Ιστορίες θέλησης που θα μείνουν αξέχαστες

«Δεν υπάρχουν όρια στα όνειρα». Με αυτήν την… «κόκκινη γραμμή» οι αθλήτριες και οι αθλητές της ελληνικής αποστολής συμμετείχαν στους φετινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, κομίζοντας πίσω στην Αθήνα 13 μετάλλια και τις καλύτερες εντυπώσεις μεταξύ των μελών της διεθνούς Παραολυμπιακής κοινότητας, κάποιοι εκ των οποίων δεν έκρυψαν ούτε το σεβασμό, ούτε το θαυμασμό τους, για τα όσα διαδραματίστηκαν σε γήπεδα και στρώματα, από αθλήτριες και αθλητές με τα ελληνικά χρώματα.

Η υψηλή επίδοση της ελληνικής αποστολής και κυρίως η άκαμπτη θέληση των αθλητριών και των αθλητών της καθρεφτίστηκε πρώτα από όλα στις πηγαίες αντιδράσεις άλλων αποστολών, αλλά και των ίδιων των διοργανωτών, όπως συνέβη στην περίπτωση του Τζούντο Γυναικών. Κοιτώντας τη Δώρα Πασχαλίδου να πανηγυρίζει με τον προπονητή της Κλήμη Παπαχρήστο το χάλκινο μετάλλιό της σε ένα αμιγώς ανδροκατούμενο άθλημα, οι Γάλλοι διοργανωτές και ομοσπονδιακοί τεχνικοί δεν άντεξαν και «εξερράγησαν» μπροστά στο μεγαλείο της προσπάθειας του Έλληνα Ομοσπονδιακού προπονητή και της αθλήτριάς του.

Δύο τυφλοί, ένα μετάλλιο
Την κορυφαία προσπάθεια, δηλαδή, να καθοδηγεί ένας τυφλός προπονητής, εν προκειμένω ο Κλήμης Παπαχρήστος μια τυφλή τζουντόκα, την χάλκινη πλέον Παραολυμπιονίκη, Δώρα Πασχαλίδου, χωρίς να έχουν την παραμικρή οπτική επαφή μεταξύ τους, αλλά και χωρίς συνολική εικόνα του αγωνιστικού χώρου, αλλά και του αντιπάλου τους.
Το… αδιανόητο, ωστόσο, κατέπληξε τις υπόλοιπες αποστολές, αλλά παράγοντες του Παραολυμπιακού κινήματος διεθνώς. Σύμφωνα με τον Κλήμη Παπαχρήστο, «είχαμε στους αγώνες μια τεράστια, παγκόσμια πρωτοτυπία. Το διαφήμισαν οι Γάλλοι, οι Άγγλοι, οι Αμερικάνοι. Στην Ελλάδα δεν έμαθε κανείς τίποτα. Είμαστε αθλητής και προπονητής που δεν βλέπουμε και κερδίσαμε προπονητές που βλέπανε». «Δηλαδή, εγώ δεν έβλεπα τη Θεοδώρα που ήταν μέσα και ούτε αυτή εμένα να της πω «κάνε αυτό» ή να της κάνω το χέρι μου, όπως βλέπει ένας αθλητής τον προπονητή». Μου λέει ο Γάλλος, «έλα εδώ τι κάνατε;» Με κάλεσε ο Γάλλος και με έβγαλε σε ό,τι κανάλι είχε, ο Αμερικάνος, όλοι με πιάσανε και μου λένε «τί γίνεται εδώ πέρα; Πως το κάνατε;», περιέγραψε ακόμη ο Έλληνας Ομοσπονδιακός τεχνικός, καταλήγοντας πως «αυτή αυτή η πρωτοτυπία είναι εντυπωσιακή, όχι γιατί την έκανα εγώ ή η Θεοδώρα, αλλά για να δείξουμε ότι όταν προσπαθείς, έχει αποτέλεσμα».
Μετά το αρχικό, θετικό σοκ, «στο παιδί αν του δώσεις την καρδιά σου, θα σου γυρίσει την αγάπη του. Έτσι και στον αθλητισμό: άμα πέσεις με τα μούτρα και δουλέψεις, ο αθλητής σε νιώθει. Η Θεοδώρα όταν παίζει, ξέρει ότι είμαι έξω και ακούει. Ξέρω πάντα τι θα κάνει, αφού δουλεύουμε συνέχεια μαζί», εξήγησε ο προπονητής της Χάλκινης Παραολυμπιονίκη, περιγράφοντας τον τρόπο επικοινωνίας του με την αθλήτριά του, ο οποίος ξεκίνησε για πρώτη φορά το 2015, πριν κορυφωθεί με την κατάκτηση του φετινού παραολυμπιακού μεταλλίου.

Τα πρότυπα δεν είναι στις τηλεοράσεις
«Από πολύ μικρή μου άρεσε να παλεύω, αλλά δεν μου άρεσε να χτυπάω και να με πονάνε», δήλωσε στο protothema.gr η Χάλκινη Παραολυμπιονίκης, Θεοδώρα Πασχαλίδου, η οποία προπονείται καθημερινά και μέχρι και τρεις φορές την εβδομάδα σε περιόδους προετοιμασίας της, παραμένοντας σεμνή και στοχοπροσηλωμένη. Μιλώντας για το πρώτο της Παραολυμπιακό μετάλλιο, το οποίο την έφερε στο βάθρο πίσω από μια Κινέζα και μια Αμερικανίδα συναθλήτριά της αντίστοιχα, «εγώ θέλω να βλέπουν τα παιδιά ότι τα πρότυπα δεν είναι στις τηλεοράσεις. Ας μην είμαι εγώ το πρότυπο, ας είναι ο αθλητισμός» τονίζει η κυρία Πασχαλίδου, η οποία «σηκώθηκε» μετά την μη αντιπροσωπευτική της επίδοση στο Τόκιο το 2021, για να προετοιμαστεί ξανά και από την αρχή για τους φετινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, επιμένοντας ότι «πρωταθλητισμός είναι να σηκώνεσαι» μετά την πτώση σου και να προσπαθείς από την αρχή.

Η HELLENiQ ENERGY βρίσκεται σταθερά και με συνέπεια στο πλευρό της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, ως σταθερός υποστηρικτής από το 2018, ως Μέγας Χορηγός της το 2021 και ως Χρυσός Χορηγός της για τα τέσσερα επόμενα χρόνια (2025 - 2028). Ως Χρυσός Χορηγός η HELLENiQ ENERGY ενδυναμώνει, ανανεώνει και αναβαθμίζει την υποστήριξη της προς την Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή, θέτοντας ως στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη του παραολυμπιακού κινήματος στη χώρα μας και την διαμόρφωση μια κοινωνίας πιο δίκαιης και ισότιμης για όλους.

Με μόττο το εμπνευστικό «Τα όνειρα δεν έχουν όρια» συμβάλλει καταλυτικά στην ανάδειξη και την ενίσχυση της προσπάθειας των αθλητών με αναπηρία και συνεισφέρει αποφασιστικά στη διεύρυνση του Παραολυμπιακού κινήματος στην Ελλάδα.  

Χρυσός Χορηγός της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής για τα επόμενα 4 χρόνια