Μα όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, μήπως τελικά δεν τον τρώνε οι κότες;

Για ποιο λόγο αποφασίζει «έτσι ξαφνικά» να αναμειχθεί στην τοπική αυτοδίοικηση της Κηφισιάς; Δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει; Αφού έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν αλλάζει κάτι. Και άλλωστε όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες. Γιατί λοιπόν;

Γιατί απλούστατα τίποτε δεν αλλάζει, αν μένουμε απαθείς.

Είναι κάτι που το λέω κοντά τριάντα χρόνια στις μαθήτριες και στους μαθητές μου. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας! Αγωνιστείτε. Μη συμβιβάζεστε με κάτι κατώτερο. Ονειρευτείτε. Και κυνηγήστε το όνειρό σας. Συχνά κόντρα στο ρεύμα. Από την καθεμία και τον καθένα από εμάς μπορεί να μπει μια ψηφίδα σε ένα έργο διαφορετικό, δίκαιο, μεγαλόπνοο, αξιόλογο.

Έτσι λοιπόν και εγώ αποφάσισα να σταματήσω να γκρινιάζω. Να γκρινιάζω για το 1ο Δημοτικό της Νέας Ερυθραίας που δεν μπορεί να στεγάσει τις μαθήτριες και τους μαθητές του, το Ζηρίνειο που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις αθλήτριες και τους αθλητές μας, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα πάνω στις ράμπες και στα πεζοδρόμια, το κυκλοφοριακό κομφούζιο στην κεντρική λεωφόρο από την είσοδο της Κηφισιάς έως το τέλος της Ερυθραίας, το μόνιμο πήξιμο στον κόμβο της Βαρυμπόμπης και στον κόμβο της Καλυφτάκη, τα ρέματα που ξεχειλίζουν, τα σκουπίδια που δεν μαζεύονται, τις λάμπες που δεν ανάβουν.

Η πόλη που μεγάλωσα καταρρέει. Η πόλη που αγαπώ έχει μπει στον αυτόματο και οδεύει προς τη διάλυση. Ο μύθος των κάποτε περιποιημένων προαστίων μας μόνο θλίψη προκαλεί. Ίσως και θυμηδία.

Όμως εγώ ονειρεύομαι περισσότερα για την πόλη μου. Ονειρεύομαι μια δημοτική αρχή που θα υποστηρίζει (οικονομικά και με ανθρώπινο δυναμικό) καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολειά μας. Ονειρεύομαι μια πόλη που η καθεμία μας και ο καθένας μας θα μπορούν να στηριχτούν στον συνάνθρωπο, μια πόλη με πνεύμα εθελοντικής ανιδιοτελούς προσφοράς. Ονειρεύομαι σχολεία που, όταν οι μαθήτριες και οι μαθητές τελειώνουν το μάθημα, θα γίνονται χώροι πολιτισμού και δράσης για πολίτες όλων των ηλικιών. Ονειρεύομαι εικαστικούς να παρεμβαίνουν και να δίνουν νέα μορφή στην πόλη. Ονειρεύομαι μικρά και μεγάλα που θα κάνουν την καθημερινότητα λειτουργικότερη, ομορφότερη, ουσιαστικότερη.

Οπότε είπα να προσπαθήσω. Ό,τι κι αν γίνει, τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει. Στον απολογισμό της ζωής μου δεν θα έχω και αυτήν την εκκρεμότητα. Έτσι όπως ξέρω τόσα χρόνια να βάζω σε «τάξη» τη σχολική καθημερινότητα μέσα από τις διάφορες θέσεις ευθύνης στις οποίες υπηρετώ την τελευταία εικοσαετία, έτσι όπως βάζω σε σειρά «τα του οίκου μου» και δεν φοβήθηκα ποτέ να αντιμετωπίσω δυσκολίες – συχνά τεράστιες , έτσι και εάν εκλεγώ δημοτική σύμβουλος Κηφισιάς, θα βάλω σε σειρά και «τα του δήμου μου».

Παίρνουμε την καθημερινότητα στα χέρια μας. Και όλοι μαζί συνεργαζόμαστε, ώστε επιτέλους να νοικοκυρέψουμε τις τρεις δημοτικές ενότητες, την Κηφισιά, την Νέα Ερυθραία και την Εκάλη. Με δήμαρχο στην πόλη της καρδιάς μας τον Νίκο Χιωτάκη. Γιατί, ναι, αν σταματήσουμε να θεωρούμε «πίτουρα» την τοπική αυτοδιοίκηση και επιλέξουμε ανθρώπους άξιους, δεν θα υπάρχει πλέον κότα που θα μπορέσει να μας φάει.

Αγγελική Κανελλακοπούλου M.A.Ed.
Εκπαιδευτικός, διευθυντικό στέλεχος Γερμανικής Σχολής Αθηνών
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος Κηφισιάς
με το συνδυασμό του Νίκου Χιωτάκη +εργαζόμαστε

Πληροφορίες στο https://kanellakopoulou.gr/