Τα Χριστούγεννα στον κόσμο

Μπορεί ο σουλτάνος του Μπρουνέι, η κυβέρνηση της Σομαλίας και του Τατζικιστάν να «κατήργησαν» τα Χριστούγεννα, όμως, υπάρχουν και χώρες που ο εορτασμός της ημέρας της Γέννησης του Χριστού διεξάγεται κανονικά χωρίς απαγορεύσεις και ποινές φυλάκισης.

Έτσι, λοιπόν, σήμερα οι χριστιανοί εύχονται «Καλά Χριστούγεννα», «Joyeux Noël», «Merry Christmas», «Feliz Navidad», «Buon Natale», με εκατομμύρια παιδιών από τις ΗΠΑ, μέχρι τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, το Μεξικό, την Αργεντινή να περιμένουν πώς και πώς για τα δώρα και τα λαχταριστά γλυκά των ημερών.

Τα Χριστούγεννα εορτάζονται από άκρη σε άκρη με τραγούδια και έθιμα που διαφέρουν ανά χώρα, ενώ δεκάδες είναι τα σύμβολα που παραπέμπουν στη γιορτή των… παιδιών.

Έτσι, από τη λαμπερή κόκκινη μύτη του ταράνδου Ρούντολφ, το φορτωμένο με στολίδια δέντρο, τη φάτνη με το άγιο βρέφος, όλα συντελούν σε ένα χαρούμενο χριστουγεννιάτικο σκηνικό.

Πώς, λοιπόν, γιορτάζουν την ημέρα των Χριστουγέννων σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και άλλες χώρες;

Το απόλυτο σύμβολο των Χριστουγέννων, το χριστουγεννιάτικο δέντρο δηλαδή, είναι ένα έθιμο που έχει τις… ρίζες του στη Γερμανία. Τα κλαδιά του που παραμένουν πράσινα μέσα στο χειμώνα αποτελούν παράδοση στη Γερμανία από το 1820, ενώ σιγά-σιγά το έθιμο έφτασε μέχρι τις ΗΠΑ. Μερικές οικογένειες στη Γερμανία, μάλιστα, στολίζουν ένα συγκεκριμένο δωμάτιο του σπιτιού και μόνο μόλις το ετοιμάσουν φωνάζουν τα παιδιά για να το χαρούν.

Την ίδια ώρα, οι Γάλλοι γιορτάζουν τη γέννηση του Χριστού με πλουσιοπάροχα γεύματα και κρασί, ενώ σε ορισμένες περιοχές οι πιστοί γεύονται ακόμα και 13 διαφορετικά γλυκά. Τα παιδιά περιμένουν τον Père Noël, τον Πατέρα των Χριστουγέννων, να τους αφήσει τα δώρα του, τα οποία βρίσκουν κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. 

Στην Αργεντινή κάθε είδους δέντρο στολίζεται, ενώ οι πολίτες γιορτάζουν με πυροτεχνήματα και χάρτινα φαναράκια, τα οποία «γεμίζουν» τον ουρανό με τους ντόπιους να εύχονται χαρωπά «Feliz Navidad». Σε μερικές περιοχές δε, τα παιδιά αφήνουν τα παπούτσια τους κάτω από το δέντρο για να τα βρουν γεμάτα με δώρα.

Στην Αυστρία οι πιστοί γράφουν μπροστά στην πόρτα του σπιτιού τους τα αρχικά των τριών Μάγων με τα δώρα, ενώ τα παιδιά τραγουδούν την «Άγια Νύχτα» που γράφτηκε στη χώρα το 1818. Όσο για τα δώρα που δίνουν χαρά στους λιλιπούτειους φίλους, αυτά φτάνουν με το «Christkind» ένα μικρό αγγελάκι με χρυσά φτερά που συμβολίζει τον Χριστό.

Από την άλλη, στο Μεξικό οι «πινιάτες», οι παραδοσιακές κατασκευές από πεπιεσμένο χαρτί που «κρύβουν» έναν ολόκληρο θησαυρό από ζαχαρωτά, στήνονται ψηλά για να σπάσουν στη συνέχεια από ντόπιους με δεμένα μάτια. «Δεν είναι Χριστούγεννα αν δεν με περιβάλλουν εκατοντάδες πινιάτες», δηλώνει κατασκευαστής πινιάτας στο Μεξικό.

Την ίδια στιγμή, στη Νέα Υόρκη το δέντρο στο Ρόκφελερ Σέντερ φωτίζεται με 45.000 φωτάκια που παραμένουν αναμμένα μέχρι την 6η Ιανουαρίου, ενώ καλλιτέχνες τραγουδούν εορταστικά τραγούδια. Στο μεταξύ, τα παιδιά ανοίγουν τα δώρα που τους άφησε ο Άγιος Βασίλης αφού πρώτα έχει γευθεί κουλουράκια και γάλα που του έχουν αφήσει οι μικροί πιστοί.

Μακριά από χιόνια και χαμηλές θερμοκρασίες, ο Άγιος Βασίλης επισκέπτεται τους μικρούς φίλους του στην Αυστραλία με μαγιό και τζεκ σκι μοιράζοντας τα δώρα του στους λουόμενους που ετοιμάζουν το γεύμα της ημέρας στις παραλίες.

Στην Ιαπωνία, από την άλλη, όσοι γιορτάζουν την ημέρα των Χριστουγέννων επιλέγουν να απολαύσουν πιο… δυτικές γεύσεις, σπεύδοντας σε γνωστή αλυσίδα ταχυφαγείων. Μάλιστα, τα χάμπουργκερ και οι πατάτες τηγανητές είναι τόσο δημοφιλή που οι Ιάπωνες πρέπει να κλείσουν τραπέζι για να βρουν μία θέση στα πολυσύχναστα «φαστφουντάδικα».

Στην Τσεχία, πάντως, την ημέρα των Χριστουγέννων οι νεαρές γυναίκες που παραμένουν ανύπαντρες βρίσκουν την ευκαιρία αν θα βρουν τον άνδρα της ζωής τους τον χρόνο που έρχεται.
Πετώντας, λοιπόν, το παπούτσι τους πάνω από τον ώμο τους, η θετική απάντηση τους δίνεται αν η μύτη του καταλήξει με φορά προς την εξώπορτα. Αυτό σημαίνει ότι η ερχόμενη χρονιά θα τις βρει… νυφούλες.

Όσοι πάντως στη Μεγάλη Βρετανία έχουν βρει το άλλο τους μισό, εκφράζουν την αγάπη τους κάτω από το γκι δίνοντας ένα ζεστό φιλί, σύμφωνα με το έθιμο που έγινε δημοφιλές τον 18ο αιώνα, με τη μαγεία του να ζει μέχρι και σήμερα.