Costamare: «Άνεμος» Wall Street στο ελληνικό Χρηματιστήριο με το πρώτο ναυτιλιακό ομόλογο

Σημείο αναφοράς για την εγχώρια κεφαλαιαγορά αποτελεί η πρώτη ομολογιακή έκδοση ελληνικής εταιρείας της ποντοπόρου Ναυτιλίας στην εγχώρια κεφαλαιαγορά, με την ελληνικών συμφερόντων, εισηγμένη στο NYSE της Wall Street, Costamare της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου (Costa Navarino, Hilton Athens κ.α.) να παίρνει την πρωτιά.

Οι διαδικασίες είχαν αρχίσει από τον καλοκαίρι του 2017 και το είχε αποκαλύψει στο «Πρώτο Θέμα» σε συνέντευξή του, ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουπλής.

Σε μία κίνηση που πολλοί τη χαρακτήρισαν ως ένδειξη “πατριωτισμού” και εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, η Costamare ετοιμάζεται, μέσω της Costamare Participations, για την έκδοση ομολόγου έως 100 εκατ. ευρώ.

Τα κεφάλαια που θα συγκεντρώσει ο όμιλος της Costamare Shipping Co S.A. θα αξιοποιηθούν για αγορές πλοίων, για αποπληρωμή δανεισμού και για κεφάλαιο κίνησης, ενώ οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι πρόκειται για μια πρώτη, δοκιμαστική έκδοση. Η Costamare που είναι εισηγμένη στο NYSE με κεφαλαιοποίηση 1,3 δισ δολάρια προχωρά στην ομολογιακή έκδοση σε μια ευνοϊκή συγκυρία καθώς οι ναύλοι στην αγορά των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων βρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ.

Η Costamare είναι η κορυφαία ναυτιλιακή εταιρεία ελληνικών συμφερόντων με στόλο από 78 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, με συνολική μεταφορική ικανότητα περίπου 559.000 TEU.

Έχει ρευστότητα άνω των 200 εκατομμυρίων δολαρίων, καμία σημαντική λήξη χρέους για τα επόμενα τρία χρόνια και ελάχιστες δεσμεύσεις για κεφαλαιακές δαπάνες.

Στην 60η θέση της Lloyd’s List
Ο Κωστής Κωνσταντακόπουλος επικεφαλής της εταιρείας στα 52 του χρόνια, βρίσκεται στην 60η θέση της Lloyd’s List με τις 100 προσωπικότητες που διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο στην παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία. Είναι ο πρωτότοκος γιός του αείμνηστου καπετάν Βασίλη.

Ανέλαβε, σε ηλικία 37 ετών, το 2006, να διευθύνει το ναυτιλιακό βραχίονα των οικογενειακών επιχειρήσεων, όταν ο πατέρας του και ιδρυτής του Ομίλου αποφάσισε σε ηλικία 70 ετών, να δώσει το δακτυλίδι της διαδοχής στον πρωτότοκο γιό του και να αφιερωθεί στα εγγόνια του και στο αγαπημένο του άθλημα, το γκολφ.

Η απόφαση αυτή είχε προκαλέσει τότε τεράστια αίσθηση στην παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα. Ο καπετάνιος δήλωνε με σιγουριά ότι «η εταιρεία περνάει σε καλά χέρια αφού η νέα γενιά είναι ακόμη καλύτερη».

Οι άλλοι δύο γιοί του καπετάνιου ο μεν Αχιλλέας ασχολείται με την τουριστική επένδυση στη Μεσσηνία (TEMES) και επεκτείνει τα συμφέροντα της οικογένειας μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και η αγορά του Χίλτον της Αθήνας, ο δε Χρήστος, ο βενιαμίν, έχει επιλέξει μια διαφορετική πορεία από τα αδέρφια του, δραστηριοποιούμενος στις κινηματογραφικές παραγωγές και το λαμπερό Χόλιγουντ. Οι ταινίες τις οποίες επιλέγει να υλοποιήσει κλέβουν τις εντυπώσεις κερδίζοντας συνεχώς διακρίσεις σε μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ.

Αγορές και ναυπηγήσεις πλοίων

Ο Κωστής «καπετανεύει» τον όμιλο Costamare, με μαεστρία και τον αναπτύσσει συνεχώς ακόμη και την περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Ήταν εκείνος που αποφάσισε και προετοίμασε την είσοδο της εταιρείας στην αμερικανική κεφαλαιαγορά τον Νοέμβριο του 2010. Η «μαθητεία» του Κωστή Κωνσταντακόπουλου δίπλα στον πατέρα του είχε αρχίσει αμέσως μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στο εξωτερικό. Το 1998, σε ηλικία 29 ετών, τοποθετείται στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου και πέφτει κατευθείαν στα βαθιά ενός άκρως σκληρού βιομηχανικού τομέα όπως είναι η ναυτιλία.

Μεγάλη βαρύτητα δίνει, όπως έδινε και πατέρας του, στον Έλληνα ναυτικό ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του ο οποίος πάντα φρόντιζε τα πληρώματα και τα στελέχη της ναυτιλιακής εταιρείας.

Από την ημέρα της εισαγωγής της στη Wall Street μέχρι και σήμερα έχει προχωρήσει σε επενδύσεις για αγορές και ναυπηγήσεις πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, που ξεπερνούν κατά πολύ πλέον το ένα δισεκατομμύριο δολάρια.

Ο οικονομικός διευθυντής της Costamare, Γρηγόρης Ζήκος αναφερόμενος στην οικονομική απόδοση της εταιρείας το 2020 επεσήμανε: «Εν μέσω μιας ανερχόμενης αγοράς, ναυλώσαμε συνολικά είκοσι μεταχειρισμένα πλοία κατά τη διάρκεια του τριμήνου για περιόδους έως και δέκα ετών, βελτιώνοντας τόσο τα έσοδα όσο και το ποσοστό ναύλωσης του στόλου. Οι νέες ναυλώσεις θα συνεισφέρουν 440 εκατ. δολάρια στον τζίρο, με μέση διάρκεια περίπου τα πέντε έτη. Στην αγορά, ο αδρανής στόλος εμπορευματοκιβωτίων συνέχισε να συρρικνώνεται σε επίπεδα περίπου 1%. Οι τιμές ναύλωσης εμφανίζουν αύξηση, υποστηριζόμενες από την υγιή ζήτηση και τη χρόνια έλλειψη πλοίων».

Πρόσφατα η εταιρεία προχώρησε στην απόκτηση του 60% κατά μέσο όρο των συμμετοχών της York Capital, σε πέντε εμπορευματοκιβώτια μεταφορικής ικανότητας 11.000 TEU. Τέσσερα από αυτά ναυπηγήθηκαν το 2017 και το πέμπτο το 2016.

Η εξαγορά φέρνει πλέον την Costamare να ελέγxει το 100% των πέντε container vessels. Οι Costamare και York Capital συνεχίζουν τη συνεργασία τους αφού στην κοινοπραξία έχουν απομείνει άλλα πέντε πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτιών για την από κοινού εκμετάλλευσή τους. Τα πλοία βρίσκονται υπό μακροχρόνιες ναυλώσεις οι οποίες για τα τέσσερα λήγουν το 2031 και για το πέμπτο το 2025.

Η εξαγορά χρηματοδοτήθηκε από ίδια κεφάλαια και τραπεζικό δανεισμό, μετρητά στο χέρι και εμπορικό τραπεζικό χρέος.

Τα αποκτηθέντα πλοία παρέχουν στην εταιρεία πρόσθετα έσοδα από συμβόλαια περίπου 335 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και έχουν μέσο σταθμισμένο χρόνο ναύλωσης διάρκειας 8,9 ετών.

Toν περασμένο χειμώνα η Costamare στο πλαίσιο του προγράμματoς εκσυγχρονισμού του στόλου της πούλησε δύο containerships με μέσο όρο ηλικίας τα 23 έτη και συμφώνησε να αγοράσει τρία μεταχειρισμένα με μέσο όρο ηλικίας τα 11 έτη. Οι νέες αγορές χρηματοδοτήθηκαν με ίδια κεφάλαια.

Σε εξέλιξη έχει το ναυπηγικό της πρόγραμμα. Μέχρι τώρα έχει παραλάβει τρία από τα πέντε πλοία χωρητικότητας 13.000 TEUs, τα οποία είναι σε μακροχρόνια ναύλωση 10ετίας το καθένα.

Η ιστορία
Ο καπετάν Βασίλης όπως του άρεσε να τον αποκαλούν γεννήθηκε στο Διαβολίτσι Μεσσηνίας το 1935. Σπούδασε στην Ανώτερη Δημόσια Σχολή Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού.

Το 1953 σε ηλικία 18 ετών μπαρκάρει, χωρίς μισθό, για τρεις μήνες. Από εκείνη την ημέρα η θάλασσα γίνεται η μεγάλη ερωμένη του. Περνά από όλα τα πόστα του πλοίου. Το 1962 γνωρίζει την Κάρμεν Κυρίτση, την οποία παντρεύτηκε μετά από δύο χρόνια. Απέκτησαν τρία αγόρια: τον Κωνσταντίνο το 1969, τον Αχιλλέα το 1971 και τον Χρήστο το 1974.

Σε συνέντευξη του ο καπετάν Βασίλης είχε πει: «Ό,τι έγινα σήμερα το οφείλω στη σύζυγό μου, την Κάρμεν, αυτή με στήριξε και με καθοδήγησε. Τα πάντα τα χρωστώ σ’ εκείνη. Είναι εξαιρετική σύζυγος, μάνα, πεθερά και γιαγιά. Κατάγεται από ένα χωριό στην περιοχή του Τυρνάβου. Υπήρξε η πρώτη κοπέλα από την περιοχή της που τελείωσε το γυμνάσιο και σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Για εμένα ήταν σημαντικό που μια όμορφη, μορφωμένη και ευκατάστατη κοπέλα, η οποία μπορούσε να παντρευτεί όποιον ήθελε και να τον έχει στη στεριά, προτίμησε έναν άντρα ναυτικό που έλειπε για μεγάλα διαστήματα από το σπίτι».

Την Costamare την ίδρυσε το 1975. Τότε, σε ηλικία 40 ετών του παρουσιάστηκε η ευκαιρία να αγοράσει ένα μικρό φορτηγό πλοίο, χωρητικότητας μόλις 2.000 τόνων, στο οποίο εργαζόταν. Του έδωσε το όνομα της συζύγου του, «Κάρμεν».

H Costamare άρχισε την πορεία της με φορτηγά μεταφοράς τσιμέντου και διάφορα είδη πλοίων μεταφοράς χύδην φορτίου. Βγήκε από την ναυτιλιακή κρίση στις αρχές της 10ετίας του ’80 με ενισχυμένη φήμη και έγινε πρωτοπόρος στον κλάδο των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Ως ανεξάρτητη πλοιοκτήτρια εταιρεία, η Costamare μπήκε σφήνα ανάμεσα σε Αμερικάνους και βορειοευρωπαίους που είχαν δημιουργήσει ολιγοπώλιο στον κλάδο των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.

Το 2006, χρονιά διαδοχής η Costamare μετρούσε 32 χρόνια στη ναυτιλία, απασχολώντας περίπου 2.000 εργαζομένους.

Είχε κάνει πολλές δωρεές στις πρωτοβουλίες των ναυτικών γονέων που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Η πολυετής πορεία του χαρακτηρίστηκε έως το θάνατό του από τους χαμηλούς τόνους και την αφανή δραστηριότητά του τόσο στα κοινά του εφοπλισμού όσο και στα κοινωνικά ζητήματα. Δεν ήθελε να «λούζεται από τα φώτα της δημοσιότητας» και για αυτόν τον λόγο σπάνια εμφανιζόταν στα ΜΜΕ.

Με πρωτοβουλία του δημιούργησε την Helmepajounior, που είναι το «παρακλάδι» της Ελληνικής Ενωσης Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος και τα προγράμματα της οποίας καλύπτει με δικά του έξοδα. Στόχος του ήταν η ευαισθητοποίηση των μικρών παιδιών για το περιβάλλον και η εμφύσηση του σεβασμού προς αυτό.

Χαρακτηριστικό το περιστατικό που περιέγραψε ο ίδιος σε ένα δημοσιογραφικό πηγαδάκι πριν από χρόνια στο πλαίσιο εκδήλωσης της παιδικής Helmepa.

«Πηγαίναμε βόλτα με την οικογένειά μου, όταν από το διπλανό αυτοκίνητο είδα τον οδηγό να πετάει ένα πακέτο τσιγάρα στο δρόμο. Τον πλησίασα στο επόμενο φανάρι και ευγενικά του έκανα παρατήρηση. Τα παιδιά μου καθόντουσαν στο πίσω κάθισμα και ακόμη το θυμούνται. Ήταν ένα μάθημα που έπρεπε να δώσω ως γονιός. Να μην αδιαφορούμε για το τι συμβαίνει γύρω μας».

Ο καπετάνιος ήταν έντονα προβληματισμένος για τα όσα συμβαίνουν παγκοσμίως και για την επόμενη ημέρα. Όμως όλοι σχεδόν συμφωνούσαν με τα λόγια του:

«Η ναυτιλία αρρωσταίνει αλλά ποτέ δεν πεθαίνει. Η διεθνής ναυτιλιακή κοινότητα έχει αντιμετωπίσει σημαντικές κρίσεις στην ιστορία της, μερικές εκ των οποίων δεν αποτυπώθηκαν στη διεθνή οικονομία».

Ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος είναι ο επιχειρηματίας που έφερε τους Κινέζους της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά. «Oι δύο λαοί έχουν αρχαίους πολιτισμούς και κάποτε ήταν μαζί. Κάποια στιγμή οι δρόμοι τους χάθηκαν και τώρα ξανασυναντιούνται» είχε πει τότε.

To Liberty
Εκείνο που δεν πρόλαβε να δει να ολοκληρώνεται ο καπετάν Βασίλης είναι το όνειρό του να λειτουργήσει σαν Μουσείο για την Ελληνική Ναυτιλία το πλοίο «SS Hellas Liberty», για το οποίο έδωσε 5,5 εκατ. δολάρια για να το φέρει από την Αμερική στην Ελλάδα και να το μετασκευάσει. Το μετονόμασε σε «Ελευθερία» αναγνωρίζοντας την Ελληνική Ναυτική Ιστορία και τους ισχυρούς δεσμούς που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των δύο χωρών.
Στο πλωτό αυτό μουσείο, που είναι ελλιμενισμένο στον Πειραιά, παρουσιάζεται όλη η ιστορία της ναυτιλίας των Ελλήνων από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι και πριν από μια δεκαετία περίπου, όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και το τελευταίο εν ενεργεία λίμπερτι.

Τα πλοία τύπου «Λίμπερτι» αποτέλεσαν τα βασικά πλοία μεταφοράς εφοδίων από την Αμερική προς την Ευρώπη στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σ’ αυτά πολέμησαν χιλιάδες Ελληνες ναυτικοί, εκ των οποίων 2.000 έπεσαν ηρωικά στις μάχες του Ατλαντικού.

Μετά τη λήξη του πολέμου, ως αναγνώριση της σημαντικής προσφοράς της Ελλάδας, 100 πλοία «Λίμπερτι» παραχωρήθηκαν με ευνοϊκούς όρους από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε Έλληνες πλοιοκτήτες, στο πλαίσιο ανασύστασης της Ευρώπης, και συνδέθηκαν άρρηκτα με την ανασυγκρότηση και ανοδική πορεία της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας.

Πηγή: www.newmoney.gr