Η κυριαρχία των δρόμων

Σύντομα θα τον ακολουθήσουν οι ηγέτες του που θα φοβούνται να βγούνε στον δρόμο.
Η κυριαρχία στους δρόμους πρέπει να υπενθυμίζεται συνεχώς. Με διαδηλώσεις, με συνθήματα στους τοίχους, με ιστορίες για πολιτικούς που δεν τολμούν να βγουν έξω να φάνε επειδή τους φοβίζει η «λαϊκή οργή».

Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία μέσα από την κυριαρχία των δρόμων. Αν υπάρχει μια εξήγηση στη φράση του Νίκου Φίλη για το κίνημα «Παραιτηθείτε» («πρόκειται για ένα κίνημα στα όρια της συνταγματικής ανοχής») δεν χρειάζεται να αναζητηθεί στις συνταγματικές ευαισθησίες του υπουργού. Ας αναζητηθεί στην εμπειρία από το καλοκαίρι των Αγανακτισμένων, αφού αποδείχθηκε ότι σε μια Πολιτεία που βυθίζεται στην ανομία η κυριαρχία στους δρόμους οδηγεί στην εξουσία.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε συνταγματικές ανησυχίες όταν έβλεπε τους «εκπροσώπους» του «Ρουβίκωνα» να κάνουν ντου στη Βουλή.
Τον Απρίλιο του ’15 είχαν σηκώσει πανό στο περιστύλιο προσθέτοντας: «Την πόρτα της Βουλής την έκλεισαν μετά την άφιξή μας. Αν θέλαμε μπαίναμε, αλλά η απόφασή μας ήταν να μείνουμε με το πανό στο περιστύλιο». Εχει όμως ανησυχίες όταν βλέπει αστούς να θέλουν να διαδηλώσουν στο Σύνταγμα. Οι δρόμοι, οι πλατείες, ολόκληρη η Αθήνα για την κυβέρνηση ανήκουν στους έξαλλους.

Η πόλη υπάρχει για να γράφουν στους τοίχους της, να αποκεφαλίζουν τα αγάλματά της και να καταλαμβάνουν τα δημόσια κτίριά της. Αν τα «παιδιά» κάψουν μερικά τρόλεϊ, η λύση είναι να αλλάξει η γραμμή και να μην περνάει από το σημείο που τα καίνε. Το κάψιμο των τρόλεϊ δεν είναι αντισυνταγματικό. Αντισυνταγματικός είναι ο μέσος πολίτης που θέλει να διαδηλώνει αντί να δουλεύει για να πληρώσει φόρους. Για την κυβέρνηση το Σύνταγμα ανήκει στους κουκουλοφόρους που πετάνε μολότοφ και όχι σε κυρίους που κρατάνε ποτήρια με Aperol Spritz.

Το κόμμα που στη ΔΕΘ του 2013, πέντε μήνες μετά την εκλογή της κυβέρνησης Σαμαρά, διά στόματος Αλέξη Τσίπρα έλεγε ότι η κυβέρνηση θα πέσει από την αντίσταση και τη λαϊκή κινητοποίηση κηρύσσοντας τη μάχη του πεζοδρομίου, ανησυχεί για μια απλή συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Για τον Νίκο Φίλη το «Παραιτηθείτε» πότε γινόταν «ακροδεξιό κίνημα» και πότε «μια κίνηση χωρίς ονοματεπώνυμο». «Θα υπάρχει υπονόμευση με κινήματα κατσαρόλας», προειδοποίησε ο ίδιος, παραπέμποντας στις διαδηλώσεις του ’73 στη Χιλή πριν από την ανατροπή του Αλιέντε.
Χωρίς να θέλω να χαλάσω τις επαναστατικές φαντασιώσεις του Φίλη ότι θα πέσει μαχόμενος για τη δημοκρατία όπως ο πρόεδρος της Χιλής, περισσότερο κινδυνεύει από το να τον πάρει ο ύπνος στη Βουλή παρά να πέσει νεκρός από τις σφαίρες των «Παραιτηθείτε».
Αλλοι γεννιούνται για να πέσουν στο πεδίο της τιμής σκεπασμένοι από φύλλα δάφνης και άλλοι για να πέσουν για ύπνο στα έδρανα της Βουλής σκεπασμένοι από φύλλα τυρόπιτας.