Η άβολη αλήθεια του κ. Μέργου

Τι ήταν να το εκστομίσει ο άνθρωπος; «Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα παραμένει υψηλός και αυτό πρέπει να το δούμε για την ανάπτυξη» είπε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, Γιώργος Μέργος, και... έπεσαν να τον φάνε! Πρώτη η κυβέρνηση και ο προϊστάμενός του, υπουργός Οικονομικών, έσπευσαν να απορρίψουν τα σενάρια που πυροδότησε η φράση του, ενώ η αντιπολίτευση βρήκε την πλέον ιδανική ευκαιρία, προκειμένου να καταγγείλει την ύπαρξη κρυφής ατζέντας από την πλευρά της κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, το απόσπασμα αυτό των λόγων του κ. Μέργου, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την ουσιαστική ομολογία αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής.

Και εξηγούμαι: πράγματι, η κυβέρνηση επιχειρεί εδώ και καιρό να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη για τη χώρα μας στο εξωτερικό και να δημιουργήσει ένα κλίμα αξιοπιστίας. Εν μέρει, και σε θεωρητικό πάντοτε πλαίσιο, δείχνει να το πετυχαίνει, χάρη στη βούληση και την προσπάθειά της να αλλάξει κάποια πράγματα στην Ελλάδα. Μέχρι εκεί όμως. Διότι από τη δήλωση προθέσεων -καλών προθέσεων-, μέχρι την επίτευξη πραγματικών, χειροπιαστών αποτελεσμάτων, η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Οι αριθμοί, στην περίπτωση αυτή, μιλούν από μόνοι τους -και είναι αμείλικτοι: ύφεση στο 6% και ανεργία στο 27%. Αποκρατικοποιήσεις μηδέν. Αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, πάλι μηδέν. Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων; Και εδώ μηδέν. Απελευθέρωση της αγοράς, πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής; Πολύ λάδι, αλλά από τηγανίτητα τίποτα... Όσο για τις αλλαγές στη δομή του κράτους, τις συγχωνεύσεις οργανισμών ή την κατάργηση άχρηστων υπηρεσιών; Μόνο εξαγγελίες, αλλά ελάχιστα έως καθόλου αποτελέσματα...

Όλες αυτές τις αστοχίες, λοιπόν, όλες αυτές τις καθυστερήσεις και την κωλυσιεργία, ποιος θα κληθεί να τα πληρώσει; Μα, φυσικά οι συνήθεις ύποπτοι: οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Η Τρόικα έρχεται στα τέλη Φεβρουαρίου και όλοι ξέρουμε καλά τι θα ζητήσει, όταν διαπιστώσει ότι οι αποκλίσεις από το πρόγραμμα ουδόλως έχουν καλυφθεί. Η συζήτηση λοιπόν για μείωση του κατώτατου μισθού -και όχι μόνο του κατώτατου μισθού, προφανώς- θα ανοίξει εκ νέου. Και δεν θα ανοίξει, φυσικά, γιατί το ζήτημα τέθηκε από τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, αλλά γιατί η μη υλοποίηση των δεσμεύσεων και οι ανεφάρμοστες, αλλά υπεσχημένες μεταρρυθμίσεις, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια και στη λήψη νέων, πιο σκληρών και επώδυνων μέτρων.

Και τότε είναι που, από «σπόντα» ίσως, ο κ. Μέργος θα «δικαιωθεί»...