Ελένη Φουρέιρα στο «ΟΛΑ Πρώτη Φορά»: «Θα ''κοπανιέμαι'' όσο αντέχω»

Η Ελένη Φουρέιρα βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης, στο πλατό του «ΟΛΑ Πρώτη Φορά», για την επίσημη «τηλεοπτική πρώτη» του νέου look χρώματος γκρι στα μαλλιά. «Μου αρέσει να πειραματίζομαι με το στιλ μου. Αυτό είναι ένα ασημί-γκρι χρώμα. Το έβλεπα και ήθελα πάρα πολύ να το κάνω! Του λέω του κομμωτή μου: ''Κάνε ότι θες παιδί μου, έχω βαρεθεί άλλαξε με!''», είπε η Ελένη Φουρέιρα.

Η τραγουδίστρια μοιράζει τις ώρες της στο θέατρο και στην πίστα καθώς πρωταγωνιστεί στο «80's- The Musical» και εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο Teatro, μαζί με τον Κωνσταντίνο Αργυρό και την Πάολα. «Η Πάολα ήταν από τις αγαπημένες μου, πριν την δουλέψω μαζί της και τώρα που συνεργάζομαι μαζί της και τη γνωρίζω, είναι πολύ πολύ αγαπημένη μου. Είναι αυτό που φαίνεται. Είναι πολύ cool, έχει χιούμορ, είναι απίστευτη. Και ο Αργυρός όμως είναι καταπληκτικός!», είπε για τη συνεργασία της.

Στις ελεύθερες ώρες της, τι κάνει; «Δεν έχω και πολλές ελεύθερες ώρες. Κοιμάμαι», απάντησε η Ελένη Φουρέιρα.

«Θα κοπανιέμαι όσο αντέξω»
Έχει αλλάξει από το ξεκίνημα της; «Αυτό που έχει αλλάξει είναι η ηλικία. Μεγαλώνουμε σιγά σιγά. Η αλήθεια είναι ότι με αγχώνει ο χρόνος. Όλες τις γυναίκες τις αγχώνει. Δεν θα μου άρεσε να με δω πολύ μεγαλωμένη». «Αυτό που σε αγχώνει είναι ότι δεν θα μπορείς να φτάσεις κάποια ηλικία και να κοπανιέσαι τόσο πολύ;», την ρώτησε η Δούκισσα Νομικού για να πάρει την απάντηση: «Θα κοπανιέμαι όσο αντέξω»

Για την σέξι εικόνα της, είπε: «Δεν με ενδιαφέρει πάντα να βγαίνω σέξι. Μπορεί να νομίζει ο κόσμος ότι το θέλω πολύ Είναι και το ρεπερτόριο που το απαιτεί. Σκέψου εμένα στη σκηνή να τραγουδάω το ''Ραντεβού στην παραλία και νιώθω σέξι'' με κλειστό πουκαμισάκι»

Έχει πάθει ποτέ κρίση πανικού στη σκηνή; «Μία φορά, με τον Γιώργο Μαζωνάκη στο ''Thalassa''. Βασικά επειδή είμαι μεγαλωμένη έτσι, θεωρώ ότι η κρίση πανικού είναι και λίγο πολυτέλεια. Αν θέλεις να ζήσεις και να δουλέψεις δεν το πολυσκέφτεσαι... Εκείνη την περίοδο είχα ζοριστεί και αγχωθεί πάρα πολύ. Το είχα κρατήσει μέσα μου. Δεν είχα ξεσπάσει!... Θυμάμαι εκεί που τραγουδούσα και ήμουν μια χαρά και ξαφνικά δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Σταματάω. Και είπα ''Θέλω να φύγω τώρα, τρέχοντας'΄. Γύρισα πλάτη, πήρα μία ανάσα και έβγαλα όλο το πρόγραμμα με κρίση πανικού».

Ο πατέρας του συντρόφου της, Σπυράγγελου Λυκούδη και αντιδήμαρχος του Αργοστολίου, Διονύσης Λυκούδης, στην φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην κεντρική πλατεία της πόλης της Κεφαλονιάς, είχε καλέσει τη «νύφη» του Ελένη Φουρέιρα, την οποία ευχαρίστησε από τη σκηνή: «Ευχαριστούμε την Ελένη που ταξίδεψε όλη νύχτα για να ρθει κοντά μας, ξενύχτησε για να είναι κοντά μας και είναι έτοιμη να μας χαρίσει τα πιο όμορφα Χριστούγεννα, την πιο όμορφη εκδήλωση για το άναμμα του δέντρου μας! Ελένη σ’ ευχαριστούμε και μην ξεχνάτε θα την κάνουμε και γρήγορα Κεφαλλονίτισσα».

Τι έχει να πει για την ανακοίνωση του «πεθερού» της;  «Εγώ πήγα για να ανάψω το δέντρο στην Κεφαλονιά. Είχε πάρα πολύ κόσμο. Πήγα στο ορφανοτροφείο και μοίρασα κάποια δωρα στα παιδιά. Αυτό. Εγώ έκανα τη δουλειά μου. Την αιφνιδίασε ο πατέρας του Σπυράγγελου Λυκούδη; «Ξέρεις αυτά τα πράγματα, όταν γίνονται από την καρδιά ενός ανθρώπου και λέγονται με αγάπη, δεν μπορείς να το συζητήσεις, ούτε να απαντήσεις σε κάτι. Ήταν πάρα πολύ ωραίο και γλυκό αυτό που είπε», απάντησε.

Τι έκανε με τα πρώτα χρήματα που έβγαλε; «Πήγα και πήρα αθλητικά παπούτσια, γνωστής εταιρίας. Γιατί είχα μούφα, όπως λέμε και ντρεπόμουνα στο σχολείο. Τα είχα αγοράσει μοιράζοντας φυλλάδια». Για τον ρατσισμό που δέχτηκε στο σχολείο τόνισε: «'Όταν είσαι μικρό παιδί δεν μπορείς να αντιληφθείς τα πράγματα όπως όταν είσαι μεγάλη. Τώρα θα αντιδρούσα διαφορετικά, δεν θα έλεγα “είμαι άσχημη, έχω σγουρά μαλλιά”. Σαν παιδί έλεγα μέσα μου ότι έχω κάποιο πρόβλημα, δεν μπορούσε να μου το εξηγήσει η μητέρα μου και έλεγα άρα είμαι άσχημη. Στο σχολείο είχα αντιμετωπίσει ρατσισμό, ήμουν γενικά απομονωμένη»

Τέλος, για τα φτωχικά παιδικά της χρόνια, είπε: «Είχα δύο γονείς, έναν πατέρα που δούλευε οικοδομή με σπασμένα χέρια. Θυμάμαι τον πατέρα μου μία ζωή με κομμένα χέρια. Και τη μητέρα μου, που δεν έχει σταματήσει να δουλεύει ποτέ με τέσσερα παιδιά...».