Υπουργική αυθεντία

Οι περισσότεροι  που αναλαμβάνουν υπουργικά καθήκοντα αντί να ασχοληθούν με τα τρέχοντα και να οργανώσουν δυναμικό και διαδικασίες του τομέα τους  ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα οι πολίτες, φαντάζονται ότι είναι ικανοί  να αφήσουν το προσωπικό τους στίγμα με μια σημαντική μεταρρύθμιση.  Φυσικά οι περισσότερες προσπάθειες ναυαγούν γιατί είναι πρακτικά ανεφάρμοστες  δημιουργώντας φυσικά αναστάτωση στην κοινωνία.

Υπάρχουν παρά πολλά παραδείγματα  με χαρακτηριστικότερα εκείνα της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης». Οι εκπαιδευτικοί ούτε καν  αξιολογούνται, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον κάθε υπουργό να οραματίζεται ένα μέλλον που υπάρχει μόνον μέσα στο κεφάλι του. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, ο νυν υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου που ανακοίνωσε διεθνή απολυτήρια και κατάργηση εξετάσεων, αναστατώνοντας γονείς και μαθητές, χωρίς τελικά να αλλάξει τίποτε.

Και δεν είναι μόνον ότι με τις εμπνεύσεις της  κάθε υπουργικής αυθεντίας, οι Κυβερνήσεις μετατρέπονται σε πολιτικό καφενείο όπου ο καθένας λέει ή κάνει ότι  του καπνίσει. Είναι κυρίως ότι οι ανοησίες που εμπνέουν  τον κάθε υπουργό υπό την μορφή φιλόδοξων σχεδίων, οραμάτων και πρωτοποριακών ρυθμίσεων,  συσσωρεύονται η μια πάνω στην άλλη δημιουργώντας ένα βουνό παράλογων και ανούσιων πρωτοβουλιών που κάνει τη ζωή μας ακόμη πιο δύσκολη.

Την εποχή που έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα ο υπουργός Μεταφορών Μ. Λιάπης είχε την έμπνευση να ελέγξει τα τροχαία επιβάλλοντας  πρόστιμα  700 ευρώ για τις σοβαρές παραβάσεις. Αλλωστε τι ήταν τότε 700 ευρώ για τον κ. Λιάπη; Ένα φαγητό με φίλους στη Μύκονο. Στη συνέχεια  βρέθηκε ο τρόπος εξορθολογισμού  των προστίμων με τη μείωση τους στο μισό, αν πληρωθούν εντός 10 ημερών. Ερχεται τώρα ο αριστερός κ. Χ. Σπίρτζης και εξαγγέλει «κοινωνικά δίκαια»  πρόστιμα με βάση εισοδηματικά κριτήρια. Η ιδέα τα πρόστιμα να είναι χαμηλά και για τις σοβαρές παραβάσεις και να αφαιρείται το δίπλωμα πχ για ένα χρόνο, δεν περνά από το μυαλό τους.