Scarlett Johansson: Γίνε πάλι ξανθιά!

Απηύθυνα σε γνωστούς και φίλους  την ερώτηση για ποιον λόγο τέλος πάντων τους αρέσει η Σκάρλετ Γιοχάνσον και η πρώτη απάντηση ήταν: «Για όλους τους λόγους». «Είναι σαν συννεφάκι απαλή, όμορφη και ζουμερή. Και καλή ηθοποιός η άτιμη», ήταν η δεύτερη. Και συνέχισαν μετά: «Η σωστή εκδοχή του ξανθού θηλυκού»: «sexy αλλά όχι trashy», «βραχνή φωνή», «υπέροχα μάτια», «χαριτωμένη μύτη», «τέλειο στήθος», «στρογγυλά οπίσθια», «ψυχρή αλλά έτοιμη για όλα», «ανεπιτήδευτη», η Σκάρλετ αρέσει όντως για όλους τους λόγους.

Ο Κάμερον Κρόου, που τη σκηνοθέτησε στην καινούρια της ταινία «Ο ζωολογικός μας κήπος» (από 1ης Μαρτίου στους κινηματογράφους), όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Ματ Ντέιμον, πιστεύει πως «έχει μια μουσική ψυχή και είναι απίστευτα πνευματώδης». Υποστηρίζει μάλιστα πως στην ταινία σε κάνει να ξεχάσεις πόσο όμορφη είναι. Δύσκολο κατόρθωμα ακούγεται αυτό, ιδίως για μια γυναίκα η οποία στα 27 της έχει καταφέρει να μπει σχεδόν σε όλες τις λίστες των 100 πιο «όμορφων», «καυτών», «ταλαντούχων» ανθρώπων των τελευταίων χρόνων, αποτελεί το πρόσωπο των Dolce & Gabbana και της Mango, έχει παίξει σε διαφημίσεις για τις   Calvin Klein, L’Oreal, και Louis Vuitton και έχει κατακτήσει μια ατελείωτη λίστα αντρών, μεταξύ αυτών οι Ράιαν Ρέινολντς (πρώην σύζυγός της), Σον Πεν, Μπράντλι Κούπερ και Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ. Τελευταία, φημολογείται πως είναι ζευγάρι είτε με τον Νταν Γουάιτ του βρετανικού συγκροτήματος The Tribes ή με τον διαφημιστή Νέιτ Νέιλορ - αλλά κανείς δεν ξέρει την αλήθεια.



Η ίδια πάντως δηλώνει ότι έχει βαρεθεί να είναι το αντικείμενο του πόθου. Στη feelgood ταινία του Κάμερον Κρόου («Almost famous», «Jerry Maguire») με τίτλο «We bought a zoo», που βασίζεται στα απομνημονεύματα του Βρετανού συγγραφέα Μπέντζαμιν Μι, ο οποίος αγόρασε έναν ζωολογικό κήπο στο Ντέβον όπου φιλοξενούσε περίπου 200 εξωτικά ζώα, η Σκάρλετ στρέφει την προσοχή της στη φροντίδα των ζώων -υποδύεται τη φύλακα του ζωολογικού κήπου- και κρατιέται μακριά από φλερτ και έρωτες. Και δεν πτοείται για κανέναν λόγο: ούτε από τη χειρωνακτική εργασία του ρόλου τους, ούτε από τα ερπετά που έπρεπε να χειριστεί, αλλά ούτε και από το στερεότυπο της απλά όμορφης με το οποίο τη χρεώνουν.

Τι σου άρεσε στον χαρακτήρα της Κέλι; Η Κέλι έχει τρομερή θέληση και αυτοσυγκέντρωση. Εχει αφιερώσει όλη της τη ζωή στη δουλειά της. Αυτό που αγαπώ στον χαρακτήρα της Κέλι είναι πως είναι πολύ κυριολεκτική. Δεν έχει ίχνος εκδικητικότητας. Δεν είναι «η άλλη γυναίκα», δεν χρησιμοποιεί τη σεξουαλικότητά της απροκάλυπτα. Τοποθετεί πάντα τον εαυτό της τελευταίο. Δεν είχα ποτέ μέχρι τώρα την ευκαιρία να υποδυθώ κάποια τόσο γνήσια και ξεκάθαρη γυναίκα στη σκέψη της. Δεν εννοώ ότι είναι ενάρετη, αλλά δεν κάνει καμώματα.

Εχεις κοινά στοιχεία μαζί της; Πάντα ήμουν κατά κάποιον τρόπο εκείνη που φρόντιζα την οικογένεια και τους φίλους μου. Ηθελα λίγο να μαλακώσω τον χαρακτήρα της Κέλι. Συνήθως αυτού του τύπου οι ρόλοι έχουν μια σκληρή ποιότητα. Συνήθως οι γυναίκες που τρέχουν μια επιχείρηση παρουσιάζονται ως μαγκάκια, κι αυτή δεν είναι έτσι.

Πώς ήταν η συνεργασία με τον Ματ Ντέιμον; Πάντα ήθελα να δουλέψω μαζί του. Είναι φανταστικός δραματικός ηθοποιός, έχει κάτι από τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ, κάτι από την αύρα του Κάρι Γκραντ. Είναι επίσης ξεκαρδιστικά αστείος. Γελούσαμε τόσο πολύ στα γυρίσματα που μετά βίας βγάζαμε τις σκηνές μας. Κι ενώ είναι ένας γνήσιος σταρ του σινεμά, δεν είναι καθόλου ντίβα, είναι θερμός και φιλόξενος - ήταν φίλος με όλους στο συνεργείο.

Τι είδους δουλειά έπρεπε να κάνεις με τα ζώα; Από το να ταΐζω όρνια μέχρι να καθαρίζω τους στάβλους από τις κοπριές και να φροντίζω και να δίνω φάρμακα σε άρρωστα ζωάκια. Εχει πολλή χειρωνακτική εργασία με πολλά βάρη και ασταμάτητη δραστηριότητα.



Υπήρξαν στιγμές που τρόμαξες; Ε, κοίτα, δεν θεωρείς και φυσιολογική μια δουλειά που ξέρεις ότι θα πας στο σετ και θα πρέπει να τοποθετήσεις 70 φίδια μέσα σε έναν κουβά! (γελάει) Επρεπε όλοι να βοηθήσουμε με την αποστολή εξωτικών φιδιών, ανάμεσά τους και πύθωνες και ανακόντα. Αλλά εγώ ήμουν μια χαρά επειδή είχα πάντα ερπετά μεγαλώνοντας.

Δηλαδή; Σαύρες όλων των μεγεθών, βατράχια και φρύνους. Η μαμά μου είναι αλλεργική και έτσι δεν μπορούσα να έχω σκύλο ή γάτα. Εγώ ήθελα όμως κατοικίδια και την έπεισα λέγοντάς της πως οι σαύρες δεν έχουν γούνα. Πολλοί άνθρωποι στην πόλη έχουν ερπετά για κατοικίδια.



Με ποιο ζώο ασχολήθηκες περισσότερο; Την περισσότερη ώρα την περνούσα με την Κρίσταλ, τη μαϊμού, η οποία είναι σταρ πλέον μετά την εμφάνισή της στο «Hangover». Είναι παράξενο να είσαι κοντά της, είναι σαν άνθρωπος, έχει σχεδόν αίσθηση του χιούμορ. Ηταν σαν μέλος του συνεργείου, σαν φιλαράκι μας.

Παρόλο που ο Μπέντζαμιν πενθεί (έχει χάσει τη γυναίκα του), η ταινία είναι πολύ θετική τελικά. Πιστεύω ότι η ταινία αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Δεν ζούμε μια μόνο περιπέτεια σ’ αυτή τη ζωή - η ζωή είναι μια περιπέτεια από μόνη της, με όλη τη θλίψη, την έκπληξη, τον έρωτα και τις ευκαιρίες της. Τόσο εγώ όσο και οι περισσότεροι άνθρωποι που ξέρω έχουν βιώσει την απώλεια με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είναι κι αυτό μέρος της περιπέτειας - μεγαλώνεις και ωριμάζεις απ’ αυτήν.

Υπάρχουν σκηνοθέτες και ηθοποιοί που θαυμάζεις ιδιαιτέρως; Γίνομαι σπασικλάκι όταν βρίσκομαι κοντά σε σκηνοθέτες και ηθοποιούς που αγαπώ. Πρόσφατα γνώρισα τον Τιμ Μπάρτον και προσπαθούσα να το παίξω άνετη αλλά μέσα μου πανηγύριζα: «Τι τέλεια, ο Τιμ Μπάρτον!». Από ηθοποιούς, ήταν φανταστικό που συνεργάστηκα με τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ στο «Avengers». Κοίταζα στην άλλη πλευρά του σετ και τον έβλεπα να κάθεται απέναντι και δεν το πίστευα.



Θεωρείσαι σύμβολο ομορφιάς και πρότυπο μόδας. Μπορείς να σχολιάσεις το στυλ σου; Πάντα είχα ένα νεοϋορκέζικο στυλ. Μου αρέσουν τα αντρικά ρούχα όχι τόσο για το κόκκινο χαλί, αλλά για την καθημερινότητά μου. Μου αρέσουν οι Yves Saint Laurent, Margiela, Hermes και Ralph Lauren. Στο κόκκινο χαλί απολαμβάνω την αίγλη της παλιάς μόδας της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, είναι πολύ θηλυκή.

Νιώθεις όμορφη; Ναι φυσικά, μερικές φορές νιώθω όμορφη. Αλλες φορές νιώθω πρησμένη. Οπως όλοι, έχω τις καλές και τις κακές μέρες μου. Αλλά βλέπεις πολλές όμορφες γυναίκες - μέσα και έξω από τον κινηματογραφικό χώρο. Αλλά είναι γελοίο να σ’ ακολουθεί αυτός ο τίτλος. Ως ηθοποιός θέλεις να μπορείς να είσαι ανώνυμος και να μη σε κατηγοριοποιούν με συγκεκριμένο τρόπο.

Και τώρα; Μετά την εμπειρία της με τον «Ζωολογικό μας κήπο», η Σκάρλετ έχει αρχίσει να ονειρεύεται πως θα παρατήσει μια μέρα τη σοουμπίζνες και θα γίνει αγρότισσα οργανικών προϊόντων. Μέχρι να συμβεί αυτό, θα τη δούμε στο sci fi σινεφίλ υβρίδιο του Τζόναθαν Γκλέιζερ («Birth»), όπου η Σκάρλετ τριγυρνά ως εξωγήινη στα Χάιλαντς της Σκοτίας, και στην πολυαναμενόμενη περιπέτεια φαντασίας «The Avengers», στην οποία υποδύεται τη μάχιμη Μαύρη Χήρα. («Ημουν συνεχώς μελανιασμένη. Επρεπε να τυλίγομαι με επιδέσμους», λέει και γελάει περιγράφοντας τα γυρίσματα.)

Μετά το γυμνό Η Σκάρλετ μπορεί πλέον να γελάει μετά την υποκλοπή των γυμνών φωτογραφιών της από το κινητό της και την κυκλοφορία τους στο Ιντερνετ. Αστειευόμενη στο «Vanity Fair», είχε πει ότι ξέρει ποια είναι η καλή της γωνία, γι’ αυτό και την έστειλε στον (τότε) άντρα της. «Δεν ήταν κάτι κακό. Δεν γύρισα πορνό. Αν και ούτε αυτό είναι κάτι κακό», σημείωσε πονηρά. Πρόσφατα περιέγραψε στην εκπομπή του Ντέιβιντ Λέτερμαν πόσο ανατριχιαστικό ήταν όταν ανακάλυψε ότι αυτός ο τύπος παρακολουθούσε το email της 24 ώρες το 24ωρο.



Πολιτικό ον Υποστηρίζοντας πως «δεν χρειάζεται να ζεις σε τέντα και να φοράς φούστες από κάνναβη για να έχεις επίγνωση του τι συμβαίνει γύρω σου», αποδεικνύει πως έχει πολιτική συνείδηση (αποτέλεσμα της ανατροφής της) έχοντας δουλέψει για την καμπάνια εκλογής του Μπαράκ Ομπάμα και ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο ως εκπρόσωπος της Oxfam. Εχει πάει ήδη στη Σομαλία (μπορείτε να δείτε την ανταπόκρισή της εδώ: http://www.huffingtonpost.com/scarlett-johansson/africa-food-crisis-_b_1005446.html) και δηλώνει ότι σκοπεύει να πάει προσεχώς και στην Αιθιοπία.

Μούλτι - κούλτι Ασταμάτητη και πολυ-απασχολούμενη, η Σκάρλετ απλώνει τα «πλοκάμια» της σε όλες σχεδόν τις τέχνες. Μετά τη μάλλον κακή αποδοχή του πρώτου της μουσικού άλμπουμ/φόρου τιμής στον Τομ Γουέιτς «Anywhere i lay my head», ακολουθεί το πιο συμπαθητικό «Break up» με τα ντουέτα της με τον Πιτ Γιορν. Βγάζοντας τη γλώσσα στα κακόβουλα σχόλια που την περιγράφουν ως όμορφο πρόσωπο αλλά μέτρια ηθοποιό, κερδίζει το Βραβείο Tony για την ερμηνεία της στο θεατρικό «A view from the bridge» του Αρθουρ Μίλερ. Οπως εξομολογήθηκε στο «Vanity Fair», ο ρόλος την κατέκλυσε ολοκληρωτικά.: «Πέρασα τέσσερις μήνες αιμορραγώντας πάνω στη σκηνή εντελώς εκτεθειμένη. Με άλλαξε διά παντός η εμπειρία αυτή».

Για αλλαγή περνά πίσω από την κάμερα σκηνοθετώντας όχι μόνο το βιντεοκλίπ της φιλενάδας της Τζέσι Μπέιλιν για το τραγούδι «Hurry Hurry», αλλά και το επικείμενο ντεμπούτο της «Summer crossing», μια μεταφορά της χαμένης νουβέλας του Τρούμαν Καπότε για μια 18χρονη κοπέλα στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη, η οποία επαναστατεί ενάντια στην πλούσια και καταπιεστική οικογένειά της.