Και ψεύτες και κλέφτες!

Ως πολίτης αυτής της χώρας, πόσες φορές -ιδιαιτέρως στα χρόνια της κρίσης- έχεις ακούσει να μιλάνε για τις θυσίες σου; Να αναφέρονται σε αυτές, τόσο οι Έλληνες προύχοντες όσο και οι ξένοι ταγοί, με λόγια εγκωμιαστικά, διθυραμβικά σχεδόν, να λένει ότι εσύ, χάρη στις θυσίες σου, έσωσες τη χώρα και να σου εκφράζουν θαυμασμό και συμπαράσταση μαζί; Σίγουρα, αναρίθμητες...

Υπάρχει ωστόσο μια καλά κρυμμένη υποκρισία πίσω απ' όλο αυτό. Διότι, είναι άλλο να περιμένεις από τους Έλληνες να «βάλουν πλάτη» στα δύσκολα και να βοηθήσουν να... ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη, και είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα, όταν εκείνοι έχουν εξαντλήσει κάθε φοροδοτική ικανότητα και έχουν «γονατίσει» από τις κρατήσεις, τις στερήσεις και τις περικοπές, να έρχεται το ίδιο το κράτος και να «βάζει χέρι» στις οικονομίες τους σαν τον πιο δεινό κλέφτη!

Τα παραδείγματα, εσχάτως, είναι πολλά -και, δυστυχώς, προέρχονται από την κυβερνητική πολιτική ορισμένων ανθρώπων, που ισχυρίζονται ότι ασκούν κοινωνική πολιτική και «ακουμπούν» πάνω στις αριστερές, ανθρωπιστικές αξίες. Πράγματι, εάν ο εμπαιγμός και η αναλγησία μπορούν να θεωρηθούν ως «αριστερές» αξίες, τότε θα πρέπει να τους πιστέψουμε... 

Δείτε για παράδειγμα τι συνέβη με τις επικουρικές συντάξεις, ήδη από τα τέλη Ιουνίου. Μόνο για φέτος, οι συνταξιούχοι θα πληρωθούν 11 αντί για 12 επικουρικές, επειδή η σύνταξη που θα έπαιρναν προκαταβολικά τον Ιούνιο, καταβλήθηκε σε «δεδουλευμένη» βάση τη Δευτέρα 4 Ιουλίου. Με αυτό το… τρικ, το ΕΤΕΑ σταματά πλέον να πληρώνει τη σύνταξη του επόμενου μήνα στο τέλος του προηγούμενου, αλλά στο τέλος της χρονιάς το «μέτρημα» βγάζει 11 επικουρικές, αντί για 12!

Για να γίνει πιο εύκολα αντιληπτό, αρκεί να θυμηθείτε ότι μέχρι και τον περασμένο Μάιο, οι συντάξεις προπληρώνονταν. Έτσι, στις 27 Μαΐου είχαν πληρωθεί από την αρχή του έτους συνολικά πέντε επικουρικές. Αν η επόμενη πληρωμή γινόταν στις 28-29 Ιουνίου, οι συνταξιούχοι θα είχαν πάρει από αρχή έτους έξι επικουρικές. Με την αλλαγή που έγινε οι συνταξιούχοι έλαβαν μέχρι τέλος Μαΐου πέντε επικουρικές από την αρχή του έτους και την έκτη επικουρική, αντί να την πάρουν στα τέλη Ιουνίου, την πληρώθηκαν στις αρχές Ιουλίου (Δευτέρα 4 του μηνός). Ενώ δηλαδή από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούνιο πέρασαν έξι μήνες, οι συνταξιούχοι πήραν συνολικά πέντε επικουρικές. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ένας δικαιούχος επικουρικής 200 ευρώ θα φτάσει στο τέλος Δεκεμβρίου να έχει 11 πληρωμές, ήτοι να έχει πάρει 2.200 ευρώ, ενώ, αν δεν άλλαζε η ημερομηνία, θα είχε 12 πληρωμές, ήτοι 2.400 ευρώ.

Κάτι ανάλογο συνέβη και με τα μερίσματα 284.122 συνταξιούχων του Δημοσίου, που υπέστησαν... παράνομες περικοπές έως και 106 ευρώ το μήνα ή 318 ευρώ στο τρίμηνο. Πιο συγκεκριμένα, από τα νέα και μικρότερα ποσά που πήραν, λόγω του επανυπολογισμού των μερισμάτων τους, χρεώθηκαν και δεν συμψηφίστηκαν οι μειώσεις των νόμων 4024 του 2011 και 4093 του 2012, που καταργούνται για τα μερίσματα από 1/1/2016. Οι περικοπές που επιβλήθηκαν στα παλιά μερίσματα του πρώτου τριμήνου θα έπρεπε να συμψηφιστούν με τις μειώσεις που είχαν οι συνταξιούχοι στα νέα μερίσματα, από τη στιγμή που ισχύουν αναδρομικά από την 1/1/2016 και, ως εκ τούτου, οι περικοπές των δύο νόμων θα έπρεπε να αφαιρεθούν, από την στιγμή που έπαψαν να ισχύουν μετά τον επανυπολογισμό των μερισμάτων.

Από 1/1/2016, λοιπόν, τα μερίσματά 284.122 συνταξιούχων μειώνονται έως και 54%, πλην όμως η μείωση αυτή δεν έγινε επί των αρχικών μερισμάτων, αλλά επί των ήδη «πετσοκομμένων» μερισμάτων που έπαιρναν μετά τις μειώσεις των νόμων 4024 και 4093!

Τα παραπάνω είναι δύο παραδείγματα, μόνο, της κρατικής αναλγησίας. Η απώλεια του ΕΚΑΣ και οι προσωρινές συντάξεις των 144 ευρώ στους νέους δικαιούχους θα μπορούσαν επίσης να συμπεριληφθούν στην ίδια λίστα, «σταχυολογώντας» μόνο μερικές από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις που αναδεικνύουν τον εμπαιγμό που υφίστανται καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας. Ή μήπως δεν είναι κοροϊδία το γεγονός ότι, σύμφωνα με πολύ πρόσφατη έκθεση του υπουργείου Εργασίας, 127.000 νέοι άνθρωποι, ως επί το πλείστον, δουλεύουν για... μεικτό μισθό της τάξης των 100 ευρώ; 

Αιδώς, Αργείοι! Κρατήστε τα προσχήματα, έστω... Αλλιώς, μην επικαλεστείτε ξανά, επί ματαίω, τα περί άσκησης κοινωνικής πολιτικής, όταν με το ένα χέρι ο πολίτης σας δίνει ό,τι έχει κι εσείς, την ίδια ώρα, «ψαχουλεύετε» σαν τον κλέφτη στην τσέπη του, και για εκείνα που δεν έχει!