Δεν τα χωρά ο νους όσα συνέβαιναν σε δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης. Οσο και αν προσπαθήσει κανείς να τα περιγράψει, είναι τόσο μα τόσο δύσκολο να βρει τις σωστές λέξεις.
Περιγράφονται ωστόσο, και μάλιστα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, στην καταγγελία μιας μητέρας, καθώς και στη δισέλιδη αναλυτική αναφορά του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που εστάλη την προπερασμένη Πέμπτη 22 Ιουνίου στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης και δημοσιεύει σήμερα κατ’ αποκλειστικότητα το «ΘΕΜΑ».
Πρωταγωνίστρια, η δασκάλα αγγλικών του δημοτικού σχολείου. Θύματά της, οι μαθητές της πρώτης τάξης. Μάρτυρες και καταγγέλλοντες οι γονείς των μαθητών που έμαθαν εκ των υστέρων τα όσα βίωναν τα παιδιά τους από τις αναχρονιστικές μεθόδους διδασκαλίας που εφάρμοζε η συγκεκριμένη εκπαιδευτικός.
Μέθοδοι που παραπέμπουν περισσότερο σε στρατιωτικά καψόνια άλλων εποχών παρά σε τρόπους εκμάθησης. Γεγονότα που γυρίζουν τον χρόνο δεκαετίες πίσω, την περίοδο εφαρμογής του περιβόητου Νόμου 4000 που καθόριζε την αντιμετώπιση των ανήλικων ταραξιών κακοποιώντας και εξευτελίζοντάς τους με διάφορους απεχθείς τρόπους. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, η δασκάλα δεν είχε να αντιμετωπίσει ούτε ανήλικους ταραξίες, ούτε ζωηρούς εφήβους. Απέναντί της είχε μικρά παιδιά, στην πιο τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία τους.
Τους έκλεινε το στόμα με σελοτέιπ
Ιδού πώς περιγράφει μια μητέρα στην καταγγελία της προς τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης όλα όσα έζησε η μόλις 6 ετών κόρη της στο μάθημα των αγγλικών: «Το σημαντικότερο γεγονός που αφορά την κόρη μου συνέβη στο δεύτερο τρίμηνο, όμως μόλις χθες (18/6/2017) το πληροφορήθηκα από άλλους γονείς που τους ενημέρωσαν τα παιδιά τους σχετικά με αυτό την ημέρα του συμβάντος. Το περιστατικό έλαβε χώρα την ώρα του μαθήματος των αγγλικών στην κανονική διάρκεια του σχολείου (ημέρα Πέμπτη). Η δασκάλα έκλεισε το στόμα της κόρης μου και ενός άλλου μαθητή με σελοτέιπ επειδή μιλούσαν στους διπλανούς τους. Τους έδωσε μάλιστα την ταινία και τους είπε να την κολλήσουν μόνοι τους, πράγμα που έγινε, με τους συμμαθητές τους να γελούν».
Σύμφωνα με το περιεχόμενο της καταγγελίας της μητέρας, η κόρη της δεν ανέφερε το συμβάν τη δεδομένη χρονική στιγμή. «Το παραδέχτηκε μόλις σήμερα με ντροπή και κλάματα όταν τη ρώτησα αν είναι αλήθεια», λέει.
Συνεχίζοντας μάλιστα κάνει λόγο για μπούλινγκ: «Η κόρη μου δεν θέλησε να το συζητήσει περισσότερο, ένιωσε, όπως μου είπε, πολύ άσχημα και γι’ αυτό δεν θέλει να μου πει τίποτα άλλο γιατί ντρέπεται. Είναι πασιφανές ότι πρόκειται για σχολικό εκφοβισμό. Ταυτόχρονα υπάρχει κίνδυνος αντιγραφής τέτοιων συμπεριφορών από τους μαθητές».
Σύμφωνα με την καταγγελία της μητέρας, το περιστατικό με το σελοτέιπ δεν ήταν το μοναδικό που την απασχόλησε.
Δεν ήθελε να πάει σχολείο εξαιτίας της δασκάλας
«Η δασκάλα χειρίστηκε την τιμωρία ως μέσο συνέτισης των μαθητών, είτε αυτή ήταν λεκτική (φωνές, απειλές) είτε ακόμα και σωματική», θα πει στη συνέχεια η μητέρα του κοριτσιού.
Μάλιστα αναφέρει δύο ακόμα χαρακτηριστικά παραδείγματα που αποκαλύπτουν τις αναχρονιστικές μεθόδους διδασκαλίας που εφάρμοζε η δασκάλα των αγγλικών. «Στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς και όταν ακόμα δεν είχαμε ενημέρωση για τον τρόπο διεξαγωγής των μαθημάτων από τον εκάστοτε δάσκαλο αλλά και τις απαιτήσεις του, η κόρη μου έφερε στο σπίτι δύο φωτοτυπίες όπου είχε χρωματίσει δύο γράμματα της σχολικής αλφαβήτου. Μην έχοντας κάποια ενημέρωση από τη δασκάλα για να δοθεί η δέουσα προσοχή, αυτές οι φωτοτυπίες χάθηκαν».
Και συμπλήρωσε: «Την τρίτη εβδομάδα λειτουργίας του σχολείου, και συγκεκριμένα το πρωί της Τρίτης, το παιδί με κλάματα ζητούσε να μην πάει σχολείο. Δεν μας αιτιολόγησε αυτή την άρνηση και τη στείλαμε στο μάθημα. Μας είπε μόνο ότι η δασκάλα είχε ζητήσει να αγοράσουμε έναν φάκελο για το μάθημα των αγγλικών, πράγμα που κάναμε το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Το επόμενο πρωί, όμως, της Πέμπτης, επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό, με το παιδί να κλαίει και να αρνείται να πάει στο σχολείο. Οταν τη ρώτησα επισταμένως γιατί αρνείται να πάει στο σχολείο και τι συνέβη, μου απάντησε ότι την Πέμπτη (όπως και την Τρίτη) έχει αγγλικά και φοβάται γιατί η δασκάλα θα τη μαλώσει. Εξήγησα ότι φάκελος έχει αγοραστεί και τη στείλαμε φυσικά στο σχολείο». Ομως η δασκάλα των αγγλικών, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της μητέρας της μαθήτριας, απαιτούσε από το εξάχρονο παιδί επί τρεις εβδομάδες και παρά τις εξηγήσεις που είχαν δοθεί τις δύο φωτοτυπίες που είχαν χαθεί!
«Το απόγευμα που επέστρεψε η κόρη μου, μού είπε ότι η δασκάλα των αγγλικών της είπε να μην τολμήσει να ξαναπάει χωρίς τις φωτοτυπίες», λέει στην καταγγελία της η μητέρα της μαθήτριας. Η ίδια μάλιστα αναφέρεται και σε ένα δεύτερο περιστατικό που συνέβη στις 30/5/2017. Αν και όπως εξηγεί, η κόρη της έχει διαγνωστεί με δυσπραξία και δυσκολεύεται στη γραφή γιατί της προκαλεί πόνο, η δασκάλα των αγγλικών τής επέβαλε γραπτή τιμωρία.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Με έκπληξη πληροφορήθηκα ότι η τιμωρία επιβλήθηκε σε αριθμό μαθητών οι οποίοι κατά τη διάρκεια του διαλείμματος στο ολοήμερο πρόγραμμα έπαιζαν στη βρύση και υποχρεώθηκαν να γράψουν την τιμωρία στη διάρκεια του μαθήματος. Εξήγησα στην κόρη μου ότι δεν είναι υποχρεωμένη να την τελειώσει και μου απάντησε ότι η κυρία θα τη μαλώσει και ότι φοβάται». Καταλήγοντας στην καταγγελία της, η μητέρα του κοριτσιού αναφέρεται και σε ένα άλλο περιστατικό που πληροφορήθηκε, το οποίο αφορούσε τον τραυματισμό μιας άλλης μαθήτριας στο μάτι. «Ο γυμναστής θεώρησε ότι έπρεπε να διακομιστεί αμέσως στο νοσοκομείο και η δασκάλα των αγγλικών επέμενε ότι το παιδί θα έπρεπε να διακομιστεί μετά το πέρας του μαθήματος», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Τιμωρία στο ένα πόδι
Στην αναφορά του ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του δημοτικού σχολείου προς τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης εξηγεί ότι το θέμα ανέκυψε λίγο πριν την καλοκαιρινή γιορτή του συλλόγου, στις 7/6/2017, όταν πλήθος καταγγελιών για συμπεριφορές που εκτιμώνται καταφανώς εκτός ορίων τους υποχρέωσαν να αναζητήσουν τους γονείς των μαθητών που θα κατέθεταν επωνύμως τα καταγγελλόμενα, μεταξύ των οποίων τα παρακάτω απαράδεκτα γεγονότα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται:
■ Δύο περιπτώσεις προτροπής φίμωσης μαθητών με κολλητική ταινία (σελοτέιπ) που συνομιλούσαν κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
■ Περίπτωση μαθητή που τιμωρήθηκε με στήριξη στο ένα μόνο πόδι και το πρόσωπο κοντά στον πίνακα.
■ Περιπτώσεις όπου εκπαιδευτικό έργο μαθητών (τετράδια ή φωτοτυπίες) πετάχτηκαν στο πάτωμα ή καταστράφηκαν λόγω κακής απόδοσης.
■ Τουλάχιστον δύο περιπτώσεις στις οποίες αγνοήθηκαν προφορικές και γραπτές γνωστοποιήσεις-γνωματεύσεις για μαθησιακές δυσκολίες μαθητών από γονείς που ζήτησαν εξειδικευμένη προσέγγιση και εισέπραξαν προκατάληψη, δυσπιστία, αδιαφορία ή ακόμη και ειρωνεία.
■ Πολλές περιπτώσεις παιδιών που εκδήλωσαν φόβο και έντονη διάθεση αποφυγής των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των αγγλικών. Το πρόβλημα μάλιστα παρουσιάζεται εντονότερο σε μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίοι αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες απαιτήσεις του μαθήματος και να αντιμετωπίσουν την έκρυθμη συμπεριφορά της διδάσκουσας, ενώ προκλήθηκε έντονη ανησυχία για την επίπτωση που αυτό θα μπορούσε να έχει στην αποτελεσματικότητα πολυδάπανων θεραπειών που τα παιδιά παρακολουθούν.
«Τα παιδιά λένε ό,τι θέλουν πάντα», λέει η δασκάλα
Με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία αντιμετωπίζει η δασκάλα των αγγλικών τα όσα της καταλογίζουν τα μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του δημοτικού σχολείου όπου εργάζεται. Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» κάνει λόγο για… υπερβολές από την πλευρά των μαθητών. Υποστηρίζει ότι οι καταγγελίες των μελών του συλλόγου δεν έχουν βάση καθώς τα όσα αναφέρονται με λεπτομέρειες στο περιεχόμενο των καταγγελιών, σύμφωνα με την άποψή της, δεν είναι αληθινά. Στην ολιγόλεπτη συνομιλία που είχαμε μαζί της αρχικά αναφέρει ότι δεν έχει ενημερωθεί για τις καταγγελίες εις βάρος της, ενώ στη συνέχεια και αφού την πληροφορήσαμε για το περιεχόμενο των καταγγελιών, προτίμησε να ρίξει τις ευθύνες στους μαθητές της.
«Τα παιδιά λένε ό,τι θέλουν πάντα», λέει χαρακτηριστικά.
