«Αγαπητέ βλάκα...»

Μέχρι στιγμής κανείς δεν με έχει ρωτήσει αν θα το πάρει ο Λεβαδειακός. Χωρίς βέβαια να το αποκλείω, άρα δεν αποκλείω και κάποιος να διαμαρτυρήθηκε στον υφυπουργό Εργασίας Τάσο Πετρόπουλο ότι μειώθηκε η εισφορά και θα πάρει μειωμένη σύνταξη ή ακόμα να «είναι πολλοί που ζητούν να καταβάλλουν παραπάνω εισφορές». Αλλωστε ποιος μπορεί να φέρει αντίρρηση σε ένα μέλος μιας κυβέρνησης που έχει την αλήθεια κορόνα στο κεφάλι του... 
Υπάρχει όμως και μια άλλη πραγματικότητα: αυτοί που θα προτιμούσαν να πληρώνουν τις μισές εισφορές και να παίρνουν τη μισή σύνταξη ή καθόλου εισφορές και να μην πάρουν καθόλου σύνταξη. Αν ο υφυπουργός έχει την καλοσύνη να πει τη διαδρομή που ακολουθεί προς το υπουργείο, είμαι βέβαιος ότι θα μπορούσε να ακούσει και την άλλη άποψη από πρώτο χέρι. Μαζί με το ότι η κρίση ήταν η ευκαιρία ο κόσμος να καταλάβει ότι τα λεφτά που δίνει για εισφορές δεν έχουν σχέση με τη σύνταξη που θα πάρει. 

Ακολουθεί λοιπόν ανοιχτή επιστολή στον ανώνυμο και πιθανότατα ανύπαρκτο βλάκα που «ζήτησε» να του αυξήσουν την εισφορά:
«Αγαπητέ βλάκα, Οι συντάξεις δεν είχαν ποτέ σχέση με τα λεφτά που κάποιος κατέβαλλε σε εισφορές. Στη διάρκεια της κρίσης καταργήθηκαν η 13η και η 14η στις κύριες συντάξεις. Υπολογίστηκε μια σύνταξη του ΙΚΑ των 700 ευρώ που τα τελευταία έξι χρόνια έχει υποστεί μειώσεις κατά 20% περίπου, ενώ αυτή των 1.500 ευρώ μειώθηκε κατά 32%. Ανάλογες και οι μειώσεις στις περισσότερες συντάξεις του Δημοσίου. Με το βάρος να πέφτει στις μεγάλες, όπου οι άνω των 3.750 ευρώ, που είχαν πληρώσει και τις μεγαλύτερες εισφορές, μειώθηκαν κατά 50%. Είναι φανερό σε καθέναν που δεν είναι βλάκας σαν και σένα ότι η τάση είναι οι συντάξεις να μεταβληθούν σε επιδόματα επιβίωσης. Αυτοί που είδαν τις συντάξεις να μειώνονται τις ίδιες εισφορές με πριν δεν έχουν δώσει; 

Οι συνταξιούχοι είναι οι ευκολότεροι στόχοι. Δεν πλακώνουν στις μάπες όπως οι συμβασιούχοι πυροσβέστες, δεν κατεβάζουν τους διακόπτες όπως οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ και γίνονται οι πρώτοι στόχοι στις περικοπές. Κάθε συζήτηση με τους θεσμούς ξεκινάει από τη μείωση των συντάξεων». 

Η πραγματική ερώτηση είναι: πόσο αναιδής πρέπει να είναι ένας πολιτικός για να λέει ότι τον σταματάνε στον δρόμο και ζητάνε να δώσουν περισσότερα λεφτά στο κράτος; 
Η απάντηση: Ισαμε τον Πετρόπουλο, σε μια κυβέρνηση που πιστεύει ότι δεν κυβερνά λαό αλλά χρυσόψαρα που σε ένα λεπτό ξεχνάνε ό,τι και να τους κάνουν. 

Σχολή ανεκδότων

Στην Αμερική υπάρχουν οι μονόλογοι που ξεκινούν με το: «Στον δρόμο μου στο στούντιο». Τους χρησιμοποιούν στην εισαγωγή τους οι stand up comedians και μετά ακολουθεί κάποια αστεία ιστορία.

Στην Ελλαδα πάει να δημιουργηθεί μια σχολή ανεκδότων με πολίτες που κάτι λένε σε πολιτικούς στη διαδρομή προς το γραφείο. Οπως οι μαυροφορεμένες που εμφανίζονταν τα Χριστούγεννα στη Βαρβάκειο για να αγοράσουν στους φτωχούς γαλοπούλες, διάφοροι πολίτες εμφανίζονται σε πολιτικούς για να προσφέρουν τα λεφτά τους. 

Πρώτος διδάξας, ο συνταξιούχος που είχε δώσει τη σύνταξή του στον Γιώργο Παπανδρέου. Δεύτερος ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Θηβαίος που για να αβαντάρει τον νόμο 
Παππά για τις συχνότητες είχε πει στο ραδιόφωνο ότι του λέει ο κόσμος «δεν μας νοιάζει αν κόψετε ένα πενηντάρικο από τη σύνταξη και τον μισθό, μας νοιάζει να σταματήσει αυτό το αίσχος που ζούμε μέσα από την τηλεόραση». Αμφιβάλλω αν επιστράφηκαν τα πενηντάρικα όταν ο νόμος κόλλησε στο ΣτΕ. Περιμένω τώρα την Αχτσιόγλου να πει ότι συνταξιούχος την παρακάλεσε να του κόψει τη σύνταξη και τον Πολάκη ότι ένας πολίτης τού προσέφερε το νεφρό του.