Ο Αλέξης πολιτικός μηχανικός!

Και έτσι ξεκίνησαν οι απορίες. Τι να συμβαίνει άραγε; Αναγγέλλει εκλογές; Θα εξαγγείλει δημοψήφισμα με ανύπαρκτο ερώτημα και δίλημμα και με τη σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Δημοκρατίας; Θα τα σπάσει με τους δανειστές-εταίρους; Και για ποια αιτία; Λες να διάβασε επιτέλους την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup για το χρέος και να κατάλαβε ότι δεν πήρε κανένα χριστουγεννιάτικο δώρο από τους δανειστές; Ή μήπως κάτι εξαιρετικά σοβαρό συμβαίνει με την Τουρκία; Πέρα από τις αμετροεπείς δηλώσεις και τις πομπώδεις απειλές,  τελικώς τίποτα από όλα αυτά.

Ανήγγειλε δύο μέτρα: την προσωρινή αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ σε ορισμένα νησιά και το μοίρασμα περίπου 350 ευρώ σε κάθε χαμηλοσυνταξιούχο. Περίπου ένα ευρώ την ημέρα. Ούτε καν πέντε τσιγάρα για τον κάθε θεριακλή συνταξιούχο. 


Το πρώτο μέτρο είναι εύλογο. Επρεπε, μάλιστα, να έχει αποφασιστεί από καιρό. Μόνο που όφειλε να είχε συνεννοηθεί προηγουμένως με τις Βρυξέλλες. Ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος έχουν βάλει υπογραφές γι’ αυτά τα μέτρα.

Και οι υπογραφές στα διεθνή κείμενα δεν ακυρώνονται με διαγγέλματα και κουτοπονηριές. Το δεύτερο μέτρο είναι αυτό που δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα. Και για τον ίδιο! Και για τη χώρα! Και για τον λαό μας!

Ο Αλέξης έχασε και το ελάχιστο ίχνος αξιοπρέπειας και εμπιστοσύνης απέναντι στους ξένους ηγέτες. Αν και λίγοι μάς εμπιστεύονταν. Αναμφισβήτητα, κληρονόμησε ένα μεγάλο μερίδιο αναξιοπιστίας από τον Αντώνη Σαμαρά και τον λαϊκισμό του τους τελευταίους έξι μήνες. Αναγνώρισε και ανέλαβε όλο το κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης από τη γραφική τελικώς «Βαρουφακειάδα», στην οποία ήταν συμπρωταγωνιστής. Ανέκτησε το καλοκαίρι του 2015 ένα ελάχιστο μέρος του κύρους που οφείλει να απολαμβάνει ένας πρωθυπουργός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το άφησε, όμως, να διαβρωθεί από την ανικανότητα, την αναβλητικότητα ή και την αδράνεια κορυφαίων στελεχών του. 

Τώρα τα κλώτσησε όλα! Οι δημόσιες αντιδράσεις των Ευρωπαίων συνομιλητών του δεν έχουν την ένταση και την εσωτερική οργή από την εξαπάτησή τους. Τελικά, τους θεωρεί «δυνάστες». Και αυτό δεν πρόκειται να του το συγχωρήσουν ποτέ. Ιδιαίτερα εκείνοι που παραδοσιακά υποστηρίζουν την Ελλάδα και τις όποιες πρωτοβουλίες της, έστω κι αν διατηρούν μέσα τους πολλές επιφυλάξεις. 

Η χώρα μας σίγουρα θα χάσει. Κάποια έκταση ή κάποιο ποσοστό από τα μέτρα που μας έχουν επιβληθεί έχει καθαρά τιμωρητικό χαρακτήρα. Η αλήθεια είναι πικρή. Δεν εμπιστεύονται τις ποιοτικές μας υποχρεώσεις. Δεν έχουν πειστεί ότι θέλουμε να νοικοκυρέψουμε τον δημόσιο τομέα και γενικά την οικονομία. Δεν έχουν πειστεί ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει αποκλειστικό άξονα συμπεριφοράς και δράσης του το δημόσιο συμφέρον. Γι’ αυτό και μας έχουν επιβάλει τόσο σκληρές ρήτρες και δείκτες. Γι’ αυτό και θα μας επιβάλουν και το τέταρτο μνημόνιο.

Εκτός αν αποφασίσουν, με τη λήξη του 2018, ότι είμαστε μια χαμένη υπόθεση και δεν αξίζει να επενδύσουν σε εμάς τα κεφάλαιά τους. Ούτε να μας στηρίξουν γεωπολιτικά. 
Τα λεφτά που εξήγγειλε ότι θα δώσει στους χαμηλοσυνταξιούχους είναι ασήμαντα μπροστά στις ανάγκες και στην άθλια κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα χρόνια της κρίσης. Και αυτά προέρχονται από τους φόρους που πληρώνουμε όλοι οι Ελληνες. Και βέβαια, και οι ίδιοι οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Μια και ο κύριος όγκος των φορολογικών εσόδων είναι οι έμμεσοι φόροι, οι φόροι κατανάλωσης που πλήττουν δυσανάλογα πιο βαριά τις φτωχές και φτωχοποιημένες τάξεις. Και η ειρωνεία; Τις ώρες του φανφαρονικού διαγγέλματος συζητιόταν στη Βουλή το σχέδιο κρατικού προϋπολογισμού του 2017. Αργά χθες το βράδυ πρέπει να ψηφίστηκε. Μάλλον από τους «153». Σε αυτόν προβλέπεται μια νέα φορομπηχτική επιδρομή μεγέθους 2,5 δισ. ευρώ. 


Τώρα κατανοούμε όλοι το νόημα της δήλωσης του Αλέξη μεσοβδόμαδα πάνω από τον Πανάγιο Τάφο. Ο Αλέξης είχε το ενδιαφέρον του... πολιτικού μηχανικού! Ενός επαγγέλματος που δεν το έχει ασκήσει στην πράξη. Ο Αλέξης μόνο μία «μηχανή» ξέρει. Τη μηχανή εξαπάτησης του ελληνικού λαού.