Η προκήρυξη για Γκιόλια δεν μοιάζει σαν τις άλλες της «Σέχτας»

Μια απόρρητη έκθεση της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της Αστυνομίας που αποκαλύπτει το «ΘΕΜΑ» ανατρέπει τα δεδομένα στην υπόθεση της δολοφονίας του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια. 

Οι ειδικοί επιστήμονες των εργαστηρίων μέσα στο εξασέλιδο πόρισμα διατυπώνουν βαθύτατες αμφιβολίες για το κατά πόσο η προκήρυξη που εστάλη προκειμένου η «Σέχτα Επαναστατών» να αναλάβει την ευθύνη της δολοφονίας είναι αυθεντική. Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. που ειδικεύονται στην ανάλυση και την ταυτοποίηση των κειμένων τρομοκρατικών οργανώσεων καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι κανένα από τα κριτήρια-προδιαγραφές που απαιτούνται προκειμένου να αποδειχτεί η γνησιότητα της προκήρυξης δεν ταιριάζει με τις τρεις προηγούμενες που εστάλησαν από την ίδια οργάνωση. 



Ο τρόπος αποθήκευσης και αποστολής του κειμένου (χειρόγραφο αντί CD), το ύφος και η γλώσσα, η γραμματοσειρά που χρησιμοποιήθηκε, η στοίχιση, η δημιουργία παραγράφων είναι, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, διαφορετικά στη συγκεκριμένη προκήρυξη συγκριτικά με τις τρεις προηγούμενες που έχει στείλει η «Σέχτα Επαναστατών», ενώ για πρώτη φορά οι αποστολείς επέλεξαν ακόμη και διαφορετικό είδος φακέλου σε σχέση με τις άλλες που ήταν απολύτως όμοιος. Ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι η συγκεκριμένη έκθεση συντάχθηκε πολλούς μήνες μετά την αποστολή της προκήρυξης, παρόλο που σε ανάλογες περιπτώσεις οι αρμόδιες υπηρεσίες κινούνται ταχύτατα. Μάλιστα, η καθυστέρηση της ανάλυσης είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμα στοιχεία από την τυπωμένη φωτογραφία του οπλισμού που υπήρχε στον φάκελο της προκήρυξης. Οπως υποστηρίζουν άνθρωποι που γνωρίζουν τι σημαίνει χρονική καθυστέρηση σε αυτές τις περιπτώσεις, αν η εξέταση γινόταν άμεσα, θα ήταν σε θέση να ταυτοποιήσουν ακόμη και τον εκτυπωτή που χρησιμοποιήθηκε από τους δράστες για να τυπώσουν τις επτά σελίδες της προκήρυξης και τη φωτογραφία με τα όπλα. 

Δεν βλέπουν συνάφεια 

Στις 15 Φεβρουαρίου του 2011 συντάχθηκε από ειδικούς γραφολόγους της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ. έκθεση που φέρει την ένδειξη «Απόρρητη» και αναφέρεται στην προκήρυξη που εστάλη σε απογευματινή εφημερίδα προκειμένου η «Σέχτα Επαναστατών» να αναλάβει την ευθύνη της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια. Η γλώσσα με την οποία έχει συνταχθεί το συγκεκριμένο πόρισμα είναι αστυνομική και εξειδικευμένη και η έρευνα, εκτός των άλλων, βασίζεται στο δεδομένο ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν αλλάζουν τα χαρακτηριστικά των προκηρύξεών τους (από τον τρόπο και το είδος γραφής μέχρι την αποστολή), καθώς αυτά αποτελούν τη σφραγίδα που πιστοποιεί τα χτυπήματά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η γραφομηχανή της «17 Νοέμβρη» που δεν βρέθηκε ποτέ παρά την εξάρθρωση της οργάνωσης. Αυτή τη διαδικασία τηρούσε αυστηρά και η «Σέχτα Επαναστατών» στις τρεις πρώτες προκηρύξεις που απέστειλε. Συγκεκριμένα, όπως περιγράφεται στην έκθεση, οι τρεις πρώτες προκηρύξεις που έστειλε η τρομοκρατική οργάνωση ήταν με τη μορφή ψηφιακού δίσκου (CD) σε αντίθεση με τη συγκεκριμένη που είχε τη μορφή ενός επτασέλιδου τυπωμένου κειμένου. Το γεγονός δημιουργεί αυτόματα πολλά ερωτήματα, δεδομένου ότι η πολύχρονη πείρα, όπως επισημαίνεται παραπάνω, έχει δείξει ότι μια οργάνωση δεν συνηθίζει να αλλάζει τον τρόπο που στέλνει την προκήρυξη προκειμένου να μην τίθεται θέμα γνησιότητας. 

Το δεύτερο κεφάλαιο με τις διαφορές ανάμεσα στην προκήρυξη ανάληψης ευθύνης για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια και τις τρεις προηγούμενες έχει να κάνει με τον υπολογιστή και τον κειμενογράφο που χρησιμοποιήθηκε. Σύμφωνα πάντα με την έκθεση, για πρώτη φορά παρατηρείται πως η τελευταία προκήρυξη της «Σέχτας Επαναστατών» είναι γραμμένη με διαφορετική γραμματοσειρά, σε αντίθεση με τις τρεις πρώτες, ενώ η εικόνα του κειμένου είναι εντελώς διαφορετική. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, υπάρχει άλλη παραγραφοποίηση, στοίχιση κ.λπ. Στοιχεία που η πολύχρονη πείρα των αναλυτών της Αστυνομίας λέει ότι δεν συνηθίζουν να αλλάζουν οι συντάκτες μιας τρομοκρατικής οργάνωσης. Είναι δε τόσο μεγάλες οι διαφορές που εντόπισαν οι ειδικοί επιστήμονες που, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, τα μόνα κοινά είναι ο τίτλος και η υπογραφή της οργάνωσης. 

Το τρίτο σημείο των ερευνών αφορά στη γλωσσολογική-συγκριτική εξέταση των τεσσάρων προκηρύξεων. Από την ανάλυση και εδώ προκύπτει ότι το κείμενο ανάληψης της ευθύνης για τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια διαφέρει από τα υπόλοιπα τρία. Μάλιστα, υπογραμμίζεται (στη γλώσσα των αστυνομικών η υπογράμμιση ερμηνεύεται ως σημαντικό σημείο που πρέπει ιδιαίτερα να προσεχθεί): «Δεν επιτρέπουν κάποιο αξιόπιστο και επιστημονικά τεκμηριωμένο γλωσσολογικό συσχετισμό έτσι ώστε να καθίσταται κατά τρόπο απόλυτο η διαπίστωση κοινής ή μη προέλευσης». Με απλά λόγια, οι ειδικοί επιστήμονες των Εγκληματολογικών Εργαστηρίων δεν βρήκαν στοιχεία που να μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι η συγκεκριμένη προκήρυξη έχει κοινή προέλευση με τις τρεις προηγούμενες. 

Σημαντικό στοιχείο είναι το συμπέρασμα υπ’ αριθμόν 6 το οποίο, αν και γραμμένο σε επιστημονική-αστυνομική διάλεκτο, τα λέει όλα: «Περαιτέρω γραφολογική σχέση των πειστηρίων της παρούσης με το αρχείο εκκρεμών υποθέσεων της υπηρεσίας μας δεν διαπιστώθηκε». Σε απλά ελληνικά, η γραφολογική έρευνα έδειξε ότι η συγκεκριμένη προκήρυξη δεν έχει κοινά στοιχεία με τις τρεις προηγούμενες που υπάρχουν στο αρχείο της υπηρεσίας. 

Τέλος, μία λεπτομέρεια που όμως για τους αναλυτές είναι κομβικής σημασίας είναι το γεγονός ότι ακόμα και ο φάκελος μέσα στον οποίο περικλειόταν το κείμενο ήταν διαφορετικός από τους απολύτως ίδιους φακέλους των τριών πρώτων προκηρύξεων της οργάνωσης. Εγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εκφράζουν βάσιμες αμφιβολίες για το αν η συγκεκριμένη προκήρυξη εστάλη από τη «Σέχτα Επαναστατών». Δηλαδή κάποιοι που γνώριζαν λεπτομέρειες θέλησαν να κοπιάρουν την προκήρυξη για να φορτώσουν ένα χτύπημα στη «Σέχτα». Αλλιώς, δεν εξηγείται γιατί η οργάνωση επέλεξε να αλλάξει τα πάντα στην τελευταία της προκήρυξη.