Δεύτε τελευταίον ασπασμόν...

Ευθύς αμέσως, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός των Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, επιβεβαίωσε με τα λεγόμενά του τον κ. Ράις. «Δεν έχει ζητηθεί και φυσικά δεν έχει ζητηθεί (σ.σ. η αποχώρηση της Ελλάδας από το ΔΝΤ), διότι ακόμη βρισκόμαστε σε συζητήσεις. Και για να το ζητήσουμε αυτό, πρέπει να έχουμε τη στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων μας και δικαιούμαστε να έχουμε στήριξη για όλα, όχι μόνο για το συγκεκριμένο [...] Όλοι γνωρίζουμε ότι η παρουσία του ΔΝΤ στην καρδιά της ευρωζώνης ήταν κάτι έκτακτο και παροδικό, δεν μπορεί να συνεχίζεται διά μακρόν».

Αξίζει από τα παραπάνω να κρατήσουμε την εξής αποστροφή του κ. Βενιζέλου: «Και για να το ζητήσουμε αυτό, πρέπει να έχουμε τη στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων μας». Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις, αποδείχθηκε πόσο... μακριά «βλέπει» ο Έλληνας αντιπρόεδρος. Διότι, μόλις την Παρασκευή, η Κομισιόν «άδειασε» την Αθήνα, την κυβέρνηση, τον κ. Σαμαρά, τον κ. Βενιζέλο, όλους όσους μιλούν, τέλος πάντων, για έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς της Τρόικας και του Μνημονίου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι Βρυξέλλες εμφανίζονται να ζητούν απαρέγκλιτη τήρηση των συμφωνηθέντων και το 2015, να θέτουν υπό αμφισβήτηση την πορεία των μεταρρυθμίσεων, να ζητούν «κούρεμα» των ανώτατων μισθών στο Δημόσιο και να επιμένουν για τις ομαδικές απολύσεις. Τι σημαίνουν, επί του πρακτέου, όλα αυτά; Μέτρα, και νέα μέτρα, κι άλλα μέτρα -σε πλήρη αντιδιαστολή, σαφέστατα, με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για φοροελαφρύνσεις και σταδιακή «χαλάρωση» της μνημονιακής λιτότητας.

Όλα αυτά έρχονται στο τέλος μιας εβδομάδας, που περιελάμβανε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Βερολίνο και τη συνάντησή του με την Άνγκελα Μέρκελ. Μια επίσκεψη, για την οποία πιθανότατα στο κυβερνητικό επιτελείο θα έχουν μετανιώσει. Και αυτό, γιατί η Γερμανίδα καγκελάριος δεν παρείχε καμία δημόσια δέσμευση για τα ελληνικά αιτήματα, ενώ και τα σχόλιά της για την πορεία της ελληνικής οικονομίας ήταν μάλλον πιο... παγωμένα και από τις μπύρες στο Oktoberfest. Συν τοις άλλοις, σε άρθρο της Deutsche Welle λίγο πριν την άφιξη του κ. Σαμαρά στη γερμανική πρωτεύουσα, υπογραμμιζόταν ότι η καγκελαρία δεν «βλέπει», πια, τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ως «μπαμπούλα» -και αυτό επειδή ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ταχθεί με δηλώσεις του υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Στο Βερολίνο, σύμφωνα πάντα με την ίδια ανάλυση, κανείς δεν θεωρεί πως ο κ. Τσίπρας θα «αναποδογυρίσει το τραπέζι των διαπραγματεύσεων», καθώς πλέον στην Ευρώπη θεωρούν πως μπορούν να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν την ελληνική κρίση και τα σχέδια εξόδου από αυτή, ακόμα και με μια αριστερή κυβέρνηση.

Παρά το «πλήγμα», λοιπόν, που δέχτηκε το «ευρωπαϊκό προφίλ» του κ. Τσίπρα, με το Βατικανό να ξεκαθαρίζει ότι ο Πάπας Φραγκίσκος τον συνάντησε ως «ακτιβιστή», το κλίμα στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο δείχνει να αλλάζει. Το ίδιο δείχουν και οι «τσιρίδες» του Άδωνι Γεωργιάδη περί «bank run», οι σπασμωδικές αντιδράσεις της κυρίας Βούλτεψη, η προσπάθεια του πρωθυπουργού να «μετατοπίσει» την ατζέντα σε θέματα... πολιτισμού -με αφορμή τις σπουδαίες ανακαλύψεις της Αμφίπολης.

Μένει να φανεί, πλέον, εάν ο αστάθμητος παράγοντας, που ακούει στο όνομα «Έλληνας ψηφοφόρος», είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα ή αν θα επιλέξει να μείνει προσκολλημένος στο παρελθόν. Οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αλλά και η «ατμόσφαιρα» που διαμορφώνεται από δημόσιες τοποθετήσεις των πολιτών σε διάφορα sites, φόρα και μπλογκ, δείχνουν ότι «το νερό έχει μπει στο αυλάκι» και πως η ύστατη επικοινωνιακή αντεπίθεση της κυβέρνησης δεν έχει, πια, κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα.

Είναι δεν είναι έτοιμος, ο ΣΥΡΙΖΑ σύντομα θα κληθεί να κυβερνήσει. Με ή χωρίς «κρυφή ατζέντα» -έτσι την αποκαλεί η κυβέρνηση, όταν όλοι οι υπόλοιποι την λένε «plan B», για το ενδεχόμενο η διαπραγμάτευση μιας μελλοντικής αριστερής κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους εταίρους να μην έχει θετικά αποτελέσματα. Έχει ακόμα... παιδικές ασθένειες; Πολλές. Έχει ακόμα «θολά» σημεία στο πρόγραμμά του; Σαφώς. Έχει όμως μπροστά του και χρόνο -λίγο, έστω- για να τα «θεραπεύσει» όλα αυτά. Στο επόμενο κάλεσμα των εκλογέων, θα πρέπει -επιβάλλεται- να φωνάξει «παρών». 

Ο καιρός γαρ εγγύς...