Κάναμε τον ΜακΚάλεμπ... Μεγαλέξανδρο!

Δυστυχώς, επτωχεύσαμεν! Το μπάσκετ -κι ο αθλητισμός εν γένει- δεν είναι -και δεν πρέπει να είναι- πολιτική, είναι ωστόσο ο καλύτερος πρέσβης μας στο εξωτερικό και έτσι μάθαμε να το βλέπουμε μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Η ήττα όμως από τα Σκόπια στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας μας στέρησε κι αυτήν την έξωθεν καλή μαρτυρία.

Το "timing" δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο, καθώς η σκοπιανή προπαγάνδα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της τις μέρες αυτές, με αφορμή την επέτειο των 20 ετών από την ίδρυση του γειτονικού κράτους. Δυστυχώς, η αφορμή στους γείτονες να φωνάξουν "Μακεδονία, Μακεδονία" εν μέσω πανηγυρισμών, δόθηκε από ελληνικά χέρια, την ώρα μάλιστα που η κρατική τηλεόραση επέλεγε, για άλλη μια φορά, να αναφέρει την εθνική ομάδα της ΠΓΔΜ με τα αρχικά "FYR", όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος έβλεπε το "MKD"... Στρουθοκαμηλισμός δηλαδή, και μάλιστα του αισχίστου είδους.

Κατά τ' άλλα, τα καθαρά μπασκετικά, πώς να μην χάσουμε από τα Σκόπια, σκοράροντας μόλις 58 πόντους μάλιστα, όταν το ελληνικό μπάσκετ αναζητά απεγνωσμένα τον επόμενο Διαμαντίδη, αντί για τον επόμενο Γκάλη; Όταν επιβραβεύει τον κάθε Γιώργο (βλ. Ράμπο) Σιγάλα για την καλή του άμυνα, αλλά ξεχνάει να του διδάξει πώς η ντρίμπλα, η πάσα και το σουτ παραμένουν τα βασικά του αθλήματος;

Αν δεν "ματώσεις" το καλαθάκι, άλλωστε, δεν πας πουθενά... Θυμηθείτε το Μουντομπάσκετ του 2006... Κερδίσαμε τις ΗΠΑ, πετυχαίνοντας 101 πόντους και χάσαμε από την Ισπανία, μένοντας στους 47... Elementary, dear Watson!