Η «μάχη» της Έλμας Κουτσοκούμνη: Χάρισε ζωή στην κόρη της, θυσιάζοντας τη δική της

Πέρασε από τον κόσμο, στάθηκε για λίγο και είπε αντίο «βιαστικά», η 33χρονη Έλμα Κουτσοκούμνη, κόρη του Προέδρου της ΚΟΠ (Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου) Κωστάκη Κουτσοκούμνη. Δεν ήθελε να φύγει και πάλεψε με πείσμα και γενναιότητα. Νικήθηκε από τον καρκίνο, ο οποίος στα 22 της έκανε την εμφάνιση του.

Στη κηδεία της Έλμας ήταν όλοι εκεί. Ήταν αυτό το χαμόγελο της που δεν την άφηνε να περάσει απαρατήρητη. Ήταν αυτή δύναμη της ψυχής της και η αγάπη για ζωή που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο.

Όσα χρόνια πάλεψε με τον καρκίνο, το έκανε με αξιοπρέπεια, όπως με αξιοπρέπεια έφυγε αφήνοντας πίσω όμως κάτι από την σύντομη ζωή της.

Άτομα του στενού της περιβάλλοντος περιέγραφαν στο protothema.gr την μάχη που ξεκίνησε να δίνει η Έλμα όταν στα 22 της γεμάτη όνειρα για τη ζωή της διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες. Το αρχικό σοκ και την απόγνωση διαδέχθηκαν τον πείσμα και η υπόσχεση στον εαυτό της να παλέψει και να νικήσει. Μπήκε σε πρόγραμμα θεραπείας με νοσηλεία σε ογκολογικά κέντρα του εξωτερικού (κυρίως Γερμανία) και τα κατάφερε. Δεν ήταν καθόλου εύκολο, αλλά δεν ήταν και εύκολο ο καρκίνος να σβήσει το χαμόγελο από το πρόσωπο της. «Δεν ζητούσε οίκτο» μας είπαν, «αλλά κατανόηση και συμπαράσταση που βρήκε στην οικογένεια τους φίλους και τον άνθρωπο που είχε επιλέξει να μοιραστεί τη ζωή της».
Τα κατάφερε και νίκησε και τότε άρχισε να βλέπει τον ορίζοντα και πάλι μακριά.
Έχοντας κλείσει το κεφάλαιο της θεραπείας και με τις εξετάσεις να δείχνουν πως μπόρεσε να κερδίσει τη ζωή, προετοίμασε τον γάμο της, που αποτέλεσε ένα από τα κοσμικά γεγονότα της μεγαλονήσου. Η Έλμα αν και κόρη ενός από τους πλέον αναγνωρίσιμους ανθρώπους της Κύπρου, απέφευγε τη δημοσιότητα και προστάτευε την προσωπική της ζωή.
 

Δίλημμα ζωής

Όταν παντρεύτηκε γνώριζε πως είναι έγκυος και με ανυπομονησία περίμενε με τον σύζυγο της να φέρουν στον κόσμο μια νέα ζωή. Την ημέρα του γάμου είχε λιποθυμικό επεισόδιο το οποίο όμως δεν χάλασε την γιορτινή ατμόσφαιρα. Το απέδωσε στην εγκυμοσύνη και στην κούραση από τις προετοιμασίες και το άγχος του γάμου. Λίγες μέρες αργότερα υποβλήθηκε σε εξετάσεις και διαπιστώθηκε πως ο καρκίνος είχε επανεμφανιστεί και μάλιστα είχε κάνει μεταστάσεις από τους λεμφαδένες. Και πάλι δεν το έβαλε κάτω και αποφάσισε να παλέψει. Ωστόσο οι γιατροί της έφεραν μπροστά σε ένα τραγικό δίλημμα. Μπορούσε να προχωρήσει σε διακοπή της εγκυμοσύνης και άμεση θεραπεία, ή να ολοκληρώσει την εγκυμοσύνη και να ξεκινήσει την μάχη 6 μήνες αργότερα. Η Έλμα μας έλεγαν τα πρόσωπα του περιβάλλοντος της, δεν δίστασε να πάρει την απόφαση την ίδια στιγμή. Προτίμησε να ρισκάρει τη δική της ζωή και το έκανε με πλήρη συνείδηση των επιπτώσεων της απόφασης της. Ήθελε να ξέρει τα πάντα και αυτό ζητούσε από τους γιατρούς. Και τα ήξερε… μέχρι το τέλος.

 

Το τέλος

Για επτά χρόνια κέρδιζε μικρές μάχες με τον καρκίνο και συνέχιζε με δύναμη να μεγαλώνει τη κόρη της. Στο πλευρό της όλοι. Τα ταξίδια στο εξωτερικό και η θεραπεία ήταν τα μικρά βήματα σε έναν πόλεμο που άρχισε να γίνεται δύσκολος να κερδηθεί. Οι μεταστάσεις αντιμετωπίζονταν αλλά ο «εχθρός» εμφανιζόταν και πάλι, λες και ήθελε να την κάνει να παραδοθεί. Δεν το έκανε. Πάλεψε ως το τέλος που είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι ο θάνατος πλησίαζε. Με τον πατέρα της είχε αναπτύξει μια ειλικρινή και ζεστή σχέση και το τελευταίο διάστημα συζήτησαν ακόμα και για τον θάνατο. Η μεγάλη έγνοια της Έλμας ήταν το παιδί. Ήξερε ότι το άφηνε σε καλά χέρια και αυτό την ξεκούραζε. Της αφαιρούσε τον άγχος του τέλους το οποίο έβλεπε να έρχεται. Η προσπάθεια συνεχίστηκε με επισκέψεις σε κορυφαίους γιατρούς στο Ισραήλ αλλά η μάχη χάθηκε. Το πρωί της περασμένης Δευτέρας το χαμόγελο της έσβησε. Είπε το τελευταίο αντίο και έφυγε…

Η είδηση του θανάτου της Έλμας διαδόθηκε αστραπιαία σε ολόκληρη τη Κύπρο και δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Το τελευταίο «δώρο» ήταν για αυτούς που παλεύουν όπως πάλεψε και η ίδια. Αντί για στεφάνια η οικογένεια ζήτησε να γίνουν εισφορές  στην Παγκύπριο Σύνδεσμο Καρκινοπαθών και στο σωματείο «Αλκυονίδες».