» Και δεν είναι λίγοι αυτοί σήμερα που θέλουν ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους, βρίσκοντας έστω και προσωρινά καταφύγιο σε δημιουργίες όπως το “GoT”.

Η καλύτερη μπλε «μεθ» της πιάτσας

“Didn't know you'd think that I'd forget or I'd regret / The special love I had for you, my baby blue / All the days became so long” είναι οι στίχοι στο τελευταίο τραγούδι της σειράς “Breaking bad” και εμείς συγκινούμαστε ακόμα και τώρα όταν το ακούμε. Τι να πρωτοπεί λοιπόν κανείς για το σόου που έκανε θραύση παγκοσμίως και θα θέλαμε να μην τελειώσει ποτέ; Συγκλονιστικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, σκηνοθεσία-υπόδειγμα και σενάριο μελετημένο μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ειδικά ο τρόπος με τον οποίο δείχνει να γίνεται η διακίνηση των ναρκωτικών την περίοδο που o Γουόλτερ Γουάιτ δουλεύει στο εργαστήριο του Γκας Φρινγκ είναι όλα τα λεφτά, όπως και ότιδήποτε έχει σχέση με το καρτέλ από το Μεξικό. Ξεχωριστή αναφορά αξίζει επίσης και στα καταπληκτικά timelapse της σειράς, τα καλύτερα ίσως που έχουμε δει σε τηλεοπτικό σόου.

Οσον αφορά στους ηθοποιούς, είναι να απορεί κανείς με το πού βρισκόταν τόσο καιρό κρυμμένος ο Μπράιαν Κράνστον (Γουόλτερ Γουάιτ). Υποδύθηκε εξαιρετικά έναν εγκληματία ο οποίος παρά τις παρανομίες του και τον εξαιρετικά χειριστικό χαρακτήρα του, σε έκανε να ταυτιστείς μαζί του και να αγωνιάς για το μέλλον του. Ο “Yo Bitch!” Τζέσι Πίνκμαν (Ααρον Πολ) τράβηξε τα πάνδεινα και τον λυπηθήκαμε, αλλά φάνηκε πως δεν ήταν για μεγάλα πράγματα ως χαρακτήρας, ενώ εξαιρετικά αντιπαθής κατάφερε να μας γίνει η Σκάιλερ Γουάιτ (Αννα Γκαν). Στον αντίποδα, μεγάλη συμπάθεια παρά τον περίεργο χαρακτήρα του αποδείχθηκε ο Χανκ Σρέιντερ (Ντιν Νόρις), αλλά και ο Σολ Γκούντμαν (Μπομπ Οντενκιρκ), ο οποίος σύντομα θα έχει και τη δική του spin-off σειρά με τίτλο “Better Call Saul”. Το στόρι της θα διαδραματίζεται πριν από τα γεγονότα του “Breaking bad” και ανυπομονούμε να ξανακούσουμε την άτακα “don't drink and drive, but if you do call me”.

Ο Σαίξπηρ σε streaming

Το πρώτο επεισόδιο της σειράς “House of Cards” θα μπορούσε κάλλιστα να ξεκινά με τη φράση «Τώρα είναι ο χειμώνας της δυσαρέσκειάς μας». Η πρώτη μας επαφή με τον Φράνσις «Φρανκ» Αντεργουντ -Γραμματέα των Δημοκρατικών στην αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων- ήταν αρκετή για να μας ταξιδέψει πίσω στο καλοκαίρι του 2011, όταν είδαμε τον Κέβιν Σπέισι να υποδύεται τον Ριχάρδο Γ’ στην Επίδαυρο: και στις δύο περιπτώσεις πρωταγωνιστεί ένα πρόσωπο που φαίνεται να έχει ως αποκλειστικό κίνητρο την κατάκτηση εξουσίας, ποδοπατώντας όποιον του σταθεί εμπόδιο. Ομοιότητες μπορούμε να συναντήσουμε ακόμα και στη δομή: ο πρωταγωνιστής σταματάει κατά διαστήματα τη ροή της παράστασης/σειράς και απευθύνεται στον θεατή, εξηγώντας του τους στόχους του και πώς θα τους εκπληρώσει. Με λίγα λόγια, ο Σαίξπηρ έχει ρίξει τόσο παχιά σκιά στην πρώτη (και μάλιστα) blockbuster σειρά της υπηρεσίας video streaming Netflix, που απορήσαμε όταν δεν είδαμε το όνομα του Κένεθ Μπράνα ανάμεσα στους συντελεστές…

Για τις ανάγκες του ρόλου του, ο Κέβιν Σπέισι φαίνεται πως έχει δανειστεί στοιχεία και από παλαιότερους χαρακτήρες του: την τέχνη της εξαπάτησης του Ρότζερ Κιντ από το «Συνήθεις Υποπτοι», την αδίστακτη φύση και τη μεθοδικότητα του μανιακού δολοφόνου από το “Seven” και φυσικά την αστείρευτη δίψα για εξουσία από τον «Ριχάρδο Γ’». Στο πλευρό του έχει μία αμείλικτη σύζυγο που τον σιγοντάρει στις δολοπλοκίες του, την Κλερ, την οποία υποδύεται η Ρόμπιν Ράιτ. Για το “House of Cards” ισχύει στο ακέραιο η φράση «ή θα το λατρέψεις ή θα το μισήσεις». Ορισμένοι μπορεί να το βρουν κάπως μπερδεμένο, μια και η άγνωστη ορολογία και οι ισορροπίες ισχύος στην αμερικανική πολιτική σκηνή αρκούν για να σε κάνουν να χάσεις την μπάλα σε κάποιες σκηνές. Οι υπόλοιποι, όμως, που αναζητούν μία εκδοχή του Τάιγουιν Λάννιστερ χωρίς τους δράκους, θα μείνουν άκρως ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Αλλωστε, και ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε θαυμαστής του “House of Cards”. Είναι και αυτό μία ισχυρή ψήφος εμπιστοσύνης που θα εκτιμούσε και ο κ. Αντεργουντ.

Challenge accepted

Αν και ο τελευταίος κύκλος της σειράς ήταν σκέτη απογοήτευση, θα θυμόμαστε πάντα το “How I met your mother” με την ατάκα «πλάκα είχε». “Friends” δεν κατάφερε να γίνει ποτέ, ωστόσο και το “Himym” μας προσέφερε αρκετές στιγμές γέλιου, με πρώτο και καλύτερο φυσικά τον Μπάρνι Στίνσον ή αλλιώς Νiλ Πάτρικ Χάρις.

Ο αθεράπευτος γυναικάς και ατακαδόρος θα μείνει για πάντα στις καρδιές των ανδρών για όλα όσα ήταν διατεθειμένος να κάνει ώστε να ρίξει μία γκόμενα στο κρεβάτι. Οι ατάκες του “Legen… wait for it… Dary” και “Challenge accepted” έγιναν από τα πιο δημοφιλή memes στο ίντερνετ, ενώ η ικανότητά του να είναι πάντα ατσαλάκωτος και να βγαίνει τέλειος στις φωτογραφίες θα μνημονεύονται στα ανδρικά εγχειρίδια εις τον αιώνα τον άπαντα.
Πρότυπο αντίστοιχα στις γυναίκες θα θέλαμε να είναι η Ρόμπιν Σερμπάτσκι (Κόμπι Σμάλντερς) τόσο για την ομορφιά της -η σκηνή που εμφανίστηκε στην πόρτα του Μπάρνι με τις ζαρτιέρες της θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας- όσο και για τον χαρακτήρα της. Με την ίδια ευκολία που θα την πηγαίναμε για φαγητό σε ένα καλό εστιατόριο, θα την παίρναμε μαζί μας και στο γήπεδο ή για μπύρες με τους κολλητούς. 

Οσο για το ζευγάρι της χρονιάς, τον Μάρσαλ Ερικσεν (Τζέισον Σέγκελ) και τη Λίλι Ολντριν (Αλισον Χάνιγκαν), αξίζουν τον σεβασμό μας για το γεγονός και μόνο πως ήταν μαζί σχεδόν από τότε που θυμούνται τους εαυτούς τους, παραμένοντας τρελά ερωτευμένοι. Οσο βαρετό κι αν μας φαίνεται κάτι τέτοιο ώρες - ώρες, κατά βάθος γνωρίζουμε πως μία τέτοια σχέση ψάχνουμε. Μόνη ένστασή μας στη σειρά, τα παιδιά του Τεντ: ποιοι πιτσιρικάδες θα κάθονταν με τις ώρες να ακούσουν όσα έχει να τους διηγηθεί ο πατέρας τους; Μάλλον κανείς…

Bazinga!

Μετά το φινάλε της σειράς “Friends” το 2004, πολλοί αναρωτήθηκαν ποιο sitcom θα μπορούσε να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό. Πολλές κωμικές σειρές πέρασαν τη διαδικασία της σύγκρισης. Επρεπε όμως να περάσουν τρία χρόνια για να δοθεί μία απάντηση της προκοπής: “The big bang theory”, dudes! Πρόκειται για μία σειρά που ακολουθεί την καθημερινότητα του Σέλντον, του Λέοναρντ, του Χάουαρντ και του Ρατζ, μίας παρέας nerds, οι οποίοι άλλοτε αντιμετωπίζουν καταστάσεις που θα αντιμετώπιζε ο καθένας μας και άλλοτε προβλήματα που μας φαντάζουν κάπως... εξωτικά (ποιος θα καλούσε για παράδειγμα την αστυνομία επειδή ένας χάκερ του έκλεψε το μαγικό ξίφος και την πολεμική στρουθοκάμηλο στο World of Warcraft;).

Αν και το “The big bang theory” (το οποίο υπογράφει ο Τσακ Λορ, ο οποίος βρίσκεται πίσω και από το “Two and a half men”) ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, έκανε κάποια «κοιλιά» στον δεύτερο κύκλο, φανερώνοντας κάποιες αδυναμίες στη σύνθεση της πρωταγωνιστής ομάδας.

Με τέσσερις άνδρες και μόλις μία κοπέλα, δεν πας και πολύ μακριά. Πολλή τεστοστερόνη, βλέπεις. Αναγνωρίζοντας εγκαίρως το πρόβλημα, οι δημιουργοί φρόντισαν στον τρίτο κύκλο να βρουν ταίρια για τον Χάουαρντ και τον (πιο δύσκολο της παρέας) Σέλντον, την Μπερναντέτ και την Ειμι αντίστοιχα, αφήνοντας τον Λέοναρντ να τα φτιάχνει και να χωρίζει με την Πένι και τον Ρατζ να ψάχνεται μέχρι και φέτος και να μοιάζει ενίοτε αναποφάσιστος ως προς τη σεξουαλική του ταυτότητα. Με ενισχυμένη τη γυναικεία πινελιά, η ομάδα «έδεσε» καλύτερα και αυτό αποδεικνύεται και από τα νούμερα.

Από πέρυσι, ένα επεισόδιο “Big bang” προσελκύει κατά μέσο όρο στις ΗΠΑ περίπου 20 εκατ. τηλεθεατές, προσεγγίζοντας τις επιδόσεις της σειράς “Friends”. Η επιτυχία του καινούργιου sitcom επικυρώθηκε μάλιστα και από την απόφαση του CBS (του αμερικανικού καναλιού που το φιλοξενεί) να το ανανεώσει για τρεις ακόμα κύκλους.