Το φάντασμα του Ζίγδη και οι αγρότες

Χρεοκοπήσαμε, καταστράφηκαν  οι ζωές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, αλλά μυαλό δεν βάλαμε. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ -υπό την πίεση των δημοσκοπήσεων  προφανώς- συνεχίζουν  την μικροπολιτική τους. Ζητούν να μην ισχύσει  ο ενιαίος φόρος για τα ακίνητα (που θα αντικαταστήσει το χαράτσι και τον ΦΑΠ)  για τα αγροτεμάχια των  κατ΄ επάγγελμα αγροτών. 

Να εξαιρεθούν δηλαδή οι αγρότες από τον φόρο, μήπως και τους θυμηθούν στις επόμενες  εκλογές και αποφύγουν τον εφιάλτη να γίνουν ο ένας νέος Ι. Ζίγδης και ο άλλος νέος Γ. Πεσμαζόγλου.

Και γιατί να μην εξαιρεθούν από τον φόρο οι άνεργοι; Ποιός είναι σε χειρότερη θέση: Ενας αγρότης ή ένας που δεν έχει δουλειά εδώ κι ένα χρόνο; Γιατί ο αγρότης χρειάζεται περισσότερη προστασία   από έναν εργαζόμενο που μεγαλώνει με τις σημερινές συνθήκες τρία παιδιά; Και εν πάσει περιπτώσει, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης  δεν είναι το ζητούμενο;

Βενιζέλος και Κουβέλης κοιτάζουν να προστατεύσουν αυτούς  που θέλουν  να πιστεύουν ότι είναι η κομματική πελατεία τους και αδιαφορούν αν οι εξαιρέσεις που ζητούν, θα επιβαρύνουν όλους τους υπόλοιπους πολίτες. Την ίδια στιγμή  που ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ παριστάνουν τους προστάτες των αδυνάτων και βάζουν βέτο για τους αγρότες ή για να υιοθετηθεί  (για τα μάτια) ένα αφορολόγητο, καταπίνουν τα χειρότερα: Πόσο δίκαιος μπορεί να είναι ο ενιαίος φόρος στα ακίνητα, όταν το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει το μέτρο  με βάση ότι πρέπει να βάλει στα ταμεία του 2,7 δις. ευρώ το 2014? Δεν τους ενοχλεί ότι η αγορά ακινήτων είναι κλινικά νεκρή, ούτε ότι οι πολίτες φορολογούνται υπέρμετρα με «αντικειμενικές» τιμές που δεν υπάρχουν στην αγορά;

Όλα αυτά τα καταπίνουν με ευκολία. Και αντί να δουλέψουν με σοβαρότητα και να συμβάλλουν για να φορολογηθούν δίκαια οι πολίτες,  κοιτούν να σώσουν την πελατεία.