Η βίλα Αμαλία και η αντιστροφή του κλίματος
15.01.2013
07:44
Το γκάλοπ της MRB, που για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι δίνει τη Ν.Δ. να έχει προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα ήταν παρά μια προπαγάνδα να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο για να δώσει κουράγιο στους μνημονιακούς. Η ίδια όμως εταιρεία πριν από τις εκλογές του Ιουνίου έδινε τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται με τέσσερις μονάδες, ενώ στους προηγούμενους μήνες κατέγραφε την άνοδό του. Για να καταλάβει κάποιος την αντιστροφή του κλίματος δεν χρειαζόταν η MRB, αλλά η κοινή λογική για να διαπιστώσει ότι μια άνοδος που βασίστηκε στην απελπισία του κόσμου ήταν τόσο σαθρή που θα κατέρρεε στο πρώτο σημάδι ανάκαμψης.
Το γκάλοπ της MRB, που για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι δίνει τη Ν.Δ. να έχει προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα ήταν παρά μια προπαγάνδα να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο για να δώσει κουράγιο στους μνημονιακούς. Η ίδια όμως εταιρεία πριν από τις εκλογές του Ιουνίου έδινε τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται με τέσσερις μονάδες, ενώ στους προηγούμενους μήνες κατέγραφε την άνοδό του. Για να καταλάβει κάποιος την αντιστροφή του κλίματος δεν χρειαζόταν η MRB, αλλά η κοινή λογική για να διαπιστώσει ότι μια άνοδος που βασίστηκε στην απελπισία του κόσμου ήταν τόσο σαθρή που θα κατέρρεε στο πρώτο σημάδι ανάκαμψης.
Δεν χρειάστηκε παρά η αναχρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας από την Ευρώπη, κάτι δηλαδή που δεν θα γεμίσει το πορτοφόλι του πολίτη, για να φανεί η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αντιδράσει. Ολα, η δήμευση των καταθέσεων που έλεγε ο Στρατούλης, το κατοστάρικο που θα δίναμε κάθε μήνα που ήθελε ο Γλέζος, η επιστροφή στη δραχμή του Λαφαζάνη, όλα όσα ακούγονταν λογικά την εποχή της απελπισίας έπαψαν να μετράνε όταν εμφανίστηκε η πρώτη ένδειξη ότι η Ελλάδα δεν είναι απαραίτητο να καταστραφεί. Με το απόθεμα της εναλλακτικής Αριστεράς εξαντλημένο ή αποξενωμένο, με το βαθύ ΠΑΣΟΚ του Δημοσίου να έχει δώσει ό,τι μπορεί και χωρίς νέους απελπισμένους, ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά έχει βρεθεί στη θέση που πρέπει να ψάξει για ψηφοφόρους αντί να του έρχονται.
Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να πατάει σε δύο βάρκες: η μία της αντιεξουσιαστικής Αριστεράς που του ζήταγε να υπερασπίσει την κατάληψη της Βίλας Αμαλίας και να πει τα κοντάρια και τις αντιασφυξιογόνες μάσκες «οικιακά είδη», όπως είπαν ο Σκουρλέτης και ο Καραγιαννίδης, και η δεύτερη που υπαγορεύει ότι ένα κόμμα εξουσίας δεν ψηφίζεται από αυτούς που έχουν αντιασφυξιογόνες μάσκες για οικιακά είδη. Αδιέξοδο που φαινόταν από τη μια με τον Παπαδημούλη να λέει στο ραδιόφωνο του Alpha: «Η προσπάθεια να φορτώσουν τη δραστηριότητα στη βίλα Αμαλία στον ΣΥΡΙΖΑ είναι συκοφαντική αθλιότητα» και από την άλλη τον Βαγγέλη Διαμαντόπουλο, βουλευτή Καστοριάς, να δηλώνει αναρχικός και να ταυτίζεται με τη βίλα Αμαλία.
Η άνοδος της Ν.Δ. βασίζεται και σε μια άλλη κίνηση. Εδώ και έξι μήνες Ελληνες και ξένοι αναλυτές προβληματίζονται για την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Μέχρι που κάποιος κατάλαβε ότι τον μεγάλο αριθμό των ψηφοφόρων της η Χρυσή Αυγή τον πήρε από Ελληνες που τηλεφώνησαν στην Αστυνομία και δεν τη βρήκαν, όπως και από Ελληνες που βαρέθηκαν να βλέπουν τις πόλεις τους να γίνονται Καμπούλ. Αυτήν ψήφιζε η γιαγιά την οποία ένα μαυροφορεμένο, μεγαλόσωμο παλικάρι συνόδευε στο ΑΤΜ του Αγίου Παντελεήμονα. Και αν το παλικάρι πίστευε ότι δίκιο είχε ο Χίτλερ που καθάρισε τους Τσιγγάνους, τις αδελφές και τους Εβραίους, η γιαγιά είχε άλλα πράγματα να ανησυχεί από την εσωτερική πολιτική του Αδόλφου πριν από 70 χρόνια. Ο Δένδιας έπαιξε το χαρτί της έννομης τάξης που ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω προέλευσης έχει αδυναμία να παίξει. Το αποτέλεσμα, Ιστορία - που αυτή τη φορά γράφτηκε με αριθμούς.
Πόσα είναι τα στικάκια;
Το στικάκια είναι καμιά πενηνταριά. Το πρώτο το πήρε στα χέρια η Λαγκάρντ. Δεν θα έριξε μια ματιά; Κάποιον γνωστό από Ελλάδα δεν θα είχε να τον σβήσει; Μετά έφτασε στα χέρια του Παπακωνσταντίνου. Βλέπει τις δύο ξαδέλφες. Υπάρχει πιο ιερό πράγμα από την ξαδέλφη; Προφανώς όχι, και τα στικάκια έγιναν δύο. Μετά το δίνει στον κλητήρα να το πάει στο ΣΔΟΕ. Οι κλητήρες είναι διάσημοι κουτσομπόληδες, δεν θα του έριξαν μια ματιά; Δεν θα είδαν ότι είχε το όνομα ενός φίλου τους από τον Στρατό; Τρία τα στικάκια.
Δεν χρειάστηκε παρά η αναχρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας από την Ευρώπη, κάτι δηλαδή που δεν θα γεμίσει το πορτοφόλι του πολίτη, για να φανεί η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αντιδράσει. Ολα, η δήμευση των καταθέσεων που έλεγε ο Στρατούλης, το κατοστάρικο που θα δίναμε κάθε μήνα που ήθελε ο Γλέζος, η επιστροφή στη δραχμή του Λαφαζάνη, όλα όσα ακούγονταν λογικά την εποχή της απελπισίας έπαψαν να μετράνε όταν εμφανίστηκε η πρώτη ένδειξη ότι η Ελλάδα δεν είναι απαραίτητο να καταστραφεί. Με το απόθεμα της εναλλακτικής Αριστεράς εξαντλημένο ή αποξενωμένο, με το βαθύ ΠΑΣΟΚ του Δημοσίου να έχει δώσει ό,τι μπορεί και χωρίς νέους απελπισμένους, ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά έχει βρεθεί στη θέση που πρέπει να ψάξει για ψηφοφόρους αντί να του έρχονται.
Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να πατάει σε δύο βάρκες: η μία της αντιεξουσιαστικής Αριστεράς που του ζήταγε να υπερασπίσει την κατάληψη της Βίλας Αμαλίας και να πει τα κοντάρια και τις αντιασφυξιογόνες μάσκες «οικιακά είδη», όπως είπαν ο Σκουρλέτης και ο Καραγιαννίδης, και η δεύτερη που υπαγορεύει ότι ένα κόμμα εξουσίας δεν ψηφίζεται από αυτούς που έχουν αντιασφυξιογόνες μάσκες για οικιακά είδη. Αδιέξοδο που φαινόταν από τη μια με τον Παπαδημούλη να λέει στο ραδιόφωνο του Alpha: «Η προσπάθεια να φορτώσουν τη δραστηριότητα στη βίλα Αμαλία στον ΣΥΡΙΖΑ είναι συκοφαντική αθλιότητα» και από την άλλη τον Βαγγέλη Διαμαντόπουλο, βουλευτή Καστοριάς, να δηλώνει αναρχικός και να ταυτίζεται με τη βίλα Αμαλία.
Η άνοδος της Ν.Δ. βασίζεται και σε μια άλλη κίνηση. Εδώ και έξι μήνες Ελληνες και ξένοι αναλυτές προβληματίζονται για την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Μέχρι που κάποιος κατάλαβε ότι τον μεγάλο αριθμό των ψηφοφόρων της η Χρυσή Αυγή τον πήρε από Ελληνες που τηλεφώνησαν στην Αστυνομία και δεν τη βρήκαν, όπως και από Ελληνες που βαρέθηκαν να βλέπουν τις πόλεις τους να γίνονται Καμπούλ. Αυτήν ψήφιζε η γιαγιά την οποία ένα μαυροφορεμένο, μεγαλόσωμο παλικάρι συνόδευε στο ΑΤΜ του Αγίου Παντελεήμονα. Και αν το παλικάρι πίστευε ότι δίκιο είχε ο Χίτλερ που καθάρισε τους Τσιγγάνους, τις αδελφές και τους Εβραίους, η γιαγιά είχε άλλα πράγματα να ανησυχεί από την εσωτερική πολιτική του Αδόλφου πριν από 70 χρόνια. Ο Δένδιας έπαιξε το χαρτί της έννομης τάξης που ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω προέλευσης έχει αδυναμία να παίξει. Το αποτέλεσμα, Ιστορία - που αυτή τη φορά γράφτηκε με αριθμούς.
Πόσα είναι τα στικάκια;
Το στικάκια είναι καμιά πενηνταριά. Το πρώτο το πήρε στα χέρια η Λαγκάρντ. Δεν θα έριξε μια ματιά; Κάποιον γνωστό από Ελλάδα δεν θα είχε να τον σβήσει; Μετά έφτασε στα χέρια του Παπακωνσταντίνου. Βλέπει τις δύο ξαδέλφες. Υπάρχει πιο ιερό πράγμα από την ξαδέλφη; Προφανώς όχι, και τα στικάκια έγιναν δύο. Μετά το δίνει στον κλητήρα να το πάει στο ΣΔΟΕ. Οι κλητήρες είναι διάσημοι κουτσομπόληδες, δεν θα του έριξαν μια ματιά; Δεν θα είδαν ότι είχε το όνομα ενός φίλου τους από τον Στρατό; Τρία τα στικάκια.
Και ένα και δύο και τρία…
Επόμενη στάση στο Πρωτόκολλο του ΣΔΟΕ. Τη στιγμή που το έβαζε στο κομπιούτερ η κυρία για να το πρωτοκολλήσει, δεν θα την πήρε μια φίλη της για να της πει ότι στο κομμωτήριο άκουσε ότι έχουν στήσει το «Dancing with the stars» ώστε να κερδίσει η Ντορέττα Παπαδημητρίου; Μέχρι να απαντήσει ότι το είχε καταλάβει όταν έδιωξαν τον Τσαλίκη, δεν θα είχε βγει το «Do you want to delete?» στην οθόνη και η κυρία δεν θα είχε πατήσει το «Yes»; Αφού τα είχε σβήσει όλα, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να βάλει άλλα ονόματα; Νέο στικάκι με ονόματα από το «Dancing with the stars», με τον Σκαρμούτσο, τον Μαμαλάκη και όλους τους καλεσμένους τους σεφ.
Και τέσσερα και πέντε
Η λίστα στα χέρια του προϊστάμενου του ΣΔΟΕ Γιάννη Διώτη. Ας πούμε ότι είναι ΑΕΚ. Δεν θα θυμήθηκε τι έχει τραβήξει η ΑΕΚ στα χέρια του Ολυμπιακού; Δεν θα θόλωσε το μυαλό του να βγάλει τους σεφ και να βάλει την ενδεκάδα του Ολυμπιακού; Σειρά τώρα του Βενιζέλου. Αγιος να ήταν ο Μπένι, δεν θα πήγαινε στο «Δ» για να γράψει με τρεμάμενα χέρια «Διαμαντοπούλου»; Μετά όλα δεν θα ήταν πιο εύκολα; Στο «Λ» πάει ωραία το «Λοβέρδος» και στο «Χ» το Χρυσοχοΐδης. Και μετά δύο στικάκια: ένα με Σκανδαλίδη και ένα χωρίς. Το ένα Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή όταν είναι ΠΑΣΟΚ και το άλλο Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο όταν διαγράφει τον εαυτό του.
Και από Τίμιο Ξύλο
Τέλος, εκτός από τα ονόματα, υπάρχουν στικάκια με ημερομηνίες προ Χριστού, του 22ου αιώνα, στικάκια από φίλντισι που κάνουν και για πίπα και στικάκια από Τίμιο Ξύλο που «σε φυλάνε και όλα τα κακά σκορπάνε».
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr