Ο σμηναγός Μπαλταδώρος «έφυγε» και μείναμε με τους πολεμοχαρείς και τους ξερόλες...

Ήταν ένας ήρωας, επειδή κάθε μέρα έμπαινε στο αεροσκάφος του και απογειωνόταν, για να προστατέψει την Ελλάδα και τους Έλληνες από κάθε πιθανό κίνδυνο. Για να μπορούμε εμείς να κοιμόμαστε ήσυχοι, για να μπορούμε να μιλάμε και να γράφουμε ελεύθερα -και άκριτα, πολύ συχνά- τις απόψεις μας στα social media, κάνοντας κάθε λογής εκτιμήσεις για τα αίτια της απώλειας του άτυχου πιλότου.

Μια ματιά στα κοινωνικά δίκτυα είναι αρκετή. Έγιναν, αίφνης, όλοι... ειδήμονες. Έγιναν όλοι... ειδικοί και ξέρουν, καλύτερα από τους πραγματικά ειδικούς και τους επιτελείς του ελληνικού Πενταγώνου, τι έγινε το μεσημέρι της Πέμπτης πάνω από την Σκύρο. Την ώρα που η τουρκική εμπλοκή αποκλείεται με κάθε τρόπο, ο... Ελληνάρας γνωρίζει και είναι πεπεισμένος ότι το ελληνικό Mirage καταρρίφθηκε από τους Τούρκους, είτε με κάποιο μαχητικό είτε με... ηλεκτρονικά μέσα. Και, καθώς κάποιοι του κρύβουν την αλήθεια, ο Ελληνάρας είναι έτοιμος να αρπάξει το... διαδικτυακό του καριοφίλι και να βγει στους δρόμους, για να πάρει τα... σκαλπ των Τούρκων εχθρών.

Ο ίδιος Ελληνάρας είναι αυτός που δεν εστιάζει στον χαμό του άτυχου πιλότου από το Μορφοβούνι Καρδίτσας, αλλά στο ποιος ήταν ο μισθός του και πόσα χρήματα θα λάβει ως σύνταξη η σύζυγός του από το ελληνικό κράτος. Είναι αυτός που σπεύδει να τον βγάλει ανίκανο και ανεκπαίδευτο, προσβάλλοντας την μνήμη του, πριν ακόμα κρυώσει το πτώμα του και πριν γίνουν γνωστές, με κάθε λεπτομέρεια, οι συνθήκες του τραγικού του θανάτου.

Ναι, ίσως ο θάνατος του Γιώργου Μπαλταδώρου να μην είχε τίποτα το ηρωικό. Την ζωή του, όμως, την έζησε σαν ήρωας. Την έζησε, μεριμνώντας για την ασφάλεια και για την ειρήνη. Πού να ήξερε, ο δύστυχος, ότι «έφυγε» από τον μάταιο τούτο κόσμο, αφήνοντας πίσω του εθνικιστές, πατριδοκάπηλους, πολεμοχαρείς, μικρόψυχους και «ξερόλες» συμπατριώτες του...