Κραυγή απόγνωσης από τη μάνα του τραυματία: Δεν είναι δυνατόν Έλληνας να σκοτώνει Έλληνα!

Σε κρίσιμη, αλλά σταθερή κατάσταση παραμένει νοσηλευόμενος στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» ο Αλέξανδρος Γέροντας.

Κάθε λεπτό που περνάει, χωρίς να επιδεινώνεται η κατάστασή του, είναι μια μικρή, αλλά σημαντική «νίκη» στην πολυωρη αυτή μάχη που δίνει για τη ζωή του, εκτιμάται από τους γιατρούς του νοσοκομείου.

Τα πολλαπλά τραύματα που προκάλεσε η σφαίρα που δέχθηκε ο 29χρονος το απόγευμα της Παρασκευής ευρισκόμενος έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη λεωφόρο Ηρακλείου, αντιμετωπίστηκαν από τους θωρακοχειρουργούς και χειρουργούς του νοσοκομείου.

Έγινε αφαίρεση σπλήνας και αποκατάσταση στα ζωτικά όργανα που επλήγησαν -πνεύμονας και στομάχι. Μάλιστα, με σημερινή ανακοίνωσή τους οι γιατροί αναφέρουν πως δεν χρήζει άλλης επέμβασης.

Αυτό που τους ανησυχεί είναι οι επιπλοκές που σχετίζονται με το βαρύ τραύμα που έχει στον πνεύμονα και το διάφραγμα, καθώς το επόμενο 48ωρο δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας μεσοθωρακικής λοίμωξης.

Όλοι το απεύχονται, ελπίζοντας ότι ο δυνατός οργανισμός του 29χρονου θα αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τροπο τις όποιες επιπλοκές.

Συγκλονίζει η μητέρα του τραυματία

Να μην χυθεί άλλο αίμα και η Ελλάδα να προχωρήσει ενωμένη ζήτησε η μητέρα του 29χρονου Αλέξανδρου Γέροντα, συγκλονίζοντας με το ήθος και την αξιοπρέπειά της.

«Ο Αλέξανδρος δίνει μεγάλη μάχη, το περιστατικό είναι εξαιρετικά βαρύ. Ο Θεός να τον προστατέψει και όλα τα παιδιά του κόσμου» σημείωσε. «Δεν έχει πειραχθεί η καρδιά του, παλεύουμε για τα ζωτικά όργανά του» διευκρίνισε.

«Εχω χάσει και άλλο ένα γιο στα 28 από μεσογειακή αναιμία» πρόσθεσε η μητέρα του. Ο Αλέξανδρος Γέροντας είναι και πατέρας ενός μικρού παιδιού.

Η μητέρα του τόνισε ότι ο 29χρονος δεν ήταν ένθερμος οπαδός της Χρυσής Αυγής, αλλά του άρεσαν οι «αντιλήψεις» της οργάνωσης.

Η Όλγα Βλάχου, κάτοικος Κηφισιάς και κοινοτική σύμβουλος, μίλησε με τρεμάμενη φωνή για την κατάσταση του γιου της. «Το παιδί μου είναι διασωληνωμένο. Θέλω να ξαναδώ το παιδί μου όρθιο».

Όπως είπε χαρακτηριστικά, «αφαιρέθη η σπλήνα, αλλά δίνεται μάχη να μην πάθει εσωτερική αιμορραγία. Είναι πολυτραυματίας ο Αλέξανδρος, δίνει μάχη για να ζήσει».

«Η Ελλάδα χρειάζεται ομοψυχία. Να μην χυθεί ξανά ελληνικό αίμα. Δεν είναι δυνατόν Έλληνας να σκοτώνει Έλληνα. Όλοι αγκαλιασμένοι να υπερπηδήσουμε ό,τι εμπόδιο υπάρχει, ώστε να έχουμε όλοι ευμάρεια. Ποτέ ξανά να μην χυθεί σταγόνα αίματος. Όλα είναι παιδιά μας» δήλωσε συγκινημένη.

Τόσο διαφορετικά, μα τόσο ίδια

Θέμος Αναστασιάδης

Ο Τζακ Νίκολσον σε μια από τις τελευταίες και πιο συγκλονιστικές ερμηνείες του σαν αρχηγός εγκληματικής συμμορίας στην ταινία «Ο Πληροφοριοδότης» λέει στον τριπλό πράκτορα Λεονάρντο Ντι Κάπριο: «Μπορεί να είσαι ο πιο εντιμός μπάτσος, μπορεί να είσαι ο πιο σκληρός και πιο βρώμικος κακοποιός. Ομως όταν σε σημαδεύει η κάννη ενός όπλου τίποτε δεν έχει σημασία και όλοι είμαστε το ίδιο». Αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η σφαγή του Παύλου Φύσσα έχει τα ίδια ποιοτικά, ηθικά και πολιτικά χαρακτηριστικά με την εν ψυχρώ εκτέλεση των δύο Χρυσαυγιτών μπροστά στα γραφεία τους από «ακροαριστερούς» όπως υποθέτουν όλοι, κουκουλοφόρους τρομοκράτες. Γιατί ο γεμάτος ανθρωπιά ράπερ έχασε τζάμπα την ζωή του από ένα μανιασμένο φανατικό φασίστα χωρίς να έχει ανακατευτεί σε τίποτε. Ενώ οι δύο επίσης αδικοχαμένοι, όπως κάθε άνθρωπος που πέφτει θύμα βίας, νεαροί χρυσαυγίτες είχαν κάνει τη «συνειδητή» επιλογή να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της βίας ακόμη και μετά από όλα όσα είχαν γίνει. Γνώριζαν δηλαδή τι έκαναν και σύμφωνα με τη δική τους θεωρία όπως τη διακηρύττουν οι ίδιοι τουλάχιστον ήταν έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους για τις γνωστές αποκρουστικές ιδέες τους. Αλλο όμως αυτό στα λόγια ιδίως όταν τους υποβάλλονται από τους επιτήδειους «επαγγελματίες» βουλευτές-πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής οι οποίοι τους καθοδήγησαν σε αυτό τον δρόμο των εκατέρωθεν φονικών, κι άλλο το να γίνεται το σύνθημα «Αίμα-Τιμή-Χρυσή Αυγή» πραγματικότητα και να βρίσκονται γαζωμένοι από τρομοκράτες στα καλά καθούμενα. Μάνες έχουν και οι μεν, μάνες έχουν και οι δε, όπως είδαμε. Με δυο λόγια μπορεί η κάθε περίπτωση να είναι εντελώς διαφορετική, όπως όλοι αντιλαμβάνονται, αλλά το αποτέλεσμα μπροστά στο μαχαίρι του Ρουπακιά ή στα πιστόλια των περαστικών πιστολέρο είναι το ίδιο : ο θάνατος.

Ίδια οφείλει να είναι και η αντιμετώπιση της πολιτείας αλλά και της κοινωνίας που πρέπει να επιδείξουν την ανάλογη ενότητα και αποφασιστικότητα απέναντι στο μακροχρόνιο πρόβλημα των «γνωστών-αγνώστων» ενόπλων τρομοκρατών με εκείνη που έδειξαν στη Χρυση Αυγή. Εγκληματική οργάνωση η μια, εγκληματικές οργανώσεις και από την άλλη πλευρά: ιδού η πλατφόρμα της ομοιότητας του τρόμου στην οποία καλό θα ήταν να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις όλου του κράτους, μπας και τελειώσουμε με αυτό το φαινόμενο. Ενώ δηλαδή χωρίς αμφιβολία δεν μπορεί να γίνει παραλληλισμός μεταξύ των θυμάτων των δύο περιπτώσεων, δεν μπορεί να γίνει ούτε και συμψηφισμός. Ένα είναι το ζητούμενο να σταματήσει να σφάζει ο ένας τον άλλο για οποιαδήποτε τρέλα κουβαλάει μέσα στο κεφάλι του. Πολιτική εκμετάλλευση υπέρ της μίας ή της άλλης ιδεολογικής κατεύθυνσης συνιστά αυτή τη στιγμή ηθική συναυτουργία σε ένα τρίτο κύκλο βεντέτας που όλοι απευχόμαστε να εμφανιστεί. Όμως αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο. Η μέχρι σήμερα εμπειρία μας έχει δείξει με τον πιο φρικιαστικό τρόπο ότι οι λεγόμενοι κουκουλοφόροι (διότι ακόμα κι εδώ υπάρχει διάκριση μεταξύ οργισμένων παιδιών που διαδηλώνουν με κουκούλες νομίζοντας ότι κάτι κάνουν, και εκείνων που κουβαλάνε πιστόλια μαζί με τις κουκούλες) δεν αντιμετωπίζονται το ίδιο εύκολα όπως οι οργανωμένοι ξεκουκούλωτοι προκλητικοί και συχνά θρασύδειλοι Χρυσαυγίτες, αλλά δρουν πολύ πιο συστηματικά, διαθέτουν πολύ βαρύτερο οπλισμό και όταν λένε ότι ξεκινούν για να σκοτώσουν συνήθως το πράττουν. Πριν τους δύο Χρυσαυγίτες στο Ν. Ηράκλειο είχαν δολοφονηθεί με τον πιο άγριο τρόπο, από παρόμοιους άγνωστους κουκουλοφόρους, αστυνομικοί κι όμως ούτε τους έκλαψε στα αλήθεια κανείς ούτε υπήρξαν αποτελέσματα από τις μακροχρόνιες έρευνες. Όπως λοιπόν ο δολοφόνος Ρουπακιάς έδωσε την αφορμή να εξαρθρωθεί ουσιαστικά ολόκληρη η νεοναζιστική συμμορία εντός της Χρυσής Αυγής έτσι και η εκτέλεση των μαυροντυμένων κοντοκουρεμένων παιδιών, που τους είχαν μπολιάσει το μυαλό ότι έχει πλάκα να παίζεις με τον θάνατο, πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για αληθινό κανονικό πόλεμο της Δημοκρατίας και εναντίον του άλλου άκρου. Να λοιπόν που αυτά είναι τα δύο άκρα, πολύ συγκεκριμένα, και κανένας πέραν αυτών όπως ευχόμαστε. Ουδείς μπορεί να κοιμάται ήσυχος από την ώρα που ξεκίνησε μια νέα περίοδος ένοπλης τρομοκρατίας και μάλιστα τόσο τυφλής που να χτυπά στην ψύχρα και μέσα στον κόσμο δύο μάλλον ασήμαντους στόχους για συμβολικούς υποτίθεται λόγους. Αντιλαμβάνεται κανείς τι είναι ικανοί να πράξουν αν βάλουν στο στόχαστρό τους κάποιον που στα ταραγμένα τους μυαλά τους φαίνεται ίσως πιο σημαντικός. Στη φάση που είναι η Ελλάδα μεταξύ τροϊκανικής οικονομικής τρομοκρατίας και κοινωνικής αποσύνθεσης λόγω φτώχειας δεν έχει την «πολυτέλεια» να αφήσει τους ακροαριστέρους πιστολέρο να φτιάξουν μία νέα, άλλου τύπου εγκληματική συμμορία ψυχοπαθών φανατικών που πιστεύουν ότι με τα όπλα αντιμετωπίζεται η αδικία, η συμφορά, ο φασισμός, ή ότι άλλο μπορεί να φαντάζονται. Όπως το είπε και ο Τζακ Νίκολσον, είτε είσαι αστυνομικός είτε είσαι μαφιόζος, είτε είσαι φασίστας είτε είσαι αναρχικός, είτε είσαι πλουτοκράτης, είτε άνεργος που έχει μπουκάρει στο σπίτι σου ο κακοποιός, νιώθεις ακριβώς το ίδιο. Τον θάνατο κατάματα.

ΥΓ: Και είτε τελειώσουμε, είτε όχι με τους τρελούς «πολιτικούς» δολοφόνους που μας σκοτώνουν, να ασχοληθούμε με κάτι πολύ σοβαρότερο: Αυτούς που μας κάνουν να ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ κατά χιλιάδες.