Κόντρα για το Σκοπιανό: Ο Μητσοτάκης έθεσε θέμα δεδηλωμένης για τον Καμμένο

Η ευρύτατη σύμπτωση απόψεων για το κυπριακό ζήτημα ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση αλλά και η σημαντική απόσταση των κυβερνητικών εταίρων στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων διαφάνηκε κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που διεξήχθη στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος υποστήριξε για το Σκοπιανό πως η θέση του κόμματός του είναι η απόφαση των πολιτικών αρχηγών στο συμβούλιο του 1992, δηλαδή ονομασία χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό.

Από την πλευρά του ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης υπενθύμισε ότι η εν λόγω απόφαση άλλαξε επι διακυβέρνησης Κώστα Καραμανλή και πως πλέον εως σήμερα η εθνική θέση είναι υπερ της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις.

Υποστήριξε, δε, πως υπάρχει ζήτημα κυβερνητικής συνοχής και πρόβλημα δεδηλωμένης, καθώς ο υπουργός Εθνικής Άμυνας εμφανίζεται με διαφορετική άποψη από αυτή της κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών για ένα κρίσιμο εθνικό ζήτημα.

«Αποτελεί θέση της κυβερνητικής πλειοψηφίας η απόφαση της εθνικής αντιπροσωπείας για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες της χρήσεις» κάλεσε αρχικά τον πρωθυπουργό να απαντήσει για να υποστηρίξει σε άλλο σημείο: «Καταλαβαίνω την ανάγκη του κ. Καμμένου να διεκδικήσει ζωτικό πολιτικό και εκλογικό χώρο. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι ως βουλευτής της ΝΔ το 2007 και υφυπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή είχατε συνταχθεί με αυτό που σήμερα είναι επίσημη θέση του υπουργείου Εξωτερικών για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για κάθε χρήση. Έχετε δικαίωμα να αλλάξετε γνώμη όμως εγείρεται ζήτημα. Δεν είναι δυνατόν ο υπουργός Εθνικής Αμυνας να έχει άλλη άποψη με αυτή του ΥΠΕΞ και πρωθυπουργού. Αυτή η ετερόκλιτη συμμαχία είναι συμμαχία που έχει ένα συνεκτικό παράγοντα που είναι η παραμονή στην εξουσία, όμως δεν μπορεί να είναι αλα κάρτ. Τίθεται ζήτημα δεδηλωμένης. Δεν γίνεται η κυβέρνηση να εμφανίζεται για ένα κορυφαίο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής με διαφορετικές απόψεις. Πως είναι δυνατόν να έχετε για υπουργό Εθνικής Αμυνας πρόσωπο που αμφισβητεί την κεντρική γραμμή της κυβέρνησης για ένα κρίσιμο ζήτημα εθνικής σημασίας».

Απαντώντας ο κ. Καμμένος είπε πως «για πρώτη φορά ακούω ότι οι δηλώσεις του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ είναι νόμος. Δεν έχω ψηφίσει ποτέ αλλαγή της θέσης. Εσείς έχετε πρόβλημα υπαρξιακό. Όταν έριξε την κυβέρνηση ο Σαμαράς σειόταν το στάδιο από το σύνθημα «αλήτη προδότη Σαμαρά». Εμείς δε είχαμε διαφωνίες τύπου Ανάν που άλλα έλεγε η αδελφή σας και άλλα ο Καραμανλής». Σε εκείνο το σημείο μάλιστα ακούστηκε ο πρωθυπουργός να σχολιάζει «τα οικογενειακά σας θα συζητήσουμε τώρα ρε παιδιά;»
 
Ακολουθώντας ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς επιβεβαίωσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέγοντας μεταξύ άλλων πως: «για την ονομασία των Σκοπίων υπάρχει μια ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών από το 2007 και έχω αποφασίσει να μην την πειράξω γιατί θα θεωρούταν ότι έχουμε διαφορετική πολιτική γραμμή».


Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε μια προσπάθεια ενδοκυβερνητικής τήρησης των ισορροπιών είπε:  «Για το ονοματολογικό (σ.σ  Σκοπιανό) διαβεβαιώνω το Σώμα ότι με την ίδια υπευθυνότητα που διαχειριστήκαμε ένα κρίσιμο θέμα - το Κυπριακό - θα διαχειριστούμε όταν έρθει και το ονοματολογικό. Επισημαίνω ότι όταν έρθει και αν έρθει η ώρα κρίσιμων αποφάσεων να είστε σίγουροι ότι πρώτο μέλημα δεν είναι η σύμπτωση απόψεων εντός της κυβέρνησης αλλά η αναζήτηση ευρείας σύμπτωσης από όλες τις πτέρυγες του κοινοβουλίου».


Στην συζήτηση ενεπλάκη και η  κυρία Αλέκα Παπαρήγα η οποία συμμετείχε το 1992 ως γγ τότε του ΚΚΕ στο επίμαχο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. «Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ΄ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κάθε φορά να επικαλείται την θέση των πολιτικών αρχηγών του 1992. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως λήφθηκε εκείνη η απόφαση. Οσοι υποστήριξαν να μην υπάρχει γεωγραφικός προσδιορισμός ταυτόχρονα αναγνώριζαν στις συνομιλίες τις γεωγραφικές αναφορές αλλά υπο το βάρος των συλλαλητηρίων αναδιπλώθηκαν. Ας βγουν τα πρακτικά εκείνης της συνεδρίασης για να αποκαλυφθεί τι είπε ο κάθε ένας. Να σταματήσει το βιολί της σύσκεψης του 1992 και τι είπε ο ένας και ο άλλος».