Η ζωή μας στις ουρές

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου. Με ένα ληξιπρόθεσμο λογαριασμό της ΔΕΗ στα γραφεία της επιχείρησης στο Χαλάνδρι. Αδύνατον να προχωρήσει κανείς. Δεν ξέρεις πόσοι στέκονται στην ουρά. Δεν μπορείς να δεις τι συμβαίνει γιατί πέντε- έξι άνθρωποι περιμένουν όρθιοι και κλείνουν την είσοδο. Ένας ευγενέστατος νεαρός σεκιουριτάς πολεμάει τη ρουτίνα του εξυπηρετώντας τον κόσμο. «Δεν πληρώνετε εδώ. Ούτως ή άλλως δεν έχουμε ταμεία εδώ. Αν θέλετε να πληρώσετε ληγμένο λογαριασμό στα ΕΛΤΑ ή στις τράπεζες».

Κολλημένα με σελοτέιπ στον τοίχο δίπλα στην είσοδο, χαρτιά Α4 με τις ίδιες πληροφορίες. Πληρώνεις στα ΕΛΤΑ χωρίς προμήθεια ή στα γειτονικά καταστήματα τριών τραπεζών. Προφανώς η κοσμοσυρροή είναι για ρυθμίσεις. Πληρωμή καθυστερημένων λογαριασμών σε δόσεις.

Πηγαίνω στα ΕΛΤΑ. Περίπου 40 άνθρωποι –όλων των ηλικιών- περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους. Παίζουν αμήχανα στα χέρια τα χαρτάκια της προτεραιότητας. Κάποιοι κρατούν στα χέρια λογαριασμούς, ενώ σε άλλους τους διακρίνεις να εξέχουν από τις τσέπες.

Η ώρα περνάει, χωρίς η ουρά να μειώνεται. Φεύγω για το κατάστημα της Αγροτικής στην πλατεία Δούρου. Εκεί περιμένουν περίπου 15 άτομα. Με εξαίρεση έναν-δύο οι περισσότεροι είναι μεγάλης ηλικίας. Περιμένουν στωικά, κρατώντας στα χέρια λογαριασμούς και χαρτάκια προτεραιότητας. Ξεχωρίζει η φωνή της υπαλλήλου που το γραφείο της είναι ακριβώς μπροστά από τα καθίσματα των πελατών που περιμένουν να πληρώσουν. Επικρατεί σιγή στην τράπεζα και την ακούμε καθαρά όσοι περιμένουμε να έρθει η σειρά μας.

«Με τη ρύθμιση δεν θα χρειαστεί να πληρώσετε για έξι μήνες. Όχι δεν θα χρειαστεί να έρθετε ακόμη, αλλά να μαζέψετε τα χαρτιά, το εκκαθαριστικό και τα άλλα. Έχει και έξοδα 50 ευρώ. Το θυμάστε αυτό. Ναι, ναι θα περιμένω. Εντάξει. Μην στεναχωριέστε, υγεία να έχουμε πάνω από όλα. Γεια σας».