Τέλος το Μετρό, έρχονται οι κυλιόμενοι διάδρομοι

Μοιάζει με επιστημονική φαντασία, όμως στην πράξη η τεχνολογία υπάρχει και εφαρμόζεται σε πολλούς κοινόχρηστους χώρους (αεροδρόμια, εμπορικά κέντρα κ.λπ.). Η μόνη διαφορά είναι ότι ένα αρχιτεκτονικό γραφείο στο Λονδίνο θέλει να μετατρέψει την «Κυκλικη Διαδρομή» της πρωτεύουσας της Αγγλίας σε ένα δίκτυο κυλιόμενων διαδρόμων. Και να καταργήσει τα τρένα και τα βαγόνια, με κάτι πολύ πιο οικολογικό και περισσότερο φιλικό προς τον χρήστη.

Η γραμμή αυτή είναι περίπου στα 25 χιλιόμετρα, και όπως υπόσχονται οι εμπνευστές του όλοι εγχειρήματος, θα βελτιώσει τις ταχύτητες μετακινήσεων και θα αυξήσει τον αριθμό των επιβατών που μετακινούνται κάθε μέρα. Ενώ παράλληλα, λόγω και της ειδικής διαμόρφωσης, θα έχει θετικές επιπτώσεις και στην υγεία των επιβατών.

Όπως φαίνεται από την φωτογραφία, θα υπάρχουν τρεις διάδρομοι εγκατεστημένοι στην γραμμή. Οι οποίοι όπως αναγράφεται και στο δάπεδό τους θα κινούνται σε διαφορετικές ταχύτητες η κάθε μία. Ο πρώτος διάδρομος θα είναι και αυτός με την χαμηλότερη ταχύτητα, με την οποία θα είναι εύκολο να ανέβουν επάνω οι επιβάτες, και θα κινείται με ταχύτητες μόλις 3 μιλίων. Ο δεύτερος διάδρομος θα είναι στα 6 μίλια των ώρα ενώ ο τρίτος θα είναι στα 9 μίλια την ώρα. 

Το ενδιαφέρον της ιδέας είναι ότι οι διάδρομοι δεν θα χρειάζεται να σταματούν στους σταθμούς, με τους επιβάτες να ανεβαίνουν επάνω όποτε θελήσουν. Ενώ όταν οι διάδρομοι θα βρίσκονται μέσα σε στοές οι ταχύτητές τους θα αυξάνουν ελαφρά, κάτι που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν σταματάνε ποτέ, θα κάνουν το ταξίδι πολύ πιο γρήγορο απ' ότι είναι σήμερα. 

Η ιδέα όπως φαίνεται και από την φωτογραφία μοιάζει σαν βγαλμένη από ταινία επιστημονικής φαντασίας, όμως όπως είπαμε η τεχνολογία δεν είναι άγνωστη, και μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα. Το μόνο που χρειάζεται είναι -πέρα από τα χρήματα και τις πολιτικές αποφάσεις- και η εξοικείωση του κοινού με τέτοιες μεθόδους μεταφοράς.

Θα πρέπει να συνηθίσουν την ιδέα να περνούν από τον έναν διάδρομο στον άλλο, μιας και μια αντίστοιχη εφαρμογή στον σταθμό των τρένων του Μοντπαρνάς το 2002, ανάγκασε τις αρχές να μειώσουν αισθητά τις ταχύτητες, καθώς υπήρχαν αρκετοί «επιβάτες» που έχαναν την ισορροπία τους. Όπως και να έχει πάντως, η εικόνα μιας τέτοιας υπόγειας μετακίνησης στα έγκατα της πόλης δεν παύει να είναι γοητευτική.