Ξήλωμα του «κουκουλονόμου» και της λήψης DNA ζητούν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Το «ξήλωμα» του αυστηρού νομοθετικού πλαισίου που δημιουργήθηκε αμέσως μετά τα παρατεταμένα επεισόδια στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008 επιχειρεί η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ με σειρά βουλευτικών τροπολογιών που κατατίθενται στο νομοσχέδιο για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’ και την απόλυση κρατουμένων με αυξημένα ποσοστά αναπηρίας.
 
Συγκεκριμένα 28 βουλευτές της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής ομάδας κατέθεσαν δύο τροπολογίες με τις οποίες ζητούν την κατάργηση των διατάξεων για τα άτομα που χρησιμοποιούν κουκούλες ή άλλα αντικείμενα για να καλύψουν τα χαρακτηριστικά τους (σ.σ. κουκουλονόμος) αλλά και τη μη λήψη γενετικού υλικού από όσους δεν το επιθυμούν.
 
Στην αιτιολογική έκθεση για την πρώτη τροπολογία αναφέρεται πως
«Σκοπός της παρούσας Τροπολογίας είναι η κατάργηση των διατάξεων του Νόμου 3772/2009 Ιατροδικαστική Υπηρεσία, τροποποίηση Ποινικού, Σωφρονιστικού Κώδικα, παράνομη μετανάστευση Κώδ. Ποιν. Δικ και η συνακόλουθη τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα σε ό,τι αφορά την επαύξηση των ποινών που επέφερε σε πέντε συνολικά εγκλήματα προβλεπόμενα στα άρθρα 189, 308Α, 310, 380 και 382 του Ποινικού Κώδικα, όταν αυτά τελούνται από άτομα με καλυμμένα ή αλλοιωμένα χαρακτηριστικά.

Συγκεκριμένα, ο Νόμος 3772/2009 στο άρθρο 25 τροποποίησε σειρά διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και ειδικότερα το άρθρο 189 (διατάραξη της κοινής ειρήνης), για το οποίο όρισε ποινές κάθειρξης μέχρι και 10 ετών, ενώ προβλέπονταν ποινές φυλάκισης από τρεις μήνες μέχρι δύο έτη, το άρθρο 308Α (απρόκλητη σωματική βλάβη), για το οποίο όρισε ποινές φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών, ενώ προβλέπονταν ποινές από έξι μήνες μέχρι ένα έτος, το άρθρο 310 (βαριά σωματική βλάβη), για το οποίο όρισε ποινές φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, ενώ προβλέπονταν ποινές φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών, το άρθρο 380 (ληστεία) με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον δέκα ετών, ενώ προβλεπόταν ποινή κάθειρξης, δηλαδή ποινή τουλάχιστον πέντε ετών.

Επίσης, στο άρθρο 382 Π.Κ. (διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς) θεσπίστηκαν για τον υπαίτιο των πράξεων που προβλέπονται στο άρθρο ποινές φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών, ενώ προβλέπονταν περιπτωσιολογικά ποινές τουλάχιστον τριών μηνών, έξι μηνών και ενός έτους. Επιπλέον, στο ίδιο άρθρο προβλέφθηκε  ότι στην περίπτωση που ο υπαίτιος  των πράξεων του άρθρου ενήργησε με καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, δεν εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 383 Π.Κ. και επομένως το έγκλημα τιμωρείται αυτεπαγγέλτως και όχι κατ’ έγκληση.

Τέλος με την παρούσα τροπολογία προωθείται η κατάργηση της τροποποίησης του άρθρου 111 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που επήλθε με το άρθρο 27 του Νόμου 3772/2009, σύμφωνα με την οποία τα εγκλήματα της διατάραξης κοινής ειρήνης και της ληστείας που τελέστηκαν από πρόσωπο που έχει καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του δικάζονται από το Τριμελές Εφετείο.  

Οι ως άνω νομοθετικές μεταβολές, όπως φαίνεται και από την Αιτιολογική Έκθεση που τις συνόδευσε, συνδέθηκαν σε μεγάλο βαθμό με το αίσθημα ανασφάλειας που καλλιεργήθηκε  στην ελληνική κοινωνία μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008».

Αναφορικά με το θέμα λήψης γενετικού υλικού σημειώνεται: «Με την παρούσα τροπολογία εισάγονται μια σειρά από εγγυήσεις στο ευαίσθητο ζήτημα της λήψης DNAκατά την ποινική διαδικασία. 

Η υπάρχουσα διάταξη δημιούργησε κατά την εφαρμογή της αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητα εκ μέρους των διωκτικών οργάνων λήψης του γενετικού υλικού παρά τη θέληση του ενδιαφερόμενου, ακόμα και με τη χρήση βίας. Μία τέτοια όμως βίαιη επέμβαση στο σώμα ενός προσώπου, παρά τη θέλησή του, δημιουργεί ζητήματα συνταγματικότητας, καθώς προσβάλλει τον σκληρό πυρήνα της αξιοπρέπειας του ατόμου που προστατεύεται ειδικά από το Σύνταγμα (άρθρα 2, 5, 7 παρ. 2 Σ) και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 3 ΕΣΔΑ). 

Αλλά και πιο ειδικά η Σύσταση υπ’ αρίθμ. 92 του Συμβουλίου της Ευρώπης «για τη χρήση ανάλυσης DNA στο πλαίσιο της ποινικής δικαιοσύνης» θέτει ως προϋπόθεση για τη χρήση γενετικών αναλύσεων προς τον σκοπό της ταυτοποίησης του δράστη την μη παραβίαση θεμελιωδών αρχών, όπως η αρχή  της αξιοπρέπειας του προσώπου και του σεβασμού του ανθρώπινου σώματος, τα δικαιώματα άμυνας και η αρχή της αναλογικότητας».