Θα αντέξουμε;

Σε λύση με πολιτική παρέμβαση ελπίζει πια η Κυβέρνηση καθώς η διαπραγμάτευση με την τρόικα ναυάγησε. Η ελληνική πλευρά –αυτή τη φορά- δεν ευθύνεται για την εμπλοκή. Οι πληροφορίες είναι  ότι η Τρόικα  άλλαζε καθημερινά την ατζέντα της συζήτησης προκειμένου να την οδηγήσει σε αδιέξοδο. Προφανώς το ΔΝΤ επέλεξε αυτή τη στάση με στόχο να πιέσει την Ευρώπη σε πιο ουσιαστικές  αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής στις 18 Οκτωβρίου.

Οσο το ΔΝΤ  σπρώχνει το χρόνο ώστε οι Ευρωπαίοι να αναγκαστούν σε μια αποτελεσματική και συνολική λύση, η Ελλάδα  βλέπει να πλησιάζει όλο και πιο πολύ στην  πραγματικότητα το σενάριο να πάρουμε τη δόση μετά τις αμερικανικές εκλογές. Και μπορεί η Ευρώπη πολιτικά να δώσει χρόνο στην Ελλάδα, το ζήτημα όμως είναι αν η  χώρα έχει την πολυτέλεια της αναμονής. Η ανεργία των νέων έφθασε στο 55%, το Δημόσιο έχει κάνει στάση πληρωμών και τα  χρέη του στους ιδιώτες έφθασαν τα 7,9 δις. Το νέο πακέτο μέτρων-περικοπών  αντιστοιχεί στο 5% του ΑΕΠ και ήδη η Τρόικα αλλάζει προς το χειρότερο τις επίσημες εκτιμήσεις της  και τώρα βλέπει ύφεση 5% το 2013.

Πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, προσβλέποντας στη ρευστότητα που θα διοχετεύονταν  στην αγορά με τη δόση –με  την προσδοκία εξόφλησης υποχρεώσεων του δημοσίου- ετεροχρόνισαν υποχρεώσεις για το τέλος Οκτωβρίου. Αν τώρα η δόση μεταφέρεται για τα μέσα  Νοέμβριου  το Δημόσιο προφανώς θα αντέξει. Στον ιδιωτικό τομέα όμως πολλοί δεν θα αντέξουν, γιατί η αγορά έχει στερέψει. Η SATO που προσφεύγει στο άρθρο 99 είναι μια επώνυμη περίπτωση. Πίσω από αυτή στοιχίζονται πολλές εκατοντάδες άλλες ανάλογες ιστορίες κατάρρευσης μικρομεσαίων ή και μεγαλύτερων εταιριών που δεν είναι γνωστές στο κοινό. Και οι λεπτές ισορροπίες πρέπει να κρατηθούν σε  ένα νοσηρό κλίμα εντεινόμενων πολιτικών συγκρούσεων,  σκανδαλολογίας, υβρεολογίων και ιδιαίτερα ανησυχητικών συμπλοκών ακροδεξιών και αριστεριστών με φόντο τους μετανάστες. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι να εκταμιευθεί η δόση δεν θα συμβεί κάποιο ατύχημα.