Τελευταία συνέντευξη Στεφανάκου: Στις φυλακές υπάρχει εγκληματικότητα συχνά ανεξέλεγκτη

Για όλους και για όλα είχε μιλήσει ο Βασίλης Στεφανάκος σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ τον Ιανουάριο του 2015. Μέσα από το κελί του Κορυδαλλού ο 57χρονος  βαρυποινίτης είχε δώσει τις δικές του απόψεις για όλα τα ζητήματα.

 Όλη η συνέντευξη του Βασίλη Στεφανάκου που δημοσιεύθηκε στο  στις 25 Ιανουαρίου του 2015:
Ο κατηγορούμενος ως ένας εκ των τριών «εγκεφάλων» της «Μαφίας των Φυλακών», παρόλο που αρνείται οποιαδήποτε σχέση με την οργάνωση, δηλώνει ότι εμπιστεύεται απόλυτα τον Βλαστό και χαρακτηρίζει «συνεπή στα πιστεύω του» τον Χριστόδουλο Ξηρό. 
Για την Αστυνομία είναι ένας από τους τρεις «εγκεφάλους» της μεγαλύτερης εγκληματικής οργάνωσης που έδρασε ποτέ στη χώρα. Βόμβες, συμβόλαια θανάτου, εκβιασμοί, τοκογλυφίες... Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση και λέει ότι «στις χιλιάδες σελίδες της δικογραφίας, στο παραλήρημα δύο ανθρώπων, αναφέρεται δύο με τρεις φορές το όνομά μου».

Ο Βασίλης Στεφανάκος δέχεται να μιλήσει στο «ΘΕΜΑ» μέσα από το υπόγειο κελί των Φυλακών Κορυδαλλού για όλους και για όλα: για τη νέα υπόθεση για την οποία κατηγορείται, για τους φυλακισμένους «Πυρήνες της Φωτιάς», δηλώνοντας «Αυτοί οι εννιά είναι φίλοι μου και κάνουμε παρέα. Γενικά τους καμαρώνω», για τον Χριστόδουλο Ξηρό, τον οποίο έχει γνωρίσει, επισημαίνοντας ότι «προτίμησε να είναι συνεπής σε αυτά που έλεγε. Διάλεξε το δύσκολο, το δύσβατο μονοπάτι. Είναι συνεπής», και φυσικά για τον φερόμενο ως αρχινονό και συγκατηγορούμενό του Παναγιώτη Βλαστό, λέγοντας «Μπορώ να δηλώσω ότι θα κατέβαινα σε πηγάδι με σκοινί που κρατάει ο Βλαστός γιατί ότι και αν γινόταν θα έμενε εκεί να με τραβήξει πάνω». Ο πλέον αναγνωρίσιμος Ελληνας κρατούμενος του οποίου το όνομα κατά το παρελθόν έχει μπει σχεδόν σε όλες τις μεγάλες δικογραφίες κατά του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά έχει αθωωθεί από τις περισσότερες κατηγορίες, μιλάει ακόμα για τον Ακη Τσοχατζόπουλο και τον Γιάννη Σμπώκο, τις συνθήκες των φυλακών και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. 

-Σας κατηγορούν ως ένα από τα τρία αρχηγικά μέλη εγκληματικής οργάνωσης που έκανε τα πάντα μέσα από τις φυλακές: από ανατινάξεις μέχρι απαγωγές και συμβόλαια θανάτου. 

«Το ντεμπούτο μου ως «θαμώνας» εγκληματικών οργανώσεων έγινε το 2002, όταν με κατηγόρησαν ως αρχηγό 44 νονών. Πολύκροτη υπόθεση με απ' όλα, ναυάρχους, λιμενικούς, αστυνομικούς... Πολύ νερό στο μήλο των τηλε-εισαγγελέων. Τρία άτομα στο νεοσύστατο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων (τους φύλαγαν 18 αστυνομικοί το 24ωρο επί περίπου 3.500 μέρες). Αποτέλεσμα: μόνον τρεις κατηγορηθήκαμε, έξι-πέντε και τρία χρόνια αντιστοίχως, απλά για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς να έχει διαπραχθεί καμία παράνομη πράξη. Οι μάρτυρες βγήκαν ψεύτες. Αναρωτηθείτε ποιος πλήρωσε επί δέκα χρόνια τους 18 αστυνομικούς και τις καμένες ζωές των κατηγορουμένων. Παρασημοφορήθηκαν οι άχρηστοι επικεφαλείς και έκανε καριέρα ο νεόκοπος τότε υπουργός που δεν κατάφερε να διαβάσει το μνημόνιο. Βυθίστηκε το 1996 ένα σαπιοκάραβο παροπλισμένο. Κατηγορήθηκα. Αθωώθηκα μετά από 18 χρόνια. Πάλι ψεύτης ο ρουφιάνος. Κατηγορήθηκα και καταδικάστηκα πρωτοδίκως για την περίφημη απόδραση με το ελικόπτερο.

Αθωώθηκα γι' αυτήν την κατηγορία στο εφετείο. Τραγελαφικό είναι ότι ένα από τα στοιχεία της καταδίκης μου ήταν μία ανώνυμη επιστολή η οποία μεταξύ των άλλων έγραφε ότι με τον Μπους και αν θυμάμαι καλά και με την Μπακογιάννη πουλάγαμε πυραύλους στο Ισραήλ!!! Αυτό ο εισαγγελέας το είχε θεωρήσει έγγραφο! Στην υπόθεση Παναγόπουλου εγώ κατηγορήθηκα μόνον ότι γνώριζα κάποιον που κατείχε ένα φιτίλι. Παρά την απαλλακτική πρόταση του εισαγγελέα, εισέπραξα 40 χρόνια κάθειρξη. Εδώ δεν είχε ρουφιάνο, είχε Πρόεδρο το δικαστήριο. Ελπίζω... η λογική στο Εφετείο. Κατηγορήθηκα το 2012 ως αρχηγός 217 νονών. Απαλλάχτηκα με βούλευμα μετά την ανάκριση. Το πιο πιθανό είναι ότι το Συμβούλιο είχε κανονικούς δικαστές. Στη νέα δικογραφία δεν προκύπτει καμία σχέση μου. Απλά στις χιλιάδες σελίδες της δικογραφίας, στο παραλήρημα δύο ανθρώπων, αναφέρεται δύο με τρεις φορές το όνομά μου. Ελπίζω. Κι επειδή ακούμε συνήθως ότι όταν οι αποφάσεις της δικαιοσύνης μας εξυπηρετούν τις τιμούμε και όταν όχι τις απαξιώνουμε, θέλω να πω ότι δεν έχει καμία σχέση με την Δικαιοσύνη. Σχολιάζουμε τις αποφάσεις των προσώπων». 

-Υπάρχει οργανωμένο έγκλημα και μέσα στις φυλακές; 

«Οργανωμένο έγκλημα, όπως περιγράφεται με τους νομικούς όρους, δεν υπάρχει. Εγκληματικότητα σκληρή, βίαιη και συχνά ανεξέλεγκτη, υπάρχει. Και όπως πάντα πέφτει στην πλάτη των αδύναμων. Κυρίαρχη αιτία γι' αυτό είναι η ανυπαρξία σωφρονιστικού συστήματος μια που οι υπηρεσίες του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, έχουν καταπιεί το υπουργείο Δικαιοσύνης». 

-Τι συμβαίνει τώρα στα σωφρονιστικά ιδρύματα μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις; 

«Οι επιπτώσεις στους κρατούμενους είναι ασήμαντες. Τι να πάθουν; Τι βρεγμένος, τί μούσκεμα, τι ψοφόκρυο, τι παγωνιά, τι κατσαρίδα, τι κοριός, τι πέντε κάγκελα, τι δεκαπέντε, τι καύσωνα, τι αφόρητη ζέστη. Οταν κάτι παράτυπο παίρνει δημοσιότητα, ως συνήθως την πληρώνουν οι σωφρονιστικοί οι οποίοι φέρουν βέβαια ακέραια την ευθύνη, αφού δέχονται να υπηρετούν σε μία φυλακή που ενώ χωράει 800 ανθρώπους, σταβλίζει 2500 ζωντανά.

Ο Κορυδαλλός είναι η χωματερή των φυλακών αλλά και δημοφιλής προορισμός για πολλούς κρατούμενους, διότι είναι στην Αθήνα. Κοντύτερα στις οικογένειες τους και στους δικηγόρους τους. Η ανοχή στις παρατυπίες λειτουργεί αρκετές φορές ως βαλβίδα αποσυμπίεσης της δικαιολογημένης έντασης και οργής των κρατουμένων για τις αδικίες που υπόκεινται.

Οι σωφρονιστικοί για 700 ευρώ ρισκάρουν τα πάντα σε αυτήν την ούτως ή άλλως άχαρη δουλειά που χωρίς να γνωρίζουν τι και πως, κλειδώνουν ανθρώπους που ενδεχομένως δεν είναι για φυλακή. Κρέμασαν, λοιπόν, στους σωφρονιστικούς την ταμπέλα «οιονεί διεφθαρμένος» ή «συνήθης ύποπτος», ούτως ώστε κάποιοι να τους χειραγωγούν κατά το δοκούν -διότι ο φοβισμένος είναι πιο εύχρηστος- και να τους παίρνουν τηλέφωνο στελέχη υπουργείων και ο οιοσδήποτε "ποντικομικρούλης" υφυπουργός ή ενδεχομένως από τις υπηρεσίες της Προεδρίας της Δημοκρατίας για να κάνουν ρουσφέτια σε συγκεκριμένους εφοπλιστές ή καταχραστές δημοσίου χρήματος, εξασφαλίζοντας τη σιωπή τους ή τα κοινά τους συμφέροντά. Αλλά ποιος να μιλήσει αφού η κυρίαρχη σχέση τους με την πολιτεία, είναι η πελατειακή. Ποια συνδικαλιστική παράταξη τολμά ευθαρσώς να βγάλει τα άπλυτα της άλλης; Οπότε, οι καλοί σωφρονιστικοί, καλά να πάθουν». 

-Με τον Παναγιώτη Βλαστό γνωρίζεστε χρόνια. Ποια είναι η γνώμη σας; 

«Δεν είναι εύκολο να σχολιάζω έναν φίλο, αλλά θα προσπαθήσω όσο πιο κομψά μπορώ. Μετά από 22 χρόνια συναπτά στη φυλακή έχοντας δύο φορές διαλυθεί και αυτο-επανασυναρμολογηθεί ενώ τον άφηναν οι γιατροί να πεθάνει, όταν μπήκε 20 χρόνων στην φυλακή χωρίς να έχει ζήσει τίποτα, αλλά και σχετικά χωρίς καθόλου σχολείο, όταν έχει πεθάνει όλη η οικογένειά του, στη φυλακή είχε δύο δρόμους.

Ή να παραιτηθεί και να ζητιανεύει κάνα τσιγάρο, κάνα ψυχοφάρμακο και χαρτί υγείας ή να ορμήσει στη ζωή, όπως την έβλεπε πίσω από τα κάγκελα και κατά τον τρόπο που του το επέβαλλαν οι κοινωνικές προσλαμβάνουσές του. Σίγουρα, όμως, η μεγάλη ευθύνη ανήκει στο σωφρονιστικό σύστημα. Μπορώ να δηλώσω ότι θα κατέβαινα σε πηγάδι με σκοινί που κρατάει ο Βλαστός γιατί ότι και αν γινόταν θα έμενε εκεί να με τραβήξει πάνω. Κατά τα άλλα, όμως, άστα να πάνε στο διάολο». 

-Τον Ακη Τσοχατζόπουλο τον έχετε συναντήσει; Τι έχετε να πείτε για την ιστορία με τις βόμβες και τον Γιάννη Σμπώκο; 

«Ολοι αυτοί που σχολιάζουν για τα δέκα εκατομμύρια που φέρεται να ζητάει ο Ακης από τον Σμπώκο, αναρωτήθηκαν σοβαρά τα άλλα δέκα ποιος τα πήρε; Και αυτά τα είκοσι ποιος τα έδωσε. Και γιατί; Συναντώ τον Τσοχατζόπουλο δύο τρία χρόνια στους κοινόχρηστους χώρους της φυλακής. Εχω δει τον Ακη να αντιμετωπίζεται με περίσσεια αυστηρότητα στην προσπάθεια να κάνει λίγο παραπάνω επισκεπτήριο με την κρατούμενη γυναίκα του και τον τότε επτά χρονών γιο τους. Σε αντίθεση, αυτή η μαϊμού ο Σμπώκος γύρναγε παντού στη φυλακή δήθεν εργαζόμενος και σε ημιελεύθερη κατάσταση. Στη δικογραφία υπάρχει επιστολή του Σμπώκου προς τον αρχηγό της αστυνομίας προκειμένου να τον προστατεύσει από τους εκβιαστές βομβιστές. Αναρωτιέμαι, εκατοντάδες αθώοι που στοιβάζονται στα κρατητήρια ως φιλοξενούμενοι ή μη έχοντες να πληρώσουν, σε άθλιες συνθήκες δεν έστειλαν επιστολή στον αρχηγό; Η δεν έφτασε;» 

-Συνελήφθη ο Χριστόδουλος Ξηρός. Τον έχετε γνωρίσει. Γιατί πιστεύετε ότι τα έκανε όλα αυτά; 

«Ο Χριστόδουλος θα μπορούσε να ζήσει ήσυχα και μέσω των αδειών να αποκτήσει μία κανονικότητα η ζωή του, να μεταχθεί ως είχε δικαίωμα στις αγροτικές φυλακές προσμένοντας σε μερικά χρόνια να βγει. Αντ' αυτού προτίμησε να είναι συνεπής σε αυτά που έλεγε. Διάλεξε το δύσκολο, το δύσβατο μονοπάτι. Είναι συνεπής». 

-Η Αστυνομία λέει ότι θα γκρέμιζε τις φυλακές για να αποδράσουν οι «Πυρήνες της Φωτιάς» και άλλοι ποινικοί. 

«Η αστυνομία έχει ειδικούς πυροτεχνουργούς που γνωρίζουν αν κάτι είναι τεχνικά εφικτό ή όχι. Αλλωστε αυτές τις μέρες μπορούν να συμβουλευθούν και τις τεχνικές γνώσεις της... Λίτσας. Αν ισχύει το σενάριο αυτό, είναι τιμητικό κατά τη γνώμη μου για τον Χριστόδουλο να προσπαθήσει να ελευθερώσει τους συντρόφους του. Με την προϋπόθεση να μην τραυματιστούν αθώοι άνθρωποι». 

-Ο Ξηρός είπε στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν ότι το μόνο πράγμα που δουλεύει τελικά στην Ελλάδα είναι η Αστυνομία. 

«Δεν πιστεύω ότι είπε κάτι τέτοιο, αλλά στην υποθετική απάντηση να υποθέσω ότι είναι τρεις οι λόγοι. Πρώτος: η αξία του νικητή, δίνει δόξα στο νικημένο. Αλλά δεν το πιστεύω. Δεύτερον: φαντάσου πόσο άθλια είναι όλα τα υπόλοιπα στο ελληνικό κράτος. Το πιθανότερο. Τρίτον: μαλακίες να περάσει η ώρα. Κι αυτό δε μου πάει, όμως». 

-Είναι γνωστό ότι στη φυλακή κάνετε παρέα με τους «Πυρήνες». Τους έχετε βοηθήσει; 

«Αυτοί οι εννιά είναι φίλοι μου και κάναμε παρέα. Εχουμε μείνει και μαζί. Ηλικιακά θα μπορούσαν να είναι παιδιά μου. Γενικά, τους καμαρώνω. Οσο γι' αυτά στα οποία δε συμφωνώ μαζί τους, τους τα λέω όταν κουβεντιάζουμε, αν και τώρα μας απαγορεύουν να μιλάμε, εκτός βέβαια των τυχαίων συναντήσεων. Δε χρειάστηκαν ποτέ τη βοήθεια κανενός στις φυλακές. Μπήκαν πιτσιρίκια, αλλά ήταν άντρες. Τώρα, όταν απολαμβάνεις έναν καλό καφέ με τον φίλο σου, σημασία έχει τι κουβεντιάζεις και όχι ποιος έφτιαξε τον καφέ». 

-Ποια η διαφορά μεταξύ ποινικών και αντεξουσιαστών κρατουμένων; 

«Οι πολιτικοί κρατούμενοι έχουν το τεκμήριο της καθαρότητος του αγωνιστή που υποθηκεύει τη ζωή του στον αγώνα του. Είναι άνθρωποι που έχουν διαβάσει, έχουν κατανοήσει ποιος είναι ο αντίπαλος και ευκολότερα αποκωδικοποιούν τα γεγονότα. Αλλά οι ταμπέλες καμιά φορά ή είναι βαριές και πέφτουν ή ξεθωριάζουν ή είναι κάλπικες. Οι ποινικοί είναι γενικά ένα μαύρο χάλι. Εχουν όλα τα κακά της μοίρας τους. Ανεξαρτήτως του τί φταίει δυστυχώς, είναι έτσι. Κάποιοι, λίγοι δυστυχώς, διαφέρουν και είναι και περισσότερο αντεξουσιαστές στην πράξη από τους ψευδεπίγραφους». 

-Περιγράφουν το κελί σας ως ένα από τα καλύτερα των φυλακών. Υπάρχουν τελικά VIP κελιά και κρατούμενοι δύο ταχυτήτων; 

«Αδόκιμος όρος. VIP κελιά, VIP κρατούμενοι. Κλειδωθείτε μια μέρα (όχι δέκα χρόνια) στην τουαλέτα του σπιτιού σας, γιατί τόσο είναι τα κελιά, και θα νιώσετε πόσο VIP θα μπορείτε να αισθανθείτε. Κρατούμενοι υπάρχουν πολλών ταχυτήτων. Η φυλακή είναι μία άκρως ταξική κοινωνία, θυγατρική της κοινωνίας μας. Η προσπάθεια να διατηρήσεις σώας τα φρένας και στοιχειώδη αξιοπρέπεια είναι επίπονη διαδικασία, αλλά και κορυφαίο συντηρητικό. Αν όλα πηγαίνουν καλά γι' αυτούς που αγαπάς και νοιάζεσαι, σιγά σιγά, δυστυχώς συνηθίζεις την κλεισούρα και την ξεπερνάς. Το συντριπτικό ποσοστό των κρατουμένων είναι άρρωστοι, ναρκομανείς και από εκεί πηγάζει και η βία και η εγκληματικότητα εντός των τειχών». 

-Τι θα ψηφίσετε; 

«Ψηφίζω από το 1981 ΚΚΕ εσωτερικού. Θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παραδόξως, από τις ευρωεκλογές θυμήθηκαν τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων μετά από επτά χρόνια και δε μου επιτρέπουν. Δεν έχω πολλές προσδοκίες από τον ΣΥΡΙΖΑ, αν και έχει αρκετά καλά στελέχη. Τώρα που θα καταλήξουν, πως θα αντισταθούν στη δόλια πόρνη την εξουσία με τόσους μύκητες που έχουν μαζέψει, μένει να το δούμε. Πάντως είναι η μόνη διέξοδος μας ούτως ώστε να πάει στο διάολο όλη αυτή η παλιοπαρέα. Πρέπει να καταλάβουμε όμως ότι δεν αρκεί να ψηφίζεις μόνον κάθε τέσσερα χρόνια, έστω κι αν ψηφίζεις σωστά, είναι πολύ πολύτιμη η ζωή των παιδιών μας για να τους αφιερώνουμε μία βόλτα κάποια Κυριακή κάθε τέσσερα χρόνια».