Προπόνηση στη φύση και σε ανώμαλο έδαφος

Σχεδόν όλοι οι έμπειροι δρομείς μπορούν να βεβαιώσουν ότι το τρέξιμο τούς κάνει να νιώθουν ευφορία, γεγονός που αποδείχτηκε και επιστημονικά όταν το 2008, σε έρευνα που δημοσίευσε το περιοδικό «Εγκεφαλικός Φλοιός» (Cerebral Cortex),  ο Δρ Χένινγκ Βέκερ, από το Πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία, έκανε συγκριτική ανάλυση των επιπέδων των ενδορφινών, σε 10 αθλητές αντοχής, πριν και μετά από τρέξιμο 2 ωρών. Όλοι οι αθλητές παρουσίασαν μετά το τρέξιμο υψηλότερες τιμές ενδορφινών, που είναι οι ορμόνες της καλής διάθεσης. Ακόμη και οι ίδιοι οι αθλητές ανέφεραν ότι ένιωθαν πιο χαρούμενοι και χαλαροί.

Η άσφαλτος και το ταρτάν είναι οι τα συνηθέστερα εδάφη πάνω στα οποία προπονούνται όσοι τρέχουν. Το τρέξιμο σε ανώμαλο έδαφος όμως, είναι μια ακόμα πιο ευχάριστη διαδικασία, εξαιτίας της επαφής με τη φύση, αλλά και της ευεργετικής «δράσης» του περιβάλλοντος, καθώς η πνευματική προσήλωση που απαιτείται ώστε να ελέγχονται τα βήματα αλλά και να απολαμβάνεται το τοπίο έχει τη δύναμη να «καθαρίζει» το μυαλό από κάθε εξωτερική σκέψη και ανησυχία.



Στη σκληρή, επίπεδη επιφάνεια του δρόμου, κάθε πάτημα του ποδιού στο έδαφος είναι πανομοιότυπο, ενώ στο ανώμαλο έδαφος η πρόσκρουση είναι πάντοτε διαφορετική. Οι εναλλαγές ανηφόρας-κατηφόρας επιτρέπουν στον αθλητή να γυμνάζεται πολύπλευρα βελτιώνοντας την μυϊκή αντοχή, ενώ τα πόδια δεν ταλαιπωρούνται τόσο όσο μέσα στο στάδιο. Αντίθετα δυναμώνουν, με αποτέλεσμα να μειώνονται σταδιακά και οι πόνοι στους τένοντες και τους μύες που συχνά έχουν οι αθλητές που τρέχουν σε σταθερά ίσιο έδαφος. Βέβαια οι απότομες και μεγάλης διάρκειας ανηφόρες και κατηφόρες είναι δυνατόν να επιβαρύνουν τους αχίλλειους τένοντες και τα γόνατα, γι' αυτό σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται πολύ καλή φυσική κατάσταση και για τους αρχάριους μικρότερη ένταση. 

Έξι συμβουλές για τα μονοπάτια

-Εξασκηθείτε σε εύκολα και στρωτά μονοπάτια πριν περάσετε στα δύσκολα.

-Να κοιτάτε 3-6 μέτρα μπροστά, και σποραδικά να σαρώνετε με το βλέμμα ακόμη πιο μακριά στο μονοπάτι.

-Μικρύνετε το διασκελισμό σας (και πιθανόν επιταχύνετε το ρυθμό σας), ειδικά σε απότομες ανηφόρες, κατηφόρες

-Στα δύσκολα μονοπάτια, προτιμήστε να πατάτε ανάμεσα σε βράχια και ρίζες παρά επάνω τους.

-Δυναμώστε τους μύες του κορμού (κοιλιακούς, ραχιαίους και ισχιακούς) ώστε να μπορείτε να τρέχετε έντονα κι ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους. Να χρησιμοποιείτε τους βραχίονες για ισορροπία και φόρα.

-Για διαδρομές που υπερβαίνουν τη μία ώρα, να έχετε μαζί σας νερό ή ενεργειακά ποτά και κάτι να φάτε, όπως ενεργειακές μπάρες ή τζελ.