Τι σημαίνει η Ευρώπη πολλών ταχυτήτων που θέλουν Μέρκελ, Ολάντ, Τζεντιλόνι και Ραχόι

Τους ομολόγους του από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία υποδέχθηκε στις Βερσαλλίες ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.

Στόχος τους, να επαναπροωθήσουν το ευρωπαϊκό σχέδιο μετά το πλήγμα του Brexit και την ενίσχυση του λαϊκισμού.

Οι τέσσερις ηγέτες εξέτασαν τις εκδοχές μιας Ευρώπης «πολλών ταχυτήτων», που θα επιτρέψει σε ορισμένες χώρες να προοδεύσουν γρηγορότερα από άλλες.

«Η ενότητα δεν είναι ομοιομορφία. Αυτός είναι ο λόγος που υποστηρίζω νέες μορφές συνεργασίας, ώστε ορισμένες χώρες να κινηθούν ταχύτερα και δυναμικότερα, χωρίς να αποκλείουμε άλλες και χωρίς να υπάρχουν άλλες που να διατυπώνουν αντιρρήσεις», είπε ο Φρανσουά Ολάντ.

Με αυτόν τον τρόπο, εξήγησε, "ορισμένες χώρες" θα μπορούσαν "να προχωρήσουν πιο γρήγορα και πιο μακριά σε τομείς όπως η άμυνα, η ευρωζώνη, μέσω της εμβάθυνσης της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, όπως είναι η φορολογική και κοινωνική εναρμόνιση, όπως είναι ο πολιτισμός ή η νεολαία".

«Πρέπει να έχουμε το θάρρος να δεχθούμε ότι ορισμένες χώρες κινούνται πιο γρήγορα, αν δεν θέλουν όλες να συμμετέχουν. Μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων είναι απαραίτητη, αλλιώς θα κολλήσουμε. Θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους, χωρίς κανείς να αποκλείεται, αλλά και χωρίς να είναι υποχρεωτικό να συμμετέχουν σε κάθε πρότζεκτ», τόνισε η

Άνγκελα Μέρκελ.

Οι δηλώσεις των «4» δείχνουν ότι είναι υπό διαμόρφωση ένας σκληρός πυρήνας της Ε.Ε., ο οποίος θα έχει χαρακτηριστικά ομοσπονδίας με βαθύτερη συνεργασία σε ορισμένα ζητήματα, όπως η άμυνα, το ευρώ, η φορολογία, η νομοθεσία για τις επιχειρήσεις και τα κοινωνικά δικαιώματα.

Από το παζλ έχουν φανεί μόνο μερικές ψηφίδες, αλλά γίνεται ξεκάθαρο ότι οι μεγάλες χώρες είναι αποφασισμένες όχι μόνο να διατηρήσουν το ευρώ, αλλά και να το ενισχύσουν εξομοιώνοντας περαιτέρω το καθεστώς φορολογίας και κοινωνικών δικαιωμάτων (εργασιακά δικαιώματα, επιδόματα κ.λπ.) αλλά και προχωρώντας στη δημιουργία κοινού στρατού.

Όσες χώρες θέλουν –και μπορούν- είναι ευπρόσδεκτες να ακολουθήσουν, αλλά δεν είναι και υποχρεωμένες να το κάνουν, εξήγησαν οι τέσσερις ηγέτες.

Όσες χώρες δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, προφανώς θα μείνουν στην περιφέρεια.

Το ερώτημα είναι τι θα γίνει εάν μια χώρα που σήμερα βρίσκεται στο ευρώ αποφασίσει να μην ακολουθήσει, είτε ύστερα από πολιτική απόφαση είτε λόγω αντικειμενικής αδυναμίας. Θα χρησιμοποιεί το ευρώ ως νόμισμα, χωρίς όμως να συμμετέχει στις αποφάσεις που αφορούν το κοινό νόμισμα ή θα δούμε δύο ταχύτητες και στο νόμισμα;

Την Πέμπτη οι ηγέτες των τεσσάρων πολυπληθέστερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα συναντηθούν με τους Ευρωπαίους ομολόγους τους στις Βρυξέλλες.

Στο επίκεντρο θα τεθεί και πάλι το ευρωπαϊκό σχέδιο, ενόψει της 60ής επετείου από τη Συνθήκη της Ρώμης.

Τζεντιλόνι: Χρειαζόμαστε μια κοινωνική Ευρώπη

 
«Χρειαζόμαστε μια κοινωνική Ευρώπη, η οποία να έχει ως στόχο τις επενδύσεις και την ανάπτυξη, η οποία να προσφέρει απαντήσεις σε όποιον έχει μείνει πίσω. Δεν έχουμε φτάσει, ακόμη, σε αυτό το επίπεδο», δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι, κατά τη λήξη της τετραμερούς συνόδου των Βερσαλλιών. «Χρειάζονται βήματα προόδου στην κοινή άμυνα», συνέχισε ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός, «για να προστατέψουμε την ασφάλειά μας» εξηγώντας, παράλληλα, ότι «Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και Ισπανία συμφωνούν». 
 
Ο Πάολο Τζεντιλόνι τάχθηκε υπέρ «μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης με μεγαλύτερη ολοκλήρωση και διαφορετικά επίπεδα ολοκλήρωσης» με τη λογική ότι «τα κράτη-μέλη μπορεί να έχουν διαφορετικές φιλοδοξίες και η Ένωση πρέπει να προσφέρει, στις διαφορετικές αυτές φιλοδοξίες, διαφορετικές απαντήσεις. Διατηρώντας, βέβαια, το ενιαίο σχέδιο». 
 
Ο επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης δήλωσε ότι στην επετειακή σύνοδο της Ρώμης, στις 25 Μαρτίου, «η Ένωση θα ξεκινήσει, και πάλι, από τον ευρωπαϊκό λαό». Κάλεσε, τέλος, όλες τις 27 χώρες μέλη να κάνουν τις επιλογές τους, μέσα στο πλαίσιο της Λευκής Βίβλου της Επιτροπής, χωρίς τις οποίες κινδυνεύουμε να θέσουμε σε κίνδυνο το ίδιο το μέλλον του ευρωπαϊκού σχεδίου».