Ο Έλληνας διαιτητής που σφυρίζει για 80.000 δολάρια στο αμερικανικό πρωτάθλημα

Την ώρα που το ελληνικό πρωτάθλημα στιγματίζεται από κρούσματα βίας, διαιτητές καταλήγουν στο νοσοκομείο από επιθέσεις αγνώστων, αγώνες διεξάγονται χωρίς φιλάθλους λόγω τιμωρίας ή υπό το φόβο νέων επεισοδίων και στην ατμόσφαιρα διαχέεται μυρωδιά σήψης και διαφθοράς, στο soccer, όπως λένε το ποδόσφαιρο στην Αμερική, ένας Έλληνας διαιτητής αμείβεται πλουσιοπάροχα  για να σφυρίζει και μάλιστα έχει ψηφιστεί ως ο καλύτερος του πρωταθλήματος όχι μία, αλλά τρεις φορές!

Ο Γιάννης Σταυρίδης μέχρι το 2009 διαιτήτευε αγώνες της Σούπερ Λίγκα, όπως Ολυμπιακός-Λάρισα, Εργοτέλης-Ατρόμητος, με κορυφαίο το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης το 2008. Έγινε διεθνής διαιτητής και σφύριξε στο Τσάμπιονς Λιγκ, στο ματς της ουκρανικής Σαχτάρ με την ιταλική Ίντερ για τα προκριματικά. Όχι και άσχημα για τον 38χρονο σήμερα ρέφερι που ξεκίνησε την καριέρα του το 1995 από την ιδιαίτερη πατρίδα του την Πιερία και τα τοπικά πρωταθλήματα σε ξερά γήπεδα. Μάλιστα την πρώτη σεζόν ήθελε να τα παρατήσει λόγω των ύβρεων που άκουγε σε κάθε αγώνα, ανεξαρτήτως αν είχε καλή ή κακή απόδοση. Ειδικά θυμάται έναν οπαδό που τον ακολουθούσε κατά μήκος της εξέδρας κατά τη διάρκεια κάθε αγώνα, “στολίζοντάς” τον με ακατονόμαστες εκφράσεις. “Ήθελα να πηδήξω τα κάγκελα και να τον κυνηγήσω. Δεν άντεχα να με βρίζουν και να μην μπορώ να απαντήσω”, δηλώνει στο protothema.gr. 



O Γιάννης Σταυρίδης σε παλαιότερο αγώνα της Σούπερ Λίγκα ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Πανιώνιο 

Το 2009 ο Σταυρίδης βγήκε εκτός πινάκων, λόγω κάποιων φαλτσοσφυριγμάτων, σύμφωνα με τον Τύπο εκείνης της περιόδου. Έπειτα από παρότρυνση του Άγγλου μέντορά του Κιθ Χάκετ συνέχισε την καριέρα του στην Κύπρο όπου διαιτήτευσε για ένα χρόνο, ενώ στη συνέχεια πέρασε τον Ατλαντικό και πήρε μεταγραφή στο αμερικανικό πρωτάθλημα, το MLS. “The Greek” είναι το παρατσούκλι που του απέδωσαν από την πρώτη στιγμή και ο “Έλληνας” όχι απλά τα κατάφερε, αλλά ψηφίστηκε καλύτερος ρέφερι επί τρεις συναπτές σεζόν, το 2011, το 2012 και το 2013. Μάλιστα την τελευταία ήταν ο “άρχοντας” των τελικών των πλέι οφ μεταξύ των Λος Άντζελες Γκάλαξι του Ντέιβιντ Μπέκαμ από τη Δυτική Περιφέρεια και των Νιου Γιορκ Ρέντ Μπουλς του Τιερί Ανρί από την Ανατολική Περιφέρεια. Επίσης έγινε ο πρώτος Έλληνας διαιτητής που σφύριξε στο Κόπα Λιμπερταδόρες, το “Τσάμπιονς Λιγκ” της Λατινικής Αμερικής, κάτι για το οποίο δηλώνει υπερήφανος. Ιδιαίτερα τιμητική χαρακτηρίζει και την πρόσκληση να σφυρίξει αγώνες των Special Olympics, που θα διεξαχθούν στην Καλιφόρνια από τις 24 Ιουλίου έως τις 2 Αυγούστου με τη συμμετοχή 187 χωρών. 

Ο Γιάννης Σταυρίδης με τον ομοσπονδιακό τεχνικό των ΗΠΑ Γιούρκεν Κλίσμαν. 

“Με ζηλεύουν οι Έλληνες συνάδελφοί μου” 

Οι εξαιρετικές του διαιτησίες αλλά και τα οικονομικά μεγέθη του αμερικανικού πρωταθλήματος, το οποίο μπορεί να μετρά περίπου μία δεκαετία σε επαγγελματικό επίπεδο, όμως κάνει ταχύτατα βήματα προόδου, χάρισαν στον διαιτητή Γιάννη Σταυρίδη ένα χρυσό συμβόλαιο αξίας 80.000 δολαρίων το χρόνο. Δηλαδή για κάθε αγώνα που σφυρίζει, αμείβεται με 3.500 ευρώ περίπου, όταν στην Ελλάδα οι συνάδελφοί του παίρνουν 1.500 ευρώ, χρήματα πάντως διόλου ευκαταφρόνητα ειδικά τη σημερινή εποχή. “Θα έλεγα ότι οι Έλληνες συνάδελφοί μου με ζηλεύουν (γελάει). Μου λένε πόσο τυχερός είμαι που έφυγα από την Ελλάδα και πήγα σε ένα πρωτάθλημα όπως το αμερικάνικο, με ρωτούν πώς είναι η ατμόσφαιρα στους αγώνες του Κόπα Λιμπερταδόρες και μου μεταφέρουν τα παράπονά τους για το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν πληρώνονται στην ώρα τους, ενώ καθυστερούν να τους δώσουν και τα οδοιπορικά”. 



Στην Αμερική μπορεί η εγκληματικότητα να έχει υψηλά ποσοστά, όμως στα γήπεδα επικρατεί πολιτισμός και οι ταραξίες αποβάλλονται από το άθλημα. “Σε έναν αγώνα στο Σιάτλ ένας οπαδός πέταξε ένα πλαστικό ποτήρι με αναψυκτικό. Πριν ολοκληρωθεί ο αγώνας, τον είχαν εντοπίσει από τις κάμερες, τον είχαν βγάλει από το γήπεδο, ενώ η ομάδα τού απαγόρευσε διά παντός την είσοδό του σε αυτό” θυμάται ο Γιάννης Σταυρίδης, προσθέτοντας ότι στα αμερικανικά γήπεδα δεν υπάρχουν αστυνομικοί, αλλά σεκιούριτι των ομάδων. Μάλιστα ενώ στο ελληνικό ποδόσφαιρο του 2015 ακόμη αποτελούν ζητούμενα το ηλεκτρονικό εισιτήριο και η λειτουργία των καμερών ασφαλείας, τα “Αμερικανάκια”, όπως συνηθίζουν κάποιοι εφαρμόζουν τα παραπάνω μέτρα ήδη μία πενταετία. 


Ο Έλληνας ρέφερι δείχνει την κόκκινη κάρτα σε παίκτη των Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς στους τελικούς με τους Λος Άντζελες Γκάλαξι 

“Στην Ελλάδα αγαπάμε τη νίκη”

Σύμφωνα με τον Γιάννη Σταυρίδη το πιο σοβαρό πρόβλημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η μη εφαρμογή των νόμων, αλλά και η κακή νοοτροπία φιλάθλων και παραγόντων.

“Στην Ελλάδα υπάρχουν νόμοι, αλλά δεν εφαρμόζονται. Όπως επίσης δεν ξέρουμε να χάνουμε. Δεν αγαπάμε το ποδόσφαιρο, αλλά τη νίκη. Οι παράγοντες αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αναζητούν συνεχώς εξιλαστήρια θύματα, τα οποία συνήθως είμαστε οι διαιτητές. Δεν έχω ακούσει ποτέ προπονητή σε συνέντευξη Τύπου να τα βάζει με τον επιθετικό του που έχασε δύο γκολ σε κενή εστία. Αντίθετα οι πάντες θα επιτεθούν στο διαιτητή αν κάνει κάποιο λάθος. Θεωρώ ότι στις συνεντεύξεις Τύπου θα έπρεπε να μιλάει και ο διαιτητής για να εξηγήσει πώς πήρε μία απόφαση και να μην δίνονται διάφορες ερμηνείες. Στην Αμερική προστατεύουν το προϊόν. Δεν υπάρχουν εκπομπές μετά τον αγώνα που θα υπεραναλύσουν τις αμφισβητούμενες φάσεις. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του ματς η τηλεόραση θα δείξει μόνο ένα ριπλέι. Αντίθετα εδώ αν κάνεις κάποιος λάθος, θα δεις τη φωτογραφία σου πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες”, δηλώνει χαρακτηριστικά ο Έλληνας διαιτητής στο protothema.gr.


Ο Γιάννης Σταυρίδης με το βραβείο που του απονεμήθηκε ως ο Καλύτερος Διαιτητής για το 2013

Πράγματι και ο ίδιος δυσκολεύτηκε αρκετά μέχρι να βρει φωτογραφίες του από αγώνες που σφύριξε στο αμερικανικό πρωτάθλημα για να μας τις στείλει, αφού ο ρέφερι δεν είναι ο πρωταγωνιστής για να τραβάει τα φλας, όπως αντίθετα συμβαίνει στην Ελλάδα. Αν παρέμενε στην Ελλάδα, πολύ πιθανό σήμερα ο Γιάννης Σταυρίδης να ήταν ακόμη ένα “κοράκι” που τα “παίρνει” για να σφυρίξει πέναλτι στη “βουτιά” ενός επιθετικού, ή να κλείσει τα μάτια στο δολοφονικό μαρκάρισμα του αμυντικού, σύμφωνα με τους “ειδικούς” των καφενείων αλλά και ορισμένους παράγοντες ομάδων.

Ο ίδιος πάντως επιθυμεί να κλείσει την καριέρα του στο ελληνικό πρωτάθλημα και στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Πιερία, από όπου ξεκίνησε την καριέρα του πριν από 20 χρόνια. Και ας τον περιμένει εκείνος ο οπαδός στην εξέδρα για να του σούρει τα εξ αμάξης. 


Στο γήπεδο του Σιάτλ με τους βοηθούς του και τον τέταρτο διαιτητή.