Αφροδίτη Γραμμέλη

Στην διάρκεια των μηνών Ιουλίου και Αυγούστου όλα μπαίνουν στον αυτόματο και ο τηλεθεατής που θα κάνει το λάθος να επιλέξει κάποιο κανάλι απλά θα κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο. Θα δει για πολλοστή φορά χιλιοπαιγμένες ελληνικές σειρές, οι οποίες έχουν εξαντληθεί από τις συνεχόμενες επαναλήψεις, θα παρακολουθήσει ψευτοριάλιτι που προσπαθούν ανεπιτυχώς να αντιγράψουν την πραγματική ζωή με κομπάρσους να υποδύονται πρωταγωνιστές κοινωνικών προβλημάτων και wannabe shopping stars να προβάρουν γουναρικά και δωδεκάποντα την περίοδο της βασιλείας του καφτανιού και του σανδαλιού. Ακόμη χειρότερα θα πέσει πάνω σε τούρκικες σειρές στις οποίες πρωταγωνιστεί η προχειρότητα και οι αστείες ερμηνείες. Στην καλύτερη περίπτωση αγορασμένες από το πανέρι...

Το μόνο που σώζει την χαμένη τιμή της τηλεόρασης το καλοκαίρι είναι οι πρωινές ενημερωτικές εκπομπές οι οποίες στον μαραθώνιο που υποχρεώνονται αξιοποιώντας τις “χρυσές” εφεδρείες δίνουν ένα τόνο ζωντάνιας και επικαιρότητας. Οι ελάχιστες ψυχαγωγικές ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας ανάγοντας το ασήμαντο σε σημαντικό και “ξεθάβοντας” ξεχασμένους τηλεμαϊντανούς που δε έχουν πλέον κανέναν ενδιαφέρον.

Θλιβερό το θέαμα και ακόμη πιο θλιβερή η συνολική εικόνα και στρατηγική. Σαν κάποιος να είπε στα στελέχη των ιδιωτικών καναλιών πως το τηλεοπτικό κοινό κάνει δίμηνες διακοπές ή μπορεί να καταναλώσει αδιαμαρτύρητα ξαναζεσταμένο και κακομαγειρεμένο φαγητό.

Ως πότε το θράσος της ιδιωτικής και δημόσιας τηλεόρασης _ εκεί πλέον βασιλεύει το χάος_ θα χτυπά κόκκινο όπως ο υδράργυρος; Γιατί η τηλεόραση λειτουργεί μόνο τη χειμερινή σεζόν; Πόσο πολύ μπορείς να υποτιμάς το κοινό το οποίο διεκδικείς μετά μανίας από το Σεπτέμβριο. Καλά τα συνθήματα και τα αστειάκια με αφορμή το νέο πρόγραμμα. Σε εποχές όμως που τρως τη σκόνη που αφήνουν οι συνδρομητικές πλατφόρμες και το downloading αργά αλλά σταθερά μην “παίζεις” με το κοινό σου. Σε λίγο θα φας και τη δική του σκόνη...