Ο «ευρωπαράδεισος» έχει πλάνα για την Εύα Καϊλή

Με τον αέρα της νικήτριας ως η υποψήφια που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους στο ευρωψηφοδέλτιο της «Ελιάς», η Εύα Καϊλή μπαίνει την προηγούμενη Τρίτη στο Smart της, ανοίγει τα παράθυρα, βάζει στη διαπασών το αγαπημένο της κομμάτι «Don’t you worry child» («Μην ανησυχείς, παιδί μου») και τραγουδά δυνατά τον στίχο «Ο παράδεισος έχει πλάνα για σένα». Σε λίγες ώρες θα πετάξει για Βρυξέλλες και τα συναισθήματα είναι ανάμικτα: από τη μία ο ενθουσιασμός της νίκης και η εξέλιξη της πολιτικής της καριέρας, από την άλλη μια νέα ζωή για πέντε χρόνια σε μια ξένη πόλη, μακριά από οικογένεια και φίλους. Προτιμά να χαρεί τη νίκη της και να πατήσει το γκάζι με κατεύθυνση τη Βάρκιζα, σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά. Το στρουμπουλό κοριτσάκι που κάποτε καθόταν ντροπαλό σε μια γωνία στο προαύλιο είναι το ίδιο πρόσωπο με την όμορφη γυναίκα που κάνει πολιτικές συγκεντρώσεις, αμφισβητεί τον αρχηγό του κόμματός της και μπαίνει στη Βουλή ξεσηκώνοντας επιφωνήματα θαυμασμού - ενίοτε και σεξιστικών, προσβλητικών σχολίων. Κάποτε το κοριτσάκι θα κατέβαζε τα πράσινα μάτια του. Η γυναίκα του σήμερα, όμως, τους βάζει στη θέση που τους αρμόζει - στο Πειθαρχικό. 
  


«Η ωραία της Βουλής», «η πιο νέα βουλευτής των εκλογών του 2004», «η πιο σέξι πολιτικός της Ευρώπης», «το αντίπαλο δέος της Ελενας Ράπτη», «η Βarbie του ΠΑΣΟΚ» είναι οι πάγιοι χαρακτηρισμοί που συνοδεύουν το όνομα της Θεσσαλονικιάς πολιτικού, συχνά με μια δόση ειρωνείας από το 2002, οπότε και εκλέχθηκε για πρώτη φορά δημοτική σύμβουλος Θεσσαλονίκης με τον συνδυασμό του Σπύρου Βούγια. Αν για τους αντιπάλους της η πολιτική της αποτίμηση εξαντλείται στην ομορφιά της, οι συνεχείς εκλογικές νίκες στις αναμετρήσεις του 2004, του 2007, του 2009 και του 2012 που την οδήγησαν στη Βουλή με την ψήφο του κόσμου (άσχετα αν σε δύο από αυτές έχασε την έδρα της από αρχηγικές σπόντες) είναι η δική της αποστομωτική απάντηση στην πολιτική χολή που ποινικοποιεί το κάλλος. Το όνομα «Εύα Καϊλή» πλέον θα έχει και μία έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο μετά τη σαρωτική της νίκη στις πρόσφατες ευρωεκλογές του 2014, μια αναμέτρηση-θρίλερ για τους υποψηφίους του ψηφοδελτίου της «Ελιάς», που έφαγαν κυριολεκτικά τη σκόνη της 36χρονης καλλονής. Πρώτη με 117.829 ψήφους, με δεύτερο τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη με 109.583 ψήφους, η Εύα Καϊλή αναμετρήθηκε στα ίσα με προβεβλημένα στελέχη της παλιάς πλην συστημικής φρουράς του μιντιακού και πολιτικού συστήματος, και ονόματα όπως ο Παντελής Καψής, η Κατερίνα Μπατζελή και η Συλβάνα Ράπτη εγκατέλειψαν το όνειρο της ευρωέδρας, κάνοντας προφανώς τον δικό τους απολογισμό. Το θέμα είναι ότι από τις μόλις δύο έδρες που πήρε η «Ελιά», η μία ανήκει στην Καϊλή μετά τη σαρωτική της επικράτηση, μία νίκη που ήρθε όμως με το σταγονόμετρο και σκαμπανεβάσματα - όπως σχεδόν καρμικά έχει συμβεί πολλάκις στην πολιτική της καριέρα. Επειτα από 12 χρόνια στην πολιτική αρένα με τους μαθουσάλες του συστήματος, η Βορειοελλαδίτισσα ευρωβουλευτής μπορεί για πρώτη φορά να αισθάνεται δικαιωμένη για την επικοινωνιακή εικόνα της, η οποία κάποτε της στοίχισε προσβολές, υπονοούμενα για την επιλογή των εκάστοτε ερωτικών της συντρόφων και ειρωνικούς χαρακτηρισμούς όπως εκείνοι της «καλτσοδέτας» από τον Σωκράτη Ξυνίδη και του «ογκόλιθου της πολιτικής» από τον Χάρη Καστανίδη - για την ιστορία, αμφότεροι παραπέμφθηκαν από την ίδια στο Πειθαρχικό της Βουλής. Η εκδίκηση, όμως, είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, ο οποίος επίσης προτιμά να τον αντιπροσωπεύει μια νέα, μετριοπαθής πολιτικός σαν τα κρύα τα νερά παρά ένας ογκόλιθος στα κιλά και στις προκαταλήψεις φαταούλας του συστήματος.    

Η επαναστάτρια απουσιολόγος

Η Εύα Καϊλή δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι. Δεν μεγάλωσε καν σε μια οικογένεια με έντονο πολιτικό στίγμα και κομματικά ερείσματα. Οι γονείς της ήταν άνθρωποι πολιτικοποιημένοι, χωρίς όμως να σέρνονται στα κομματικά άρματα. Ο πατέρας της, Αλέξανδρος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Λύκειο και βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει μηχανολόγος - ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ. Στα 23 του χρόνια έχει ήδη γίνει πατέρας της Εύας, καρπού του έρωτά του με τη Μαρία Ιγνατιάδου, ποιήτρια και συγγραφέα, απόφοιτη της Σχολής Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, με ρίζες από τον Πόντο και την Καππαδοκία και μεγαλωμένη στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου βρέθηκε στα γυμνασιακά της χρόνια. Η μικρότερη αδερφή της, Μανταλένα, μια εξίσου όμορφη κοπέλα, τελειόφοιτη της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ με μεταπτυχιακά στο Λονδίνο, θεωρείται για πολλούς το alter ego της Εύας. Και όχι άδικα. Η Μανταλένα είναι ουσιαστικά ο μόνος άνθρωπος που χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης της ξανθιάς πολιτικού, εκείνη που έχει βιώσει από κοντά τις προσωπικές απογοητεύσεις της, τις πολιτικές ανησυχίες, τα συναδελφικά μαχαιρώματα, τα τραβήγματα του κομματικού χαλιού, τις εκλογικές νίκες και τις προεκλογικές καμπάνιες, τις νυχτερινές εξορμήσεις στα νεανικά στέκια, τους έρωτες και τους χωρισμούς. Από μικρή ηλικία άλλωστε η Εύα Καϊλή δεν φημιζόταν για τον εξωστρεφή της χαρακτήρα. Κάθε άλλο. Ντροπαλή, χαμηλών τόνων και ήσυχη, τα μαθητικά της χρόνια (στο 38ο Δημοτικό, στο 13ο Γυμνάσιο και στο 1ο Λύκειο Θεσσαλονίκης) δεν είχαν εντάσεις, ούτε εφηβικές εξάρσεις και επαναστάσεις. Είχαν μόνο διάβασμα. Οχι από υποχρέωση ή από τις συνήθεις γονικές παραινέσεις, αλλά φυσικά και αβίαστα, αφού οι δύο αδερφές μεγαλώνουν σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία, όπου συγγράμματα φιλοσοφίας και ποιητικά πονήματα παρατάσσονται κατά εκατοντάδες δίπλα σε ιστορικούς τόμους, κλασικά κείμενα και μυθιστορήματα. Το διάβασμα για την Εύα ήταν μια φυσική ανάγκη, μια σχεδόν οικογενειακή συνήθεια, ενώ οι φιλοσοφικές και κοινωνικοπολιτικές συζητήσεις έδεναν τα τέσσερα μέλη του οίκου Καϊλή. Μόλις στα 12 χρόνια της θα τραβήξει από τη βιβλιοθήκη να διαβάσει τον «Υπεράνθρωπο» του Νίτσε. Δεν ήξερε ότι δεν είναι για την ηλικία της, αλλά αυτό δεν σήμαινε κάτι. Της έκανε εντύπωση ο τίτλος, το άνοιξε και το διάβασε όλο. Μπορεί τότε να μην κατάλαβε τίποτα, κατάλαβε όμως αργότερα.  Ολοι θυμούνται τη μαθήτρια Εύα να κάθεται ήσυχη στο θρανίο της, να αποσπά υψηλές βαθμολογίες, να μελετάει στη διάρκεια των διαλειμμάτων, να απέχει από τα ξένοιαστα παιχνίδια και τις συζητήσεις της πλειοψηφίας των συμμαθητών της στο προαύλιο. Οταν στο Λύκειο τα κορίτσια της τάξης της μαζεύονταν στα διαλείμματα και έκαναν σχέδια για τις εξόδους του Σαββατοκύριακου, η Εύα επέστρεφε ήσυχη στο μεσοαστικό διαμέρισμα όπου μεγάλωσε, στην περιοχή Συντριβάνι, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, αδιάφορη για τις βραδινές εξόδους και περισσότερο ορεξάτη να βυθιστεί στον οικογενειακό μικρόκοσμο, δίπλα στα βιβλία, στους γονείς, στην αδερφή της και τα ξαδέρφια της. Ενα ήσυχο, σχεδόν αντικοινωνικό κορίτσι, που ήθελε να δίνει χαρά στους γονείς της με τις καλές της επιδόσεις, όχι επειδή της το επέβαλλαν, αλλά επειδή της το καλλιέργησαν. Η μόνη ένδειξη -αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί σημάδι- του πολιτικού μικροβίου που φώλιαζε μέσα της ήταν η έντονη παρουσία της στις συνήθεις μαθητικές καταλήψεις. Τότε η καλή, μελετηρή μαθήτρια Λυκείου, πρόεδρος επίσης του 15μελούς Συμβουλίου, έβαζε στο συρτάρι τις σημειώσεις του επόμενου μαθηματικού τεστ και πρωτοστατούσε στις καταλήψεις με δυναμισμό, που πήγαινε κόντρα στο χαμηλό προφίλ της ατσαλάκωτης απουσιολόγου. Από τη μία οι καταλήψεις και από την άλλη τα ξένοιαστα καλοκαίρια στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου ζούσε ο παππούς και η γιαγιά από την πλευρά της μητέρας της, ήταν οι στιγμές όπου αποκαλυπτόταν η πιο αλέγκρα, έντονη πλευρά της. Σε εκείνη την αυλή του πατρικού σπιτιού, η Εύα Καϊλή μαζί με ένα τσούρμο από ξαδέρφια και παιδιά της γειτονιάς θα χαιρόταν για πολλά καλοκαίρια την απόλυτη ξενοιασιά και την ελευθερία, τα ανέμελα παιχνίδια πριν από την ενηλικίωση, τις σπουδές, τις ερωτικές απογοητεύσεις, τις πολιτικές βουτιές. Η μελέτη και το διάβασμα έπιασαν τόπο και η Εύα περνάει στην Αρχιτεκτονική του ΑΠΘ. Για άλλη μια φορά το μόνο που ζητάει ως δώρο από τους γονείς της είναι βιβλία. Και αυτά τα 12 βιβλία με τα οποία θα αποχωρήσει από το βιβλιοπωλείο θα σφραγίσουν το τέλος της μαθητικής ζωής, εγκαινιάζοντας το πέρασμα στην ενηλικίωση και στις περιπέτειες. 



Τα φοιτητικά χρόνια και η πρώτη εκλογή

Τα φοιτητικά χρόνια θα είναι καθοριστικά για το μέλλον της πολιτικού αλλά και της γυναίκας όπως διαμορφώθηκε σήμερα. Η Εύα τους πρώτους μήνες της φοίτησης είναι, ως είθισται, ψαρωμένη αλλά σιγά-σιγά θα αρχίσει να ανθεί. Της κάνουν εντύπωση οι κακές συνθήκες του πανεπιστημιακού χώρου, η αφροντισιά, η ακαταστασία και το χάος που βασιλεύουν εντός και εκτός διδακτικών αιθουσών και σύντομα αναλαμβάνει δράση. Ενεργό μέλος της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ από το 1992 και της φοιτητικής ΠΑΣΠ, θα ασχοληθεί έντονα με τις παραταξιακές δραστηριότητες, ενώ, ως πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ από το 2001 έως το 2002, γίνεται ευρύτερα γνωστή στους φοιτητικούς κύκλους. Ηδη, όμως, η Εύα Καϊλή ξεχωρίζει για το όμορφο φωτογενές της πρόσωπο και, παρά τις αυξομειώσεις βάρους, το ψηλό της ανάστημα και τα έντονα μάτια της, μπαίνει στη λίστα με τους δημοφιλείς της σχολής. Από τα 19 της χρόνια οι αλλαγές πάνω της είναι εντυπωσιακές, όχι μόνο στην εμφάνισή της, αλλά και στην εν γένει συμπεριφορά της. Για πρώτη φορά αρχίζει να γίνεται πιο κοινωνική, να αποκτά παρέες εκτός από την αδερφή της και τα συγγενικά της πρόσωπα, να βγαίνει έξω, αν και όχι τόσο όσο οι συμφοιτητές της, να δραστηριοποιείται πολιτικά. Το μπουμπούκι άνθισε και δεν περνά διόλου απαρατήρητο από τους εραστές του εστέτ. Εκεί στα 19, θα έρθει και ο πρώτος έρωτας. Πολλοί τη θυμούνται να πηγαίνει ως ακροάτρια στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης και να παρακολουθεί από το στούντιο τις ραδιοφωνικές εκπομπές. Είναι η πρώτη της επαφή με τη δημοσιογραφία και τα στούντιο, έστω και σε ρόλο παρατηρητή. Είναι επίσης και η πρώτη φορά που θα καλωσορίσει τον έρωτα στη ζωή της, αφού σε εκείνο το στούντιο θα γνωρίσει τον ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό παραγωγό Βασίλη Γαλανό, με τον οποίο θα αναπτύξει πολύχρονη σχέση. Συγχρόνως η φοιτητική δράση συνεχίζεται και ως πρόεδρος των φοιτητών θα γνωριστεί με τον καθηγητή συγκοινωνιολόγο του ΑΠΘ και αργότερα υπουργό Συγκοινωνιών, Σπύρο Βούγια, με την κόρη του οποίου είναι επίσης συμφοιτήτριες. Μια γνωριμία που θα είναι κομβική για τη μετέπειτα πολιτική της καριέρα και θα σημάνει τη μετέπειτα κάθοδό της στην κεντρική πολιτική σκηνή. Στις δημοτικές εκλογές του 2002 ο Σπύρος Βούγιας, υποψήφιος τότε δήμαρχος Θεσσαλονίκης, υποστηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ, διορατικός και άνθρωπος με υψηλό γούστο, της προτείνει να κατέβει με τον συνδυασμό του υποψήφια δημοτική σύμβουλος. Είναι το φρέσκο όμορφο πρόσωπο, με πολιτική δράση και λόγο - αν και ακόμα «άψητο», αλλά που διέθετε όλο το υπόβαθρο για να καλλιεργηθεί και να αποκτήσει ουσία. Ο Σπ. Βούγιας δεν βγήκε τελικά δήμαρχος, αλλά η Καϊλή εκλέχθηκε δημοτική σύμβουλος και το όνομά της θα αρχίσει να γίνεται γνωστό και πέρα από τα όρια του Θερμαϊκού κόλπου. Στα τέλη της σημιτικής περιόδου, προς το 2004, το ΠΑΣΟΚ ψάχνει «λαμπερές παρουσίες» και «νέα άφθαρτα πρόσωπα», και η πολιτική «ανακάλυψη» του Σπύρου Βούγια, όπως τον πιστώνουν, κάνει κλικ στα μεγάλα κεφάλια της Χαριλάου Τρικούπη. Επίσης, στη Θεσσαλονίκη έχει ήδη κάνει έντονη την πολιτική της παρουσία η εκθαμβωτική Ελενα Ράπτη ως το νέο πουλέν της Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ ψάχνουν το αντίπαλο δέος. Για κάποιους αυτό τότε ερμηνεύτηκε κάπως σαν «διαγωνισμός ομορφιάς» στην πασαρέλα της πολιτικής, αναμασώντας ουσιαστικά τα κλισέ που θέλουν τους Θεσσαλονικείς να ανέχονται όποιον άλλο χαρακτηρισμό πλην εκείνον του «δύσμορφου». Η Εύα, που εκείνη την εποχή είχε ολοκληρώσει τις σπουδές της, βρισκόταν σε αναζήτηση επαγγελματικής στέγης και στην ουσία ψαχνόταν. Το ίδιο, βέβαια, ψαχνόταν και το ΠΑΣΟΚ και σε μια ευτυχή συγκυρία, οι αμοιβαίες αναζητήσεις τούς έφεραν στο ίδιο σταυροδρόμι. Το όνομα «Εύα Καϊλή» φιγουράρει στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ για τις εθνικές εκλογές του 2004, καταφέρνοντας να τραβήξει όλο το μιντιακό ενδιαφέρον πάνω στο όμορφο πρόσωπό της - και μαζί με το ενδιαφέρον και αρκετές χιλιάδες σταυρούς απελπισμένων Πασόκων που είχαν μπουχτίσει με τα καμώματα και την αλαζονεία μεγαλοστελεχών του κόμματος. Η μεγάλη της χαρά που τα κατάφερε με την πρώτη της απόπειρα να εκλεγεί έστω και στην τελευταία εκλόγιμη θέση θα κοπεί απότομα. Ο τότε αρχηγός Γιώργος Παπανδρέου, που είχε βάλει συμβολικά υποψηφιότητα και στην Α’ Θεσσαλονίκης, τελικά θα επιλέξει αυτή την περιφέρεια αντί της Α’ Αθήνας, στην οποία εκλεγόταν για χρόνια, και η Εύα θα βρεθεί εκτός Βουλής. Ηταν η νεότερη εκλεγείσα βουλευτής της Βουλής, μόνο που πήγε στην πηγή και νερό δεν ήπιε. Στεναχωριέται πολύ, αλλά δεν το βάζει κάτω. 



Πολιτικά σχέδια και δημοσιογραφία

Μπορεί ο Γ. Παπανδρέου να της έκοψε τη φόρα, αλλά οι προτάσεις, έστω και από άλλους χώρους, έρχονται βροχή. Ιδιαίτερα η πρόταση του MEGA το 2004 να αναλάβει την παρουσίαση του δελτίου ειδήσεων του Σαββατοκύριακου ακούγεται πολύ δελεαστική. Είναι η περίοδος κατά την οποία έχει χάσει τα παραπανίσια κιλά, η άδικη απώλεια της έδρας πολλαπλασιάζει τα αισθήματα συμπάθειας για τη φέρελπι πολιτικό και στο εξής εκκολαπτόμενη δημοσιογράφο.
Στο τιμόνι του δελτίου του Σαββατοκύριακου θα καθίσει για τρία χρόνια, μια περίοδος ευτυχής για την ίδια, κατά την οποία θα αποκτήσει εμπειρία στον τηλεοπτικό φακό, αντανακλαστικά στον χειρισμό της επικαιρότητας και με τη βοήθεια μιας έμπειρης δημοσιογραφικής ομάδας στον πλευρό της θα κλείσει τον κύκλο στο κανάλι επιτυχώς, φροντίζοντας κιόλας να ολοκληρώσει τις σπουδές της το 2005 στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας. Εχοντας επίσης γίνει μέλος της ΕΣΗΕΑ, η φιλομαθής πολιτικός ταυτόχρονα ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά. «Θέλω να μιλάει το βιογραφικό μου για μένα και όχι εγώ για το βιογραφικό μου», συνηθίζει να λέει σε όσους εντυπωσιάζονται από τη συνεχή ανάγκη της για μάθηση. Τα πολιτικά της σχέδια όμως είναι πάντα παρόντα και οι συγκυρίες την ευνοούν. 



Στις εκλογές του 2007 δηλώνει παρούσα και αυτή τη φορά εκλέγεται. Είναι η εποχή που τα σενάρια αλλαγής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ δίνουν και παίρνουν και ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι το αντίπαλο δέος του Γ. Παπανδρέου. Η Εύα Καϊλή, φανερά στο πλευρό του και με τον αυθορμητισμό των 29 της χρόνων, τριγυρίζει στις συγκεντρώσεις του χτυπώντας το ταμπούρλο για να δίνει ρυθμό στα συνθήματα των συγκεντρωμένων. Ο Βενιζέλος θα χάσει, η ήττα του θα τη στεναχωρήσει αλλά εκείνος, ως μέντοράς της, πλέον την καθοδηγεί, τη στηρίζει, της δίνει ευκαιρίες. Και η ίδια φροντίζει ως «καλή μαθήτρια» να δουλεύει μεθοδικά, να ενημερώνεται, να δίνει το «παρών» σε όλες τις κομματικές διεργασίες. Ολα δείχνουν ότι θα έχει μια ανοδική πολιτική εξέλιξη ακόμα κι αν δεν είναι η ώρα της.
 


Το 2009 επανεκλέγεται πανηγυρικά - έστω κι αν το καθεστώς Παπανδρέου την αντιμετωπίζει περίπου ως παρείσακτη. Δεν έκρυψε ποτέ την προτίμησή της στον Βενιζέλο, ούτε προτίθεται να τον προδώσει. Το 2011, με τη «φαεινή» ιδέα του Παπανδρέου για το δημοψήφισμα, δράττεται της ευκαιρίας όσο λίγοι τόλμησαν από το στρατόπεδο Βενιζέλου. Επιτίθεται πρώτη δημόσια στον τότε πρωθυπουργό και τον καλεί να συγκροτήσει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, χωρίς τον ίδιο φυσικά. Απειλεί μάλιστα ότι, εάν δεν φύγει ο Παπανδρέου, η ίδια δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του. Τότε ήταν που ένας «κηπουρός» του, ο Σωκράτης Ξυνίδης, απαξιώνοντας κάθε έννοια καλής συμπεριφοράς και τρόπων την αποκαλεί μέσα στη Βουλή «καλτσοδέτα» την ώρα που εκείνη βρισκόταν στο βήμα. 



Η Καϊλή δεν το ακούει με τα αφτιά της, αλλά λίγα λεπτά αργότερα ενημερώνεται για το σεξιστικό σχόλιο και δεν είναι καθόλου διατεθειμένη να το περάσει στο ντούκου. Είναι εκλεγμένη βουλευτής και καμία γυναίκα δεν θα ήθελε να την αποκαλούν έτσι ιδιωτικά, πόσο μάλλον και δημοσίως μέσα στη Βουλή, απλώς και μόνο επειδή είναι αφενός ωραία, αφετέρου ενοχλητική με τις απόψεις της. Ο Ξυνίδης θα πάει στο Πειθαρχικό, όπως και ο Καστανίδης όταν αναφέρθηκε την ίδια περίοδο σε εκείνη με τον ειρωνικό χαρακτηρισμό «ογκόλιθος της πολιτικής». Χάρη βέβαια σε αυτή την πολιτική της παρέμβαση στο Κοινοβούλιο και τον σάλο που ακολούθησε, η Εύα Καϊλή έγινε θέμα και στη βρετανική εφημερίδα «Sun» που της χάρισε τον τίτλο της «πιο σέξι πολιτικού της Ευρώπης» , σε ένα κείμενο που έβριθε θετικών σχολίων για το πλούσιο βιογραφικό της και την πολιτική της εξέλιξη.  

Σεξισμός και αδικίες

Από σχόλια και επιφωνήματα θαυμασμού δεν είναι άμαθη η όμορφη πολιτικός. Από την πρώτη μέρα, οπότε με δέος μπήκε στον χώρο της Βουλής, η παρουσία της ξεσήκωνε χαρούμενα «τιτιβίσματα» και πονηρά γελάκια από τη γαλαρία των πίσω εδράνων. Οι όχι και τόσο εξοικειωμένοι με τις όμορφες παρουσίες εντός Κοινοβουλίου αρσενικοί εκπρόσωποι, άλλοι από αμηχανία, άλλοι από άγνοια και άλλοι από τη γνωστή αρσενική καφρίλα, πολλάκις προσπάθησαν να της αποσπάσουν την προσοχή πότε με έντονα βλέμματα και πότε με άνοστα «καμακίστικα» αστειάκια που έλεγαν φωναχτά δίπλα της. Από την αρχή φρόντισε να τους κόψει τον βήχα, πριν παγιωθεί η συμπεριφορά τους. 



Πολλοί τη θυμούνται στις πρώτες της μέρες στο Κοινοβούλιο να κατευθύνεται στα πίσω έδρανα κι όταν κάποιοι βουλευτές άρχισαν ενοχλητικά να γελάνε σχολιάζοντας μεταξύ τους την εντυπωσιακή της εμφάνιση με τρόπο όχι και τόσο κομψό, εκείνη να στρέφεται ατάραχη και σοβαρή προς το μέρος τους λέγοντας: «Εμένα πάντως δεν μου φαίνεται καθόλου αστείο». Η παγωμάρα των βουλευτών που ξαφνικά σοβάρεψαν κι έφτιαχναν τις γραβάτες τους ήταν μια μικρή μόνο ένδειξη της ενοχής τους. Οι χαρακτηρισμοί και οι συχνά άκομψες συμπεριφορές βρίσκονται πάντα στο μενού της πολιτικής ατζέντας, όπως και οι απογοητεύσεις, ειδικά αν προέρχονται από «δικούς σου» ανθρώπους. Μια τέτοια απογοήτευση ήταν για εκείνη το 2012. Στις εκλογές του Ιουνίου είναι πρώτη σε σταυρούς στη Θεσσαλονίκη, αλλά το ΠΑΣΟΚ εκλέγει εκεί μόνο μία έδρα, την οποία ο Βενιζέλος προτιμά τελικά να κρατήσει ο ίδιος (αντί να εκλεγεί στην Κρήτη, όπως επίσης είχε δικαίωμα), με αποτέλεσμα να μείνει εκτός Βουλής. Η στεναχώρια της είναι μεγάλη, νιώθει απογοητευμένη και προς στιγμήν προδομένη. Δεν το κρύβει, ούτε δέχεται την πρόταση να συμμετάσχει στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος ως χρύσωμα στο χάπι του αποκλεισμού. Αντί για θέση στο Δημόσιο σε κάποιο κέντρο, υπηρεσία, επιτροπή κ.τ.λ., όπως συνηθίζεται για το βόλεμα των όποιων αδικημένων των εκλογών, η Καϊλή λέει «όχι σε όλα» και προτιμά να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στον ιδιωτικό τομέα, αναλαμβάνοντας θέση συμβούλου στον όμιλο Demco του Δημήτρη Κοντομηνά, στην ανάπτυξη στρατηγικής των διεθνών σχέσεων της επιχείρησης. Αν και πολλοί μιλάνε και για εμπλοκή της στο κανάλι ALPHA σε θέση συμβούλου και μάρκετινγκ, εκείνη το διαψεύδει εστιάζοντας στα καθήκοντά της στην Demco. Θα παραμείνει εκεί για έναν χρόνο, έχοντας ήδη αναλάβει τη θέση της προέδρου στο ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνας για Θέματα Ισότητας) μέσω του αρμόδιου υφυπουργού.

Η προσωπική της ζωή στο στόχαστρο

Στα 12 χρόνια της πολιτικής της δράσης η Εύα Καϊλή έχει βρεθεί αρκετές φορές στο στόχαστρο. Για λόγους μάλιστα που λιγότερο σχετίζονται με την πολιτική της υπόσταση και περισσότερο με την εξωτερική της εμφάνιση και την προσωπική της ζωή. Δύσκολα συγχωρείται σε μια γυναίκα με τη δική της ομορφιά και ηλικία να εκφράζει πολιτικές απόψεις σε δύσκολες και φορτισμένες περιόδους, όπως δύσκολα της συγχωρείται το ότι ο κόσμος την ψηφίζει σταθερά και τη βάζει στη Βουλή - και πρόσφατα πανηγυρικά και στην Ευρωβουλή. Αλλοι αποδίδουν την επιτυχία της στην αναγνωρισιμότητά της και άλλοι στην ομορφιά της. Μόνο που δεν αναφέρουν ότι πολύ πιο αναγνωρισμένοι και προβεβλημένοι πολιτικοί έμειναν εκτός. Οσο για την ομορφιά της, από πότε θεωρείται μείον για όποιον θέλει να κάνει καριέρα και, άραγε, τι γνώμη έχει γι’ αυτό ο κόσμος που την ψηφίζει. Ερωτήματα ρητορικά, αν και οι προκαταλήψεις πολλές φορές την έφεραν σε δύσκολη θέση - ακόμα και σε σημείο να στραπατσάρει σχεδόν την ομορφιά της για να μην της το χτυπάνε σαν κουσούρι. Από το ίδιο μικροσκόπιο -και συνήθως συνοδεία υπαινικτικών σχολίων- πέρασαν και οι εκάστοτε σχέσεις της. 



Ο επιχειρηματικός γόνος της οικογένειας Sanyo, Ντένης Παπαγεωργίου, ο Βασίλης Μιχαήλ, ο Νικόλας Αγούδημος και ο Πασχάλης Διαμαντίδης καταγράφηκαν από τα κοσμικά περιοδικά ως σχέσεις και δεσμοί, χωρίς κανένας να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, απ’ ό,τι αποδείχτηκε εκ των υστέρων. Η Εύα Καϊλή ήταν απλώς μια νέα και όμορφη κοπέλα που δεν υποκρινόταν ότι δεν έχει προσωπική ζωή, ούτε ότι ζει κλεισμένη σε μοναστήρι φτιάχνοντας κομποσκοίνια. Και στη Μύκονο πήγαινε διακοπές με την αδερφή της και τις φίλες της, και στη Χαλκιδική με τις παρέες της και σε συναυλίες του Μιχάλη Χατζηγιάννη, που είναι και φίλος της, και στον Αντώνη Ρέμο και στον Κωνσταντίνο Αργυρό, ανθρώπους που επίσης θεωρεί φίλους της. Η υποκρισία ποτέ δεν την αφορούσε, ούτε σκοπεύει να ενδυθεί τα ράσα για όποιον βιάζεται να την αποκλείσει από τα κοσμικά. Απλώς αποφεύγει πλέον να γίνεται βορά σε όποιον πρόθυμα βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα ή να την κατηγορήσει για αμετροέπεια και αλαζονεία. Εξακολουθεί να πηγαίνει στους αγώνες της αγαπημένης της ομάδας, του ΠΑΟΚ, και να διασκεδάζει παρέα με τον Ιβάν Σαββίδη και την ανιψιά του, τη Σόνια, με την οποία είναι κολλητές, όπως και να πίνει τον καφέ της στο καφέ «Garcon» στην παραλία της Θεσσαλονίκης ή να κάνει τις βουτιές της στις ολιγοήμερες διακοπές της σε κάποια παραλία της Μυκόνου. Κατά τα άλλα, δεν καπνίζει, δεν πίνει, μαγειρεύει παραδοσιακά φαγητά όταν βρίσκεται στο διαμέρισμά της στο Κολωνάκι κι αν τη ρωτήσεις αν είναι μόνη στην προσωπική της ζωή, θα σου απαντήσει χαμογελαστά: «Είμαι καλά». Οσο για την πολιτική της εξέλιξη, είναι ακόμα καλύτερη.