Απίστευτες ιστορίες: Κορίτσια του Νεπάλ φωτογραφίζουν τις απαγορεύσεις που έχουν στην περίοδό τους

Τα κορίτσια από την επαρχία Σιντούλι,  του Νεπάλ, 130 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το Κατμαντού, τραβούν φωτογραφίες για να καταγράψουν τους περιορισμούς που τους επιβάλλονται κατά τη διάρκεια της περιόδου τους, ως μέρος μιας εκστρατείας από τη φιλανθρωπική WaterAid, προσπαθώντας να καταπολεμήσουν τα ταμπού και τη βελτίωση της γυναικείας υγιεινής, κόντρα στη δεισιδαιμονία.

Σουσίμα Ντιγιάλι 15: Απαγορεύεται να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη ή να χτενιζόμαστε


Κάθε μήνα στο Νεπάλ, τα κορίτσια χωρίζονται από τις οικογένειές τους, απαγορεύεται να κοιτούν τον ήλιο, να αγγίζουν φρούτα και λουλούδια, ακόμη και να μένουν στα ίδια τους τα σπίτια. Στο Νεπάλ τα κορίτσια κατά τη διάρκεια περιόδων τους θεωρούνται «ακάθαρτα» ή «μολυσμένα». 

Η παράδοση ονομάζεται Chhaupadi, δημοφιλής στη δυτική περιοχή του Νεπάλ κυρίως ανάμεσα σε κοινότητες ινδουιστών, όπου είναι σύνηθες για τα κορίτσια να παραμένουν αποκλεισμένα από την αλληλεπίδραση με την οικογένεια για περίπου 6-10 ημέρες, ενώ επίσης ο τοκετός μπορεί επίσης να οδηγήσει σε 10 ημέρες αποκλεισμού. 

Σουσίμα Ντιγιάλι: Η κοινή τουαλέτα των κοριτσιών στο σχολείο


Προέρχεται από μια δεισιδαιμονία της ακαθαρσίας, με τη λογική ότι αν οι γυναίκες αγγίζουν τα πράγματα θα περάσει σε αυτά η μόλυνση και θα έχει ως αποτέλεσμα κακή τύχη ή ασθένεια. Οι γυναίκες αποκλείονται από την κατανάλωση κρέατος, γαλακτοκομικών, φρούτων και λαχανικών κυρίως από το φόβο ότι η έμμηνος ρύση τους θα καταστρέψει το προϊόν!

Αντ' αυτού, είναι αναγκασμένες να ζουν τρώγοντας ρύζι, αλάτι και ξηρά τρόφιμα. Αυτή είναι μια παράδοση που μπορεί να είναι επιζήμια για την εκπαίδευση των κοριτσιών, την ψυχική-σωματική τους υγεία αλλά και το ρόλο τους στην κοινότητα. Το Chhaupadi τέθηκε εκτός νόμου από το Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ το 2005, ωστόσο εξακολουθεί να είναι σύνηθες φαινόμενο στις αγροτικές κοινότητες.

Μανίσα Κάρκι 14: Είναι ντροπιαστικό να βλέπει ο κόσμος τα λερωμένα μας ρούχα στην περίοδο


Η 14χρονη Manisha, η οποία πήρε μέρος στο κίνημα εξήγησε τους περιορισμούς που της επιβλήθηκαν όταν ξεκίνησε η πρώτη περίοδός της: «Έμεινα στο σπίτι κάποιου άλλου κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου μου. Δεν επιτρεπόταν να πάω στο σχολείο, και σαν αποκορύφωμα, δεν μου επετράπη να διαβάσω ακόμη και ένα βιβλίο. Ήταν μια λανθασμένη πεποίθηση ότι δεν θα πρέπει να μελετήσω κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως» 

Ρουμπίνα Μπυντατοκι 15: Δεν μας μαθαίνουν ότι στην περίοδο αιμορραγείς


Τα κορίτσια, που ποτέ δεν είχαν χρησιμοποιήσει φωτογραφική μηχανή πριν, είχαν την ευκαιρία να εκθέσουν τα έργα τους στην κοινότητα, στους φίλους και την οικογένειά τους, προκειμένου να διευκολυνθεί η συζήτηση γύρω από το συγκεκριμένο ταμπού. Δίνοντας στα κορίτσια μια φωνή σε μια χώρα όπου το 58% των γυναικών είναι αναλφάβητες. 

Η Barbara Frost, διευθύνων σύμβουλος της WaterAid, μοιράστηκε τα κίνητρα των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων: «Η σιωπή και το στίγμα που περιβάλλει την έμμηνο ρύση συγκρούεται με την καθημερινή ζωή των κοριτσιών. Επιπλέον, όταν δεν υπάρχουν ασφαλείς, ιδιωτικές τουαλέτες στα σχολεία, τα κορίτσια συχνά παραλείπουν το σχολείο κατά τη διάρκεια της περιόδου τους, ή εγκαταλείπουν το σχολείο εντελώς μόλις φθάσουν στην εφηβεία. Με ανύπαρκτο υγιεινό καθαρισμό, σερβιέτες ή πλύσιμο, οι γυναίκες και τα κορίτσια κινδυνεύουν επίσης με λοίμωξη»

Μπαντάνα Κάντκα 15: Απαγορεύεται να κοιτάμε τον ήλιο


«Το να είσαι σε θέση να ασχοληθείς με την περίοδό σου με υγιεινό και αξιοπρεπή τρόπο είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία της γυναίκας. Βοηθά τις γυναίκες να αισθάνονται ότι είναι σε θέση να διαδραματίσουν πλήρως το ρόλο τους στην κοινωνία, ασχέτως ποια στιγμή του μήνα είναι».

Σαμπίνα Γκαουτάμ 15: Δεν επιτρέπεται να τρώμε μάνγκο