Ένα σχολικό διαγώνισμα στη Νότια Αφρική, το οποίο έθετε στους σπουδαστές στο μάθημα της υποκριτικής το ερώτημα πώς θα σκηνοθετούσαν μια σκηνή με θέμα το βιασμό ενός μωρού προκάλεσε κατακραυγή και επικρίθηκε ως μια χονδροειδής απόπειρα για να συζητηθεί ένα από τα χειρότερα είδη σεξουαλικής βίας, σε μια χώρα όπου καταγράφεται ένα από τα χειρότερα ποσοστά της σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στις εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν αυτήν την εβδομάδα σε ολόκληρη τη Νότια Αφρική, χιλιάδες μαθητές, στην πλειονότητά τους 17 ετών, κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις για το γνωστό έργο «Τσέπανγκ», που βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία: τον βιασμό ενός βρέφους από τον σύντροφο της μητέρας του το 2001.
Η δημόσια κατακραυγή για το περιστατικό του Τσέπανγκ και πολλές άλλες προβεβλημένες περιπτώσεις σεξουαλικής βίας εναντίον γυναικών και παιδιών ελάχιστα συνέβαλαν στην αντιμετώπιση ενός ενδημικού προβλήματος στη Νότια Αφρική, όπου καταγράφεται ένα από τα υψηλότερα ποσοστά βιασμών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το 2012 σημειώθηκαν σχεδόν 65.000 σεξουαλικά εγκλήματα στην χώρα των 53 εκατομμυρίων κατοίκων. Τον περασμένο μήνα, ένα εξοργισμένο πλήθος βγήκε στους δρόμους μιας κοινότητας του Γιοχάνεσμπουργκ για να λιντσάρει τους κατηγορούμενους για τον βιασμό και τη δολοφονία δύο παιδιών ηλικίας 2 και 3 ετών.
Στους μαθητές της υποκριτικής δόθηκε μια σειρά σκηνοθετικών οδηγιών από το έργο της Λάρα Φουτ Νιούτον, στο οποίο ο αφηγητής περιγράφει την παρακμή μιας αγροτικής κοινότητας που βυθίζεται στον αλκοολισμό, την πορνεία και τη σεξουαλική εκμετάλλευση.
«Εκείνος αναπαριστά τον βιασμό, χρησιμοποιώντας ένα σκουπόξυλο και μια φραντζόλα ψωμί» αναφέρει το απόσπασμα των σκηνοθετικών οδηγιών. Το διαγώνισμα καλεί τους μαθητές να αναφέρουν πώς θα απεικόνιζαν τη σκηνή με στόχο να «μεγιστοποιήσουν το αίσθημα του τρόμου».
Το ερώτημα άφησε άναυδους πολλούς από τους μαθητές.
