Οι κοτσάνες των εκφωνητών του Μουντιάλ

 Πώς είναι δυνατόν κατά την περιγραφή ενός αγώνα ο εκφωνητής να αποκαλεί «αλουμίνιο» το δοκάρι; Και ακόμα, πώς είναι δυνατόν να θεωρούνται καταξιωμένοι και έμπειροι εκφωνητές που σε αναγκάζουν να ψάχνεις το BBC για να παρακολουθήσεις έναν αγώνα, μόνο και μόνο για να μην ακούς τις ανερμάτιστες περιγραφές τους;    
Άλλο είναι ο αυθορμητισμός σε μια ζωντανή μετάδοση με τα σαρδάμ του προφορικού λόγου και άλλο ο υπερβάλλων ζήλος για μια σπαρταριστή περιγραφή διανθισμένη με αχρείαστες μεταφορές και άστοχη χρήση επιθέτων.

"Η Βραζιλία κρατιέται με τα δόντια και με τα ίδια αυτά δόντια ροκανίζει και τον χρόνο", είπε όλο καμάρι για την ευρηματικότητά του ο Έλληνας δημοσιογράφος στον αγώνα της Βραζιλίας με την Κολομβία. «Κερδίζει ένα φάουλ από τον Φερναντίνιο που τον έχει σαπίσει στο ξύλο. Καλώς ήρθες μικρέ στον κόσμο των μεγάλων», είχε σχολιάσει πιο πριν για τον Βραζιλιάνο της Μάντσεστερ. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που είδε να γίνεται ένα τάκλιν «βγαλμένο από την καρδιά». Ή είδε τον Παπασταθόπουλο να «κρατάει την μπάλα με χέρια, πόδια, νύχια, δόντια κι ό,τι άλλο διαθέτει».
Στον αγώνα με την Εθνική ο Γιαγιά Τουρέ «εξερράγη σαν ηφαίστειο που ξυπνά», ενώ σε ένα άλλο ματς ακούσαμε ότι «τα κορμιά εξακολουθούν να χύνονται στον αγωνιστικό χώρο». Επίσης μετά από ένα φάουλ ο Καρνέζης ξεπέρασε το «φράγμα του πόνου» και μια προσπάθεια  της Εθνικής θα άξιζε τα μπει στην ταινιοθήκη της Ελλάδας.

Το καθένα ξεχωριστά έχει την πλάκα του. Όμως είναι τόσα πολλά που θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν σε ένα βιβλίο, όπως έχει γίνει με «μαργαριτάρια» μαθητών. Και ο μεγάλος τους αριθμός προκαλεί θλίψη. Είναι θλιβερό γιατί εδώ δεν πρόκειται για μαθητές, αλλά για επαγγελματίες που πληρώνονται από τους Έλληνες φορολογούμενους. Εξάλλου όλες αυτές η κοτσάνες ακούγονται στην περιγραφή του πλέον μαζικού αθλήματος που το παρακολουθούν χιλιάδες κόσμου∙ ανάμεσα τους παιδιά και έφηβοι που είναι ευάλωτοι στην κακή χρήση της ελληνικής γλώσσας, γιατί δεν ξέρουν να την αναγνωρίσουν.