Όσα ξέχασε να πει ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ
18.09.2014
07:10
«Θεωρητικά, η θεωρία και η πράξη είναι το ίδιο πράγμα.
Στην πράξη όμως διαφέρουν». Αυτόν ακριβώς τον αφορισμό κατάφερε να επιβεβαιώσει ο κύριος Αλέξης Τσίπρας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, επαναλαμβάνοντας αυτό που δηλώνει με σιγουριά εδώ και αρκετούς μήνες. Πως θα καταφέρει όχι απλώς να αλλάξει την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά όλη την ευρωπαϊκή πολιτική.
Οι εξαγγελίες του κ. Τσίπρα στη ΔΕΘ ήταν πραγματικά εξαιρετικές. Όχι τόσο για τις παροχές σε έναν έκαστο, αλλά κυρίως για την δέσμευση του πρώην υποψηφίου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πως μια «κυβέρνηση της Αριστεράς» θα καταφέρει να «διαπραγματευτεί με τους δανειστές», να «επιβάλλει τις θέσεις της Ελλάδας», να αλλάξει «την πολιτική της Μέρκελ» και να λάβει χώρα μια «ευρωπαϊκή διάσκεψη για το ελληνικό χρέος (ίσως και όχι μόνο για το ελληνικό) στο πλαίσιο αυτού που έλαβε χώρα για τη Γερμανία το 1953
Χωρίς καμία υπερβολή, είναι όντως εξαιρετικές απόψεις. Φυσικά, σε μια άλλη πραγματικότητα. Διότι σε αυτήν τη συγκεκριμένη, η ιδέα ενός τέτοιου ευρωπαϊκού συνεδρίου έχει την ίδια βαρύτητα με την ιδέα ενός συνεδρίου για την «παγκόσμια ειρήνη» και για την «αθανασία της ψυχής». Δεν πρόκειται για άγνοια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς για λόγια. Είχαν άλλωστε προηγηθεί το «λεφτά υπάρχουν» και τα «Ζάππεια» …
Αυτά που ξέχασε να πει ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ είναι και τα βασικότερα. Πως δηλαδή δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αλλάξει καμία «ευρωπαϊκή πολιτική» (προς τις απόψεις της αριστεράς βεβαίως). Πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Και πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ακόμα και κάποια κράτη – μέλη σε καμία περίπτωση δεν πιέζουν για αλλαγή της όποιας πολιτικής δημοσιονομικής σταθερότητας -όσο και αν κάποιοι οικονομολόγοι πιστεύουν και γράφουν το αντίθετο-.
Ο λόγος που οι εξαγγελίες του κ. Τσίπρα είναι απλώς και μόνο πομφόλυγες είναι οι εξής. Από το 2011 στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη ισχύουν κάποιοι κανόνες του οποίους υπέγραψαν όλα τα κράτη-μέλη. Πρόκειται για το «six pack» (πέντε κανονισμοί και μία οδηγία) το «two pack» (δύο οδηγίες) και τη Συνθήκη για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση. Με λίγα λόγια πρόκειται για παράγωγο Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με αυτές τις συμφωνίες όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και όλα τα κράτη –μέλη της Ευρωζώνης είναι υποχρεωμένα να στέλνουν το προσχέδιο του προϋπολογισμού στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία θα εγκρίνει αν μπορεί να περάσει από τα εθνικά κοινοβούλια. Σε περίπτωση που η Κομισιόν κρίνει πως κάποιο κράτος- μέλος δεν καταφέρνει να συμμορφωθεί με τους κανόνες της Ε.Ε. (χρέος στο 60% και έλλειμμα στο 3%) θα επιβάλει σχεδόν αυτόματες κυρώσεις που θα φθάνουν μέχρι το 0,5% του ΑΕΠ κάθε κράτους –μέλους.
Οι εξαγγελίες του κ. Τσίπρα στη ΔΕΘ ήταν πραγματικά εξαιρετικές. Όχι τόσο για τις παροχές σε έναν έκαστο, αλλά κυρίως για την δέσμευση του πρώην υποψηφίου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πως μια «κυβέρνηση της Αριστεράς» θα καταφέρει να «διαπραγματευτεί με τους δανειστές», να «επιβάλλει τις θέσεις της Ελλάδας», να αλλάξει «την πολιτική της Μέρκελ» και να λάβει χώρα μια «ευρωπαϊκή διάσκεψη για το ελληνικό χρέος (ίσως και όχι μόνο για το ελληνικό) στο πλαίσιο αυτού που έλαβε χώρα για τη Γερμανία το 1953
Χωρίς καμία υπερβολή, είναι όντως εξαιρετικές απόψεις. Φυσικά, σε μια άλλη πραγματικότητα. Διότι σε αυτήν τη συγκεκριμένη, η ιδέα ενός τέτοιου ευρωπαϊκού συνεδρίου έχει την ίδια βαρύτητα με την ιδέα ενός συνεδρίου για την «παγκόσμια ειρήνη» και για την «αθανασία της ψυχής». Δεν πρόκειται για άγνοια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς για λόγια. Είχαν άλλωστε προηγηθεί το «λεφτά υπάρχουν» και τα «Ζάππεια» …
Αυτά που ξέχασε να πει ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ είναι και τα βασικότερα. Πως δηλαδή δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αλλάξει καμία «ευρωπαϊκή πολιτική» (προς τις απόψεις της αριστεράς βεβαίως). Πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Και πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ακόμα και κάποια κράτη – μέλη σε καμία περίπτωση δεν πιέζουν για αλλαγή της όποιας πολιτικής δημοσιονομικής σταθερότητας -όσο και αν κάποιοι οικονομολόγοι πιστεύουν και γράφουν το αντίθετο-.
Ο λόγος που οι εξαγγελίες του κ. Τσίπρα είναι απλώς και μόνο πομφόλυγες είναι οι εξής. Από το 2011 στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη ισχύουν κάποιοι κανόνες του οποίους υπέγραψαν όλα τα κράτη-μέλη. Πρόκειται για το «six pack» (πέντε κανονισμοί και μία οδηγία) το «two pack» (δύο οδηγίες) και τη Συνθήκη για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση. Με λίγα λόγια πρόκειται για παράγωγο Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με αυτές τις συμφωνίες όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και όλα τα κράτη –μέλη της Ευρωζώνης είναι υποχρεωμένα να στέλνουν το προσχέδιο του προϋπολογισμού στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία θα εγκρίνει αν μπορεί να περάσει από τα εθνικά κοινοβούλια. Σε περίπτωση που η Κομισιόν κρίνει πως κάποιο κράτος- μέλος δεν καταφέρνει να συμμορφωθεί με τους κανόνες της Ε.Ε. (χρέος στο 60% και έλλειμμα στο 3%) θα επιβάλει σχεδόν αυτόματες κυρώσεις που θα φθάνουν μέχρι το 0,5% του ΑΕΠ κάθε κράτους –μέλους.
Όποιες χώρες έχουν υπερβολικό έλλειμμα (πάνω από το 3%) θα τίθενται σε καθεστώς ειδικής εποπτείας ώστε να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις - προγράμματα «λιτότητας» αν το προτιμάτε- και ενδεχομένως να βρεθούν σε επιτήρηση από το Eurogroup (στο πλαίσιο πάντα του Συμβουλίου της Ε.Ε βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας).
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και άλλων χωρών που εξέρχονται από προγράμματα βοήθειας τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά. Η συμφωνία «two-pack» περιλαμβάνει ειδικές, «μόνιμες» διατάξεις (αυτόματη ενισχυμένη εποπτεία με κυρώσεις), οι οποίες θα συνεχίζουν να ισχύουν «μέχρι την αποπληρωμή του 75% της ληφθείσας οικονομικής βοήθειας».
Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα. Καμία μια καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις που δεν είναι σύμφωνες με το ευρωπαϊκό Δίκαιο. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αποφασίσει τις παροχές που θα ήθελε προεκλογικά. Όσο για τις δήθεν πιέσεις κάποιων χωρών της Ε.Ε. με τις οποίες θα συμμαχήσει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Στο τελευταίο Ecofin στο Μιλάνο οι «28», η ΕΚΤ και η Κομισιόν κατέληξαν ομόφωνα πως μόνο με την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και με ένα φορολογικό περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη στην Ε.Ε.
Η Κομισιόν Γιουνκέρ έχει ήδη δεσμευτεί για ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα επενδύσεων 300 δισ. για την επαναβιομηχάνιση της Ευρώπης τον 21ο αιώνα. Τι σχέση έχει το παράγωγο Δίκαιο τη Ε.Ε και οι αποφάσεις του Ecofin με τις εξαγγελίες Τσίπρα; Καμία. Τουλάχιστον, όσο η Ελλάδα παραμένει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και άλλων χωρών που εξέρχονται από προγράμματα βοήθειας τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά. Η συμφωνία «two-pack» περιλαμβάνει ειδικές, «μόνιμες» διατάξεις (αυτόματη ενισχυμένη εποπτεία με κυρώσεις), οι οποίες θα συνεχίζουν να ισχύουν «μέχρι την αποπληρωμή του 75% της ληφθείσας οικονομικής βοήθειας».
Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα. Καμία μια καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις που δεν είναι σύμφωνες με το ευρωπαϊκό Δίκαιο. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αποφασίσει τις παροχές που θα ήθελε προεκλογικά. Όσο για τις δήθεν πιέσεις κάποιων χωρών της Ε.Ε. με τις οποίες θα συμμαχήσει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Στο τελευταίο Ecofin στο Μιλάνο οι «28», η ΕΚΤ και η Κομισιόν κατέληξαν ομόφωνα πως μόνο με την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και με ένα φορολογικό περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη στην Ε.Ε.
Η Κομισιόν Γιουνκέρ έχει ήδη δεσμευτεί για ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα επενδύσεων 300 δισ. για την επαναβιομηχάνιση της Ευρώπης τον 21ο αιώνα. Τι σχέση έχει το παράγωγο Δίκαιο τη Ε.Ε και οι αποφάσεις του Ecofin με τις εξαγγελίες Τσίπρα; Καμία. Τουλάχιστον, όσο η Ελλάδα παραμένει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr